Εἲμαστε ἡ γενιά τῶν Ἀετῶν…ἤ τῶν Λαγὼν;

Β. Πούτιν: Η Σοβιετική Ένωση ήταν «η μεγάλη Ρωσία»

Ο πρωθυπουργός της Ρωσίας, Βλαντίμιρ Πούτιν, υποδεχόμενος βετεράνους και συνταξιούχους στο Κρεμλίνο, δήλωσε σήμερα ότι η ΕΣΣΔ υπήρξε η «Μεγάλη Ρωσία», κατηγορώντας συγχρόνως τον Μιχαήλ Γκορμπατσόφ, τον τελευταίο ηγέτη της, ότι «παραιτήθηκε από την εξουσία» το 1991 χωρίς να πετύχει την Ένωση της Ρωσίας με τη Λευκορωσία και το Καζακστάν. Οι πρωθυπουργικές δηλώσεις έγιναν πολύ κοντά στην 20ή επέτειο από τη διάλυση της ΕΣΣΔ.¨

«Καθώς πήγαινα να επισκευάσω ένα λάστιχο για το αυτοκίνητό μου με ρώτησαν: εσύ είσαι υπέρ της ΕΣΣΔ ή της Ρωσίας;», θυμήθηκε ο Βλαντίμιρ Πούτιν. «Έχοντας ψευδαισθήσεις τούς απάντησα: έχει καμία διαφορά; Την ονομάζουμε αλλιώς, στην πραγματικότητα είναι η Μεγάλη Ρωσία».

«Οι άνθρωποι έπαψαν να συναισθάνονται τι συνέβαινε στ’ αλήθεια, καθώς τούς διαβεβαίωναν ότι μετά από πολύ λίγο καιρό, ο λαός θα ζούσε όπως οι Παριζιάνοι και οι Λονδρέζοι». Έτσι φθάσαμε στην 21η Δεκεμβρίου του 1991, την ημέρα που ο Γκορμπατσόφ παραιτήθηκε από την  εξουσία. Δύο φορές συνέβησαν τόσο δραματικές εξελίξεις στην ιστορική διαδρομή μας και μιλώ για την παραίτηση από την ανώτατη ηγεσία μας, στις ευθύνες της, στα προνόμια της εκτελεστικής εξουσίας…

Πρώτη φορά έγινε την εποχή του τελευταίου Τσάρου, στις 2 Μαρτίου 1917, με επακόλουθο τρομακτικά, αιματηρά γεγονότα. Δεύτερη φορά επαναλήφθηκε επί Μιχαήλ Γκορμπατσόφ».



********

Ο Γκορμπατσόφ, συνιδιοκτήτης της εφημερίδας της αντιπολίτευσης ‘’Novaia Gazeta’’, τηρεί επικριτική στάση απέναντι στον πρόεδρο Μεντβέντεφ και τον Πούτιν, ιδίως αφότου ο τελευταίος ανήγγειλε, ότι μετά μια οκταετή προεδρία, την περασμένη 10ετία, θέλει να επανέλθει την ερχόμενη άνοιξη στο ύπατο αξίωμα.

Όμως ο Γκορμπατσόφ χρεώνεται από μια μεγάλη πλειοψηφία Ρώσων, για τα δεινά στη ρωσική οικονομία που κληροδότησε, με χαρακτηριστικό τις χρόνιες ελλείψεις αγαθών και την ραγδαία πτώση του βιοτικού επιπέδου.


Olympiada.gr

-----------


Σχόλιο

Ας μη τα σκαλίζουμε καλύτερα… Λερώνει η βρομιά και η οσμή ξεχειλίζει… Ας μιλήσουμε για το σήμερα.

Στα δικά μου γεροντικά μάτια των 85 ετών, η ‘’περίπτωση’’ Ρωσία -μεγάλη ή και μεγαλύτερη- φαίνεται σαν η καλύτερη λύση. Μα, είτε έτσι, είτε αλλιώς, η ΕΕ μας έχει προγράψει.  Αν παρέμεναν οι Σαμαροβενιζέλοι στη εξουσία, το πολύ πολύ να μας επέτρεπαν να πεθάνουμε από την πείνα, το κρύο, και το παράπονο… που γεννηθήκαμε ‘Ελληνες.

Με τον Σύριζα τώρα, συμβαίνει κάτι διαφορετικό… Ελπίζουμε, έχουμε πιστέψει ότι κάτι θα γίνει. Θαύματα όμως δεν γίνονται – ο μόνος που ‘’λένε’’ ότι τα έκανε, σταυρώθηκε στο Γολγοθά…
Ούτε το Πρόγραμμα της Θεσαλονίκης μπορεί να ολοκληρωθεί. Δεν γίνεται, δεν βγαίνει με τίποτα. Δεν αρκεί η διάθεση και η καλή πρόθεση. Είμαστε ρέστοι. Μας έχουν αφήσει ταπί οι ‘’έλληνες’’ και ευρωπαίοι συμπαίκτες μας. Και δεν μπορούμε να ρεφάρουμε, γιατί το παιχνίδι που παίζουμε δεν είναι «πόκερ», είναι πολιτική. Και μάλιστα, real politic που θέλει γερά γκογκόβια.

Και τώρα τι γίνεται; Θα πρέπει να περιμένουμε ένα καλύτερο θάνατο; Όμως, τον θάνατο από πείνα και κρύο μας τον είχαν εξασφαλισμένο οι "ακατανόμαστοι" αλλά  δεν τους γουστάραμε. Μιας και ψάχνουμε για κάτι καλύτερο τώρα με τον Σύριζα, γιατί να είναι θάνατος και να μην είναι ζωή;  Εδώ είμαστε…

Υπάρχουν αρκετοί νταβατζήδες στο πλανήτη μας: ΗΠΑ, ΕΕ, Κίνα, Ρωσία… Εμείς βέβαια, μπορεί να μας έκαναν πουτάνες  οι δικοί μας, αλλά μπουχτίσαμε από μίσι-γα, μίσι-γα… και από φράγκα, νάιν, nein, nix !!!

Στη Τρούμπα του Πειραιά, μας λέγανε, ότι «όταν ένα μπουρδέλο δεν πάει καλά από βίζιτες, ΔΕΝ αλλάζεις τα κρεβάτια, τις κουρτίνες ή τον μπιντέ. Αλλάζεις, απλά τις πουτάνες και, ιδίως, τους νταβατζήδες τους. Αυτοί μοιράζουν την τράπουλα… Άντε, και τη τσατσά…

Aς αλλάξουμε, επομένως, νταβατζή. Να μας φροντίσει κι εμάς, βρε αδελφέ. Το επάγγελμα το κατέχουμε, σαν Έθνος. Πουτάνες ήμασταν, ήδη, από την Π.Χ. εποχή. Και δεν αλλάξαμε ασχολία. Μα οι Ρωμαίοι, μα οι Βυζαντινοί, μα οι Οθωμανοί; Πουτάνες με νταβατζή ήμασταν επί 1823 συνεχή χρόνια.

Κάποτε, εκεί γύρω στο 1813, μια από τις πουτάνες μας, είδε ένα όνειρο: ότι οι Έλληνες νταβατζήδες και πουτάνες τα βρήκανε μεταξύ τους και θα σήκωναν τα όπλα και το μπαϊράκι, για Λευτεριά. Και έγινε!!! Μα το σταυρό, σας λέω: έγινε!!! Με αίμα, με θυσίες, με λεβεντιά… Κι ας ήμασταν μέχρι χθες πουτάνες. Είχαμε ήρωες και ηρωίδες στο αγώνα αυτόν. Λευτερωθήκαμε, αλλά…

Μόλις κάτι πήγε να γίνει θολώσαμε. Ονόματα δεν λέμε, αλλά από μισαλλοδοξία, φθόνο, υποκρισία, δόλο, πουστιά, να φάνε και οι κότες στο μπουρδέλο μας. Πουτάνες και νταβατζήδες ήμασταν, αυτά τα χούγια έχουμε σαν ράτσα.

Γράφει ο πειραιώτης λαϊκός φιλόσοφος Δημήτρης Λαϊκόπουλος στο βιλίο του, "Εἲμαστε ἡ γενιά τῶν Ἀετῶν… ἤ τῶν Λαγὼν": «Υπάρχουν λαοί τριών κατηγοριών. Οι γαμημένοι, οι αγάμητοι, και οι γαμιάδες. Εμείς, οι έλληνες… άστα να πάνε».


Συνεχίζεται (μπάφιασα γι απόψε, 02:43)
@radical30
https://radicalworld.forumgreek.com/forum.htm