Το πάθημα, μάθημα...

Το πάθημα, μάθημα


Είναι πανέξυπνος ο Τζεμπούρ και στο τέλος έκανε την καλύτερη γι’ αυτόν επιλογή.

Είναι στην Ελλάδα κοντά δέκα χρόνια και επομένως το βιογραφικό του έχει να επιδείξει κατορθώματα στο ελληνικό πρωτάθλημα. Δεν παίζει στην εθνική της χώρας του, με την οποία έχει μια περίεργη σχέση. Αν τσακωνόταν με τον Ολυμπιακό κι έμενε έως το καλοκαίρι στην εξέδρα, θα έπρεπε ν' αποδείξει στο επόμενο αφεντικό του ότι δεν είναι ελέφαντας. Αλλά το θέμα είναι να καταλάβει κι ο Ολυμπιακός το λαθάκι που παραλίγο να γίνει. Γιατί θα κόστιζε ακριβά...

Ύστερα από μια θεαματική στροφή, ο Τζεμπούρ ανανέωσε την παραμονή του στον Ολυμπιακό, κάνοντας περίπου αυτό που έκανε πάντα: έγραψε στα παλιά του τα παπούτσια τις συμβουλές του μάνατζέρ του. Ο μόνος μάνατζερ που είχε ποτέ ο Τζεμπούρ, ήταν ο εαυτός του και αποδείχτηκε για μια ακόμα φορά: ο Αλγερινός έβαλε κάποιον να κοιτάξει την αγορά για να του βρει ομάδα, αυτός ψάχτηκε έχοντας απώτερο σκοπό

Ομως η ιστορία πρέπει να είναι λίγο διδακτική για τον Ολυμπιακό και τον πρόεδρό του. Που παραλίγο να χάσει έναν καλό παίκτη, χωρίς να βάλει στο ταμείο τίποτα -πράγμα που πλέον δεν επιτρέπεται.

Στελέχη

Αντίθετα από αυτά που πιστεύει ο πολύς κόσμος, ο Μαρινάκης σκληρό αφεντικό δεν είναι. Από όσο καταλαβαίνω, τόσο αυτός όσο και τα στελέχη του Ολυμπιακού θεωρούν σωστό, στο πλαίσιο της διοίκησης της ομάδας, να έχουν καλές και ενίοτε στενές σχέσεις με τους παίκτες ή τουλάχιστον
με τους πιο παλιούς από αυτούς και τους αρχηγούς. Ο Μαρινάκης θεωρεί τον Τζεμπούρ ένα κερδισμένο προσωπικό στοίχημα κι όχι άδικα.

Τον εμπιστεύθηκε όταν όλοι έλεγαν ότι είναι ένας τρελός, απέδειξε ότι ο Αλγερινός με τη σωστή μεταχείριση γίνεται αρνάκι, ο Ολυμπιακός πήρε από αυτόν ό,τι καλύτερο. Είναι λογικό να έχει αναπτύξει και μια καλή σχέση μαζί του -σχέση που μοιάζει να είναι υπεράνω των αποστάσεων που πρέπει να υπάρχουν ανάμεσα σε παίκτη και πρόεδρο. Προφανώς ο Μαρινάκης πίστευε ότι αυτή η καλή σχέση θα τον βοηθήσει να κρατήσει και τον Τζεμπούρ: στο τέλος δικαιώθηκε.

'Ομως το ρίσκο υπήρξε μεγάλο. Γιατί ο Τζεμπούρ διά μέσου της καλής σχέσης κέρδισε πολύ χρόνο, ώστε να ψαχτεί κι αν ο Ολυμπιακός χθες δεν του έτριζε τα δόντια λέγοντάς του ότι δεν θα του κάνει καινούρια προσφορά, θα συνέχιζε ακόμα να ψάχνει. Κι ο Αγιος θέλει φοβέρα -πόσω μάλλον ο Ράφικ.

Σχέσεις

Δεν είναι κακό να έχεις καλές σχέσεις με τους παίκτες -τουλάχιστον με κάποιους παίκτες. Πρέπει όμως να μην ξεχνάς, ότι πλέον ο κάθε παίκτης είναι μια μικρή επιχείρηση και όταν μιλάμε για συμβόλαια, ο παίκτης κοιτάζει την πάρτη του. Αυτό δεν είναι κατακριτέο: ίσα ίσα. Δεν πρέπει όμως καμία ομάδα να το ξεχνάει: κυρίως μια καλή ομάδα πρέπει να θυμάται ότι είναι και η ίδια επιχείρηση και γι’ αυτό δεν πρέπει ν' αντιμετωπίζει τίποτα συναισθηματικά. Γιατί τα αισθήματα καμιά φορά δεν είναι αμοιβαία.

Παραλίγο

Ο Ολυμπιακός έχασε τον Τοροσίδη και παραλίγο να έχανε και τον Τζεμπούρ. Δεν θα κινδύνευε προφανώς ούτε να μικρύνει, ούτε να διαλυθεί αγωνιστικά, αν μετά τον Έλληνα διεθνή έχανε και τον Αλγερινό. Θα κινδύνευε όμως να πάθει μια σημαντική οικονομική ζημιά, αν μετά τον «Τόρο» έχανε και τον Ράφικ για λίγα: σήμερα η οικονομική ζημιά μπορεί να είναι και χειρότερη από την όποια αγωνιστική ζημιά.

Δεν είμαστε ούτε στο 2004, ούτε στο 2008 και τα χρήματα βγαίνουν πολύ πιο δύσκολα: κάθε ΠΑΕ, όσο εύρωστη κι αν είναι, οφείλει να προσέχει και τα έξοδά της, αλλά κυρίως τα έσοδά της: από τα δεύτερα εξαρτώνται τα πάντα.

Αυτό που θέλω να πω είναι, ότι η ιστορία των εφετινών ανανεώσεων πρέπει να γίνει μάθημα: υπάρχει ένας συγκεκριμένος χρόνος που πρέπει να γίνονται οι διαπραγματεύσεις κι αυτός δεν είναι το τελευταίο εξάμηνο πριν τη λήξη των συμβολαίων, γιατί τότε η διαπραγματευτική ικανότητα μιας ομάδας είναι μικρή, ενώ του παίκτη είναι τεράστια. Αν ο Τζεμπούρ αποφάσιζε να μην ανανεώσει, δεν θα έμενε έξι μήνες χωρίς ομάδα, αλλά ουσιαστικά μόλις τρεις. Με δεδομένο ότι η σεζόν ολοκληρώνεται στην Ελλάδα στα τέλη Απριλίου, το διάστημα της απραξίας του παίκτη δεν είναι ούτε εκατό μέρες!

Ουδέν

Η γνώμη μου είναι ότι κάθε ομάδα που έχει έναν καλό παίκτη, πρέπει να του προτείνει την ανανέωση της συνεργασίας ένα χρόνο πριν από τη λήξη του συμβολαίου. Αν ο παίκτης αρνείται να υπογράψει την επιμήκυνση, οφείλει να φέρει χρήματα και να φύγει. Αλλιώς κινδυνεύεις να τον χάσεις για λίγα, αφού ως γνωστόν μετά την απομάκρυνση από το ταμείο, ουδέν λάθος αναγνωρίζεται…

Χάρη σε ένα λάθος

Μετά την περιπετειώδη ισοπαλία της Κέρκυρας με τον Άρη, η αγωνιστική δεν ήταν απλά καλή για την ΑΕΚ, αλλά ιδανική, καθώς συνέβησαν τα εξής:

• Η ΑΕΚ άφησε πίσω της τέσσερις ομάδες για πρώτη φορά φέτος: μιλάω για τον Άρη, τον Πλατανιά, τη Βέροια και την Κέρκυρα. Έχει επίσης σε απόσταση μιας νίκης τον Πανθρακικό και την Ξάνθη, που την Κυριακή παίζουν με τη Βέροια και τον Πλατανιά αντίστοιχα. Δεν μπορεί να είναι αδιάφοροι.

• Ο Πανιώνιος κερδίζοντας τον Λεβαδειακό, θα ανέβει το Σάββατο στο ΟΑΚΑ χωρίς τρομακτική ανάγκη για βαθμούς. Είναι πάντα καλύτερο ν' αντιμετωπίζεις κάποιον που δεν καίγεται, παρά κάποιον στην ίδια κατάσταση με εσένα.

• Η νίκη του ΠΑΟ επί του Ατρομήτου, τον ξαναβάζει στη διαδικασία να κυνηγάει τα πλέι οφ. Καλό για την ΑΕΚ, αφού ο ΠΑΟ έχει να παίξει στο ΟΑΚΑ με Βέροια, Κέρκυρα, Πλατανιά, Ξάνθη και ΟΦΗ!

• Η ισοπαλία με τον Αρη ψαλίδισε κι άλλο τις ελπίδες της Κέρκυρας: ανεξάρτητα με το τι θα κάνουν οι Κερκυραίοι στην Κρήτη με τον ΟΦΗ, σε δυο αγωνιστικές θα υποδεχτούν την ΑΕΚ, με την υποχρέωση πλέον να την κερδίσουν με όλη την πίεση που αυτό συνεπάγεται.

• Καλό για την ΑΕΚ και το ότι ο Αρης δεν κέρδισε - πράγμα που σχεδόν τον υποχρεώνει να ρισκάρει με τον ΠΑΟΚ. Μια νέα απώλεια βαθμών εντός έδρας θα πνίξει τους Σαλονικιούς στο άγχος: αν είχαν νικήσει στην Κέρκυρα, το κυριακάτικο ματς δεν θα ήταν τόσο καθοριστικό, όπως μοιάζει τώρα. Ο Αρης έχει και δύσκολα ματς στο «Κλ. Βικελίδης», αφού εκτός του ΠΑΟΚ, παίζει εντός και με Παναθηναϊκό, Αστέρα Τρίπολης, Λεβαδειακό, ενώ παίζει μακριά από το «Κλ. Βικελίδης» τα μπαράζ με Πλατανιά, Βέροια και Ξάνθη!

Όλα αυτά τα ωραία για την «Ένωση» ύστερα από το λάθος του Αγριμάκη…

Ήρωες...

«Όσο και να τονίζετε ότι ο ΠΑΟΚ έχει ανάγκη ενίσχυσης, το αυτί του Σαββίδη δεν ιδρώνει», μου έλεγε ένας φίλος από τη Θεσσαλονίκη. «Δύσκολα θα γίνει μια ακόμα προσθήκη και δύσκολα θα αποκτηθεί κάποιος: για κάποιον δανεικό ψάχνουν». Εχει δίκιο. Για να καταλάβετε, από όσα μαθαίνω, ο Σαββίδης πήρε τον Κατσουράνη, γιατί έχει αδυναμία στους παίκτες που πήραν το Euro -αν ο Κατσουράνης δεν είχε αυτό το παράσημο, ούτε για αυτόν δεν θα ενδιαφερόταν. Αυτός είναι ο λόγος που έχει και αδυναμία στον Ζαγοράκη: δεν ψάχνει για παίκτες, αλλά για εθνικούς ήρωες…

SPORTDAY