Η ΚΛΗΡΩΣΗ...

Η «κλήρωση»
του Στέργιου

Άλλη μια όμορφη ημέρα, άλλη μια τυπική πολιτική συζήτηση φτάνει στο σημείο μηδέν:

-Ωραία, αλλά τι κάνουμε για να αλλάξουμε τα πράγματα; (Παύση)
-Η αλλαγή μπορεί να έρθει μέσω της λαϊκής έκφρασης στην κάλπη.
-Και τι να ψηφίσουμε;

Επειδή μου αρέσει ο θετικός τρόπος σκέψης ας το πάω δια της είς άτοπον απαγωγής.
ΛΑΟΣ, Χρυσή Αυγή κλπ: όχι για ιδεολογικούς λόγους.
ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και θυγατρικές: όχι γιατί αρκετά χρόνια τώρα έχουν αποδείξει την αξία τους, τίποτα δεν μπορεί να με κάνει να πιστέψω ότι κάτι θα αλλάξει.
Δημ.Αρ.: όχι γιατί μυρίζει ΠΑΣΟΚ.
ΣΥΡΙΖΑ: όχι γιατί βλέπω μόνο αντίδραση και αγανάκτηση χωρίς ουσιαστικές προτάσεις.
ΚΚΕ: όχι γιατί οι θέσεις του αναφέρονται σε άλλο αιώνα.
Οικολόγοι: όχι γιατί αν και σε πολλά συμφωνώ, έχω ήδη ακούσει ουτοπικές - trendy θέσεις για πράσινη ανάπτυξη κλπ.
Λοιπά γνωστά/άγνωστα Κόμματα (με πιο γνωστό το κόμμα της Τζούλιας): όχι, τους έκαψε η Τζούλια.

Και πάνω που ετοιμάστηκα για αποχή και απόδραση το τριήμερο των εκλογών, σκάει μύτη η ιδέα. Η "κλήρωση". Το ακούω τυχαία στο ραδιόφωνο. Το ψάχνω στο google. Διαβάζω τις θέσεις και ενθουσιάζομαι. Το σκέφτομαι λίγο καλύτερα, τρέχω στο μυαλό μου τα what if scenarios, και κατασταλάζω. Ναι, είναι ό,τι καλύτερο έχω ακούσει ποτέ. Να κάτι σωστό, να κάτι που μπορεί να αντέξει σε επιθέσεις συμφερόντων, μια ιδέα που μπορεί να φέρει τα πάνω κάτω, ειδικά τώρα που ζούμε εντονότατα την απαξίωση του πολιτικού συστήματος.

Ονειροπολώ για λίγο, σκεπτόμενος το ενδεχόμενο της εκλογής των πρώτων εκπροσώπων στις εκλογές του 2012. Για πρώτη φορά άνθρωποι μη πολιτικοί στο κοινοβούλιο, άνθρωποι κληρωμένοι στα ψηφοδέλτια που προέρχονται από όλο το πραγματικό φάσμα της ελληνικής κοινωνίας. Άνθρωποι που θα βρίσκονται εκεί για να ψηφίσουν με γνώμονα το προσωπικό - κοινωνικό συμφέρον, όχι την επανεκλογή. Άνθρωποι που θα είναι εκεί χωρίς να το χρωστάνε σε κανέναν. Άνθρωποι που δε θα έχουν τρία κινητά. Γιατί σε δύο χρόνια θα είναι πάλι σπίτι τους.

Μετά από αυτά κάνω το αυτονόητο, θέλω να το μοιραστώ. Συζητάω με φίλους. Δε βρίσκω εύκολα την ανταπόκριση, όλοι κατ' αρχάς νομίζουν ότι γνωρίζω αυτόν που κρύβεται από πίσω. Όχι, αν και πολύ θα το ήθελα γιατί τον θαυμάζω για τη σύλληψη και την υλοποίηση της ιδέας. Επόμενες αμφιβολίες. Και αν βγει ένας χαζός; Και αν βγει ένας ό,τι να 'ναι; Δυστυχώς μόνο καλύτεροι αντιπρόσωποι από τους υπάρχοντες μπορούν να εκλεγούν. Στο τέλος όλοι πείθονται πως πρόκειται για μια πολύ καλή πρόταση. Λίγοι όμως θα το ψάξουν παραπάνω.

Πολλοί παραπονιούνται, λίγοι ψάχνονται. Μου έρχεται στο μυαλό το κίνημα των εκατοντάδων χιλιάδων αγανακτισμένων στους δρόμους το καλοκαίρι. Να τι μπορεί να τους εκφράσει. Μπαίνω στο facebook για να βρω τη σχετική σελίδα να τη μοιραστώ με τους φίλους μου. 54 likes. 56 likes αφού το έχω κοινοποιήσει ήδη δύο φορές. Είπα και γω να εκμεταλλευτώ την κοινωνική δικτύωση για καλό αλλά τζίφος. Μάλλον είναι πιο πολύ στη μόδα να tweetάρεις για μπάχαλα στη Σταδίου, παρά για μια νέα πολιτική πρόταση.

Δεν πειράζει, ας κάνουμε like στον Καμμένο, αυτός μπορεί να αλλάξει την Ελλάδα ίσως. Με μηδενική ανοχή στη διαφθορά κλπ. Και στις επόμενες εκλογές πάλι αγανακτισμένοι να συζητάμε για αριστερά, δεξιά και κόμματα.

*Ο Στέργιος γράφει εδώ