Tο ρεμπέτικο....

radical30 Παρ 09 Απρ 2010, 07:47

ΤΟ ΡΕΜΠΕΤΙΚO

Αυτή η ταινία, που ίσως οι περισσότεροι δεν την έχετε δει
μέχρι τώρα, νομίζω πως αξίζει τη προσεκτική ματιά του κάθε
έλληνα, ιδιαίτερα τους σημερινούς νέους, που πολύ λίγα
γνωρίζουν για την εποχή που αναφέρεται. Σε κάποιους πιο
παλιούς, σαν την αφεντιά μου, σίγουρα θα ξυπνήσει κάποια
καταχωνιασμένα όνειρα και αναμνήσεις της νιότης μας, που
ίσως δεν έχουν σβήσει ολότελα αλλά έχουν μείνει στη σκιά
της ζωής μας για πολλά πολλά χρόνια, λες και τα ξορκίσαμε
χωρίς να πρέπει, χωρίς να τους άξιζε μια τέτοια τύχη....

Ειδικά για εμένα, δεν είναι μόνο οι εποχές γνώριμες, ακόμη
πιο οικείος είναι ο τόπος που εκτυλίσεται η όλη ιστορία.
Στο Πειραιά δηλαδή, εκεί που γεννήθηκα το 1930, έζησα και
μεγάλωσα και σπούδασα, με μια παρένθεση (1941-1945).
Με τη κήρυξη του Ελληνο-Ιταλικού πολέμου στις 28.10.1940,
η φαμίλια του καπετάν-Μανώλη Βαρδαβά μετακόμισε από το
Πειραιά στην απόμερη τότε Νέα Σμύρνη, για λόγους προστασίας
από τούς συνεχείς μεγάλους βομβαρδισμούς του Λιμανιού, πρώτα
από τους Ιταλούς και Γερμανούς και μετά από τους Άγγλους, στη
διάρκεια της Γερμανικής Κατοχής...

Τα παιδιά εκείνης τη γενιάς πάψαμε να ζούμε σαν παιδιά από τη
πρώτη μέρα που ξεκίνησε ο πόλεμος στην Αλβανία. Στην ουσία δεν
ζήσαμε, δεν χαρήκαμε μια ανέμελη παιδική ζωή. Τα παιχνίδια μας
ή τα μαθήματα στο σχολείο, συχνότατα διακόπτονταν από τους
βομβαρδισμούς, αλλά και από την απαγόρευση της κυκλοφορίαςμε τη δύση
του ήλιου. Και ο θάνατος υπήρξε για μας ένα βίωμα οικείο. Πόλεμος, Κατοχή, Εμφύλιος, μια δεκαετία γεμάτη θανάτους για ανθρώπους της διπλανής μας
πόρτας, όπως συνηθίζουμε να λέμε...

Οι ήρωες της ταινίας σίγουρα ανοίκουν σε μια ξεχωριστή κάστα,
που δεν είναι η αντιπροσωπευτική της εποχής. 'Ηταν ένα είδος
υπόκοσμου, όχι λόγω εγκληματικότητας αλλά λόγω τρόπου ζωής.
Οι περισσότεροι πρόσφυγες από τη Μικρασιατική καταστροφή,
πάμπτωχοι, άνεργοι οι περισσότεροι, με σπίτια πολλές φορές
φτιαγμένα αυτοσχέδια από τους ίδιους, ακόμη και από χαρτόνια.
Θα ήθελα να δείτε το βίντεο της ταινίας και μετά θα συνεχίσω
με τις δικές μου αναμνήσεις, εικόνες και εμπειρίες τού τότε....

Γιατί, λες και με τραβούσαν σαν μαγνήτης, η περιπέτεια και το
ρίσκο είχαν γίνει νωρίς νωρίς τρόπος ζωής για μένα και έτσι
η ζωή τα έφερε που και γνώρισα και φίλος έγινα με αρκετούς
από τους ανθρώπους αυτού του ιδιότυπου "υπόκοσμου"....

Radical30
08.04.10

> Ρεμπέτικο

Δευ	Τρι	Τετ	Πεμ	Παρ	Σαβ	Κυρ
		1	2	3	4	5
6	7	8	9	10	11	12
13	14	15	16	17	18	19
20	21	22	23	24	25	26
27	28	29	30	31