Αμόκ φανατισμού και προπαγάνδας

Αμόκ φανατισμού και προπαγάνδας: Συνεχίστε ακάθεκτοι

Κάθομαι και δουλεύω εδώ μπροστά στο λαπτοπ και από το διπλανό δωμάτιο ακούω ακατάπαυστα «ειδήσεις» που δεν είναι ειδήσεις, αλλά μια άνευ προηγουμένου πλύση εγκεφάλου ακραίας τρομοκρατικής εμπνεύσεως, που προσωπικά δεν θυμάμαι να έχω ξαναζήσει μέσα στις μεταπολιτευτικές δεκαετίες.

Είναι εντυπωσιακό το πόσα πολλά και διαφορετικά πρόσωπα έχει και «πλασάρει», ανάλογα με το κατά που φυσάει ο άνεμος, ο Αντώνης Σαμαράς. Ακραία περίπτωση. Ο σωτήρας της πατρίδος (μαζί με τον Βενιζέλο) που αγωνίζεται για να μην πέσει στα χέρια του Τσίπρα η Ελλάδα μας, μην την αρπάξει στα νύχια της η τόσο επικίνδυνη αυτή αριστερά που εκπροσωπείται από τον ΣΥΡΙΖΑ.

Δυόμιση χρόνια τώρα αυτό το ντουετάκι το, στην ουσία, ακροδεξιών αντιλήψεων, πρωθυπουργού και αντιπροέδρου, ταλαιπωρεί την Ελλάδα και τους Έλληνες με άγριο τρόπο, με σκληρή λιτότητα, με εκατομμύρια ανέργων και «μη εχόντων», με περικοπές μισθών και συντάξεων, με επιδρομές στους τραπεζικούς λογαριασμούς, με χαράτσια και υπερφορολόγηση, με κατασχέσεις, με τη διάλυση κάθε ασφαλιστικής σιγουριάς – συνεχώς γκρεμίζοντας, χωρίς να οικοδομούν τίποτε στη θέση των ερειπίων.

Αρχομανία και ανικανότητα και μια ακράτεια στις συμπεριφορές προς τον πολιτικό αντίπαλο, απόλυτα προσβλητικές. Και αναρωτιέμαι με το δικό μου το μυαλό, αυτό που έχω –γιατί δεν έχω άλλο: Για πόσο ακόμα θέλουν να συνεχίσουν να εξοντώσουν αυτόν τον λαό, που ζει έναν εφιάλτη τώρα και έξι σχεδόν χρόνια χάρη στην αθλιότητα, την παραβατικότητα, την αχόρταγη όρεξή των «νόμιμων και ηθικών» αρχόντων του που ξεπουλάει τα πάντα, και την ίδια του την μάννα στην ανάγκη, για αυτές τις πολυπόθητες μίζες και τις (πάντα ηθικές και νόμιμες) offshore με τα μαύρα εκατομμύρια και δισεκατομμύρια;

Καταλαβαίνω βέβαια, ότι καμία ολιγαρχία που τρώει και πίνει με κλεμμένα χρυσά μαχαιροπήρουνα, δεν παρέδωσε την εξουσία ήρεμα και δημοκρατικά, χωρίς να χρησιμοποιήσει, όσο και όπως μπορούσε, όλα τα μέσα – αυτά που η κάθε εποχή προσφέρει. Είναι όπως λένε και οι ίδιοι «πολύ σοβαρό το διακύβευμα» - ή, πιο λαϊκά, «είναι πολλά τα λεφτά Άρη».

Και εδώ δεν είναι ζήτημα «δεξιάς» και «αριστεράς» ή «σοσιαλιστών» και «νεοφιλελεύθερων», είναι καθαρά ζήτημα διατήρησης προνομίων που παλεύουν κάποιοι να τα διατηρήσουν, χωρίς να νοιάζονται αν το κόστος αυτών των προνομίων το πληρώνει το 90% των Ελλήνων –για να καλοπερνάει το 10%.

Δεν είμαστε στραβοί ούτε ζούμε σε άλλο πλανήτη. Το πολιτικό προσωπικό μας τρείς δεκαετίες τώρα (το λιγότερο), δεν έκανε πολιτική, έκανε μπίζνες και μάλιστα σε κλειστούς, μικρούς, οικογενειακούς και «φιλικούς κύκλους». Και όλοι αυτοί που είναι σκαρφαλωμένοι στις πολιτικές αυτές κατολισθήσεις, που κανείς δεν μπορεί πια να τις συγκρατήσει και είναι και δεμένοι χειροπόδαρα με τα συμφέροντά τους και τους συνεργούς τους σε όλη αυτή την αθλιότητα, με τα γνωστά παπαγαλάκια τους σε όλα αυτά τα κανάλια τα τηλεοπτικά, που (νομίζουν πως) διαμορφώνουν από τα «δελτία ειδήσεών» τους την κοινή γνώμη.

Δεν καταλαβαίνουν (ευτυχώς από μια άποψη) ότι με όλο αυτό το φανατισμό και την ταύτιση με τύπους ακραία «σημαδεμένους» σαν απατεώνες στην συνείδηση του κόσμου σαν τον «ευπατρίδη» monsieur Γιούνκερ που έχει και τα μούτρα να μας δίνει συμβουλές, το μόνο που καταφέρνουν είναι να εδραιώνονται στο μυαλό της πολύ μεγάλης πλειοψηφίας των ψηφοφόρων, σαν συνεργοί αρπακτικών και ανενδοίαστων «καθωσπρέπει» μαφιόζων.

Έχουν λοιπόν γκαζώσει και με πολλή φόρα και μεγάλες κραυγές προσπαθούν να μας πείσουν – ποιους; εμάς που τους ξέρουμε πια από την καλή και την ανάποδη, πως θα καταστραφούμε αν δεν εκλεγεί ο κύριος Δήμας και πάμε σε εκλογές. Τους μόνους που μπορούν να πείσουν (αλλά δεν χρειάζεται γιατί αυτούς τους έχουν), είναι τους βολεμένους με αυτή τη σάπια κατάσταση που θέλουνε, πάσει θυσία, να την διατηρήσουνε στην φορμόλη για να συνεχίσουν να τρέφονται – οι κωμικοί βρυκόλακες - από την «διατηρητέα νόμιμη και ηθική απάτη» που τους συντηρεί από τότε που θυμούνται τον εαυτό τους.

Η πλάκα όμως είναι, πως η Ιστορία έχει την ιδιότητα να κάνει κύκλους και να υποδέχεται κάθε τόσο «καινούργιες δυνάμεις», νεότερους ανθρώπους, με άλλα μυαλά και άλλες διαθέσεις - μέχρι να διαφθαρούν και αυτοί από τις σειρήνες της εξουσίας, αν δεν έχουν μυαλό, όπως δεν είχαν μυαλό οι πολιτικοί της γενιάς του Βενιζέλου , του Σαμαρά και του Σημίτη, οι Νεονάκηδες και οι Βουλγαράδηκες και οι Μπαλτάκοι – για να μην αναφερθώ στους εντελώς τσουρουφλισμένους σαν τον Τσαχατζόπουλο και τ’ άλλα τα παιδιά.

Ας μην συνεχίσω : Πρόεδρος δεν θα βγει από αυτή τη Βουλή. Θα πάμε για εκλογές. Και όσο και να γκαρίζουνε αυτοί οι συνασπισμένοι απατεώνες από όλα τα κανάλια συγχρόνως, ο Τσίπρας θα ηγηθεί της επόμενης κυβερνήσεως – είτε είναι αυτοδύναμη, είτε «συγκυβέρνηση» με άλλες πολιτικές δυνάμεις.

Και αυτή η άλλη κυβέρνηση, που θα έχει για κορμό τον «ΣΥΡΙΖΑ», θα συνεννοηθεί μα τους δανειστές μας και με τον υπόλοιπο κόσμο με σοβαρότητα και διαπραγμάτευση.

Στο μεταξύ κάντε παιχνίδι…

Άρης Δαβαράκης