Οι δύο "μικροί" Πρίγκηπες

Οι δύο μικροί Πρίγκιπες
του Γιάννη Σιδέρη



«Γιατί νομίζετε ότι το 30% των πασόκων εξακολουθούν να θέλουν τον Παπανδρέου ως αρχηγό του ΠΑΣΟΚ παρόλη την καταφανή αποτυχία του;» ρωτήθηκε επιφανής βουλευτής της ΝΔ, στην αίθουσα των συντακτών της Βουλής. «Λόγω του ραγιαδισμού που τους διέπει» ήταν η απάντηση!

«Και γιατί είχαν την ίδια στάση απέναντι στον Καραμανλή οι ΝΔτες;», ξαναρωτήθηκε. «Για τον ίδιο ακριβώς λόγο» ήταν η απάντηση.

Δεν γνωρίζουμε τις επιδόσεις, στην βαθειά επιστημονική διερεύνηση των κοινωνικών συμπεριφορών, του εν λόγω βουλευτή, αλλά η άποψή του δεν απείχε της αληθείας. Ενας ολόκληρος μηχανισμός έχει στηθεί για να φιλοτεχνήσει το προφίλ των δύο αποτυχόντων πριγκίπων της πολιτικής ζωής.

Ο Καραμανλής, αυτός που έκλεινε το μάτι προς κάθε φοροφυγάδα στην αλήστου μνήμης συνέντευξη της Θεσσαλονίκης το 2008, (από τη οποία άρχισε και η καταβαράθρωσή του), λέγοντας ότι θα καταργήσει το πράσινο ΣΔΟΕ - έτσι για να αφηνιάσει η ήδη μακρόχρονη παραοικονομία, η αισχρή ελληναράδικη φοροδιαφυγή, η μαύρη οικονομία ισχυρών τε και αδυνάτων (όλοι δικοί μας είμαστε, που έγραφε και ο αξέχαστος Ρασούλης )… αυτός που με τη ράθυμη κοσμοθεώρηση του ταβερνόβιου, την διοικητική ανικανότητα, την ανοργανωσιά, την ασχετοσύνη, αυτός που άφησε να διαλυθεί ό,τι είχε απομείνει από την στραπατσαρισμένη, ελέω ΠΑΣΟΚ, κρατική μηχανή, επιχειρείται να εμφανισθεί ως ήρωας, ή έστω ως μάρτυρας, από αργυρώνητους ή αφελείς επικοινωνιακούς διαύλους.

Ναι, ο Καραμανλής, που παρέλαβε το έλλειμμα 5 δις ετησίως και σε πεντέμισι μόλις χρόνια το παρέδωσε …36 δις!!! Και ακόμα δεν στήθηκε ειδικό δικαστήριο για πάρτη του, έτσι, αν όχι για να τιμωρηθεί, τουλάχιστον για να δούμε πού πήγαν τα λεφτά. Επιχειρείται, να παρουσιαστεί ως οσιομάρτυρας που έπεσε θύμα σκοτεινών κύκλων, οι οποίοι όχι μόνο υπονόμευσαν το …δημιουργικό του έργο, αλλά έθεσαν σε κίνδυνο τη ζωή του, για το περήφανο όχι που είπε στους αμερικανούς και έθεσε το ΝΑΤΟικό βέτο στα Σκόπια, στη σύνοδο του Βουκουρεστίου ή για την «προσέγγιση» (σε εισαγωγικά η λέξη) με τη Ρωσία. Λες και μπορούσε να κάνει διαφορετικά ο οποιοσδήποτε έλληνας πρωθυπουργός, την στιγμή που καλώς η κακώς, τον δέσμευε η συμφωνία των αρχηγών για το σκοπιανό. Ακόμα κι έτσι να ήταν, όπως φιλοδοξούν οι παντοειδείς δίαυλοι να τον παρουσιάσουν, ένας πρωθυπουργός συνεχίζει με όποιο κίνδυνο, να οδηγεί τη χώρα σύμφωνα με τις αρχές του… (όπως και ένας πρόεδρος Δημοκρατίας δεν την κοπανάει από την παρέλαση επειδή κάποιοι τον βρίζουν…)

Δυστυχώς τα ίδια παρατηρούνται και στην ...αλτέρα παρς. Εδώ δεν υπάρχουν ισχυροί μηντιακοί επικοινωνιακοί μηχανισμοί. Απολίπανε αφ΄ ης στιγμής εξανεμίσθηκαν οι κρατικοί πόροι για παροχή χαριστικών έργων. Υπάρχει όμως η παράδοση του Οίκου, υπάρχει η συγκινησιακή φόρτιση ενός ολόκληρου λαού που έρχεται από πολύ μακριά, από τους αγώνες της κεντροαριστεράς, ενάντια σε μια σκληρή, άπατρι ιστορικά Δεξιά (στρατηγέ, ιδού ο στρατός σου…). Ηδη φιλοτεχνείται και για τον Παπανδρέου το προφίλ του Οσιομάρτυρα. Ο άνθρωπος που είπε ψέματα, όχι μόνο για το «λεφτά υπάρχουν», αλλά ακόμη και για ελάχιστα, όπως την - δικαιωματική - αποζημίωση Αθεμπίγιο, για την μελέτη του σχετικά με το Ελληνικό (είπε ότι την έκανε αφιλοκερδώς), ο άνθρωπος που κρυφίως έβαλε την χώρα στις αρπάγες της τρόικας, χωρίς να ρωτήσει τον λαό (ναι, τότε την αρχή, με δημοψήφισμα και ας αλυχτούσαν τα σκυλιά – χειρότερα δεν θα παθαίναμε, απ' ό,τι παθαίνουμε, εδώ που φτάσαμε), ο άνθρωπος που (όντως) έδειξε μέγιστη εργατικότητα αλλά μηδενική αποτελεσματικότητα, λόγω προσωπικής ανικανότητας, επιχειρείται να εμφανισθεί ως θύμα συμφερόντων (το είπε ο Καστανίδης!).

Οντως ο Παπανδρέου ήταν συνεπής τουλάχιστον ως προς αυτό. Ο,τι και να λέγεται, ο ίδιος δεν υπέκυψε στους βαρόνους των Μήντια, δεν τους πρόσφερε χαριστικές συμβάσεις, κοντολογίς δεν τους έκανε τα χατίρια. Πέραν αυτού όμως επέδειξε παντελή ανικανότητα στη διοίκηση της χώρας, δεν κατάλαβε πού την έβαλε, δεν ήξερε πώς να την βγάλει, είχε μεσάνυχτα από στοιχειώδεις αρχές διοίκησης (εξ ου και τα …βίντεο εν μέσω υπουργικού Συμβουλίου)! Σκοτωνόταν στην περίφημη διαβούλευση, έναντι μηδενικού αποτελέσματος. Ακόμη και το τελευταίο εγχείρημα, το δημοψήφισμα, που αποτέλεσε την Λυδία λίθο της πρωθυπουργικής του επάρκειας, το έκανε σε λάθος χρόνο με λάθος τρόπο…

Ναι, τα συμφέροντα καραδοκούσαν και καραδοκούν. Αυτή είναι η δουλειά τους. Ομως, όποτε χτυπάνε νικηφόρα, αν υποθέσουμε ότι χτύπησαν, είναι επειδή οι αρχηγοί τους δίνουν χώρο, όντας ανεπαρκείς στην αρχηγία τους…


πηγή: protagon.gr