ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΝΔ/ΠΑΣΟΚ/ΔΗΜΑΡ

"Το κοινωνικό συμβόλαιο της Ευρώπης κατακερματίστηκε"


Σε απειλή για την φιλελεύθερη δημοκρατία, εξελίσσεται αυτό που ξεκίνησε ως οικονομική και νομισματική κρίση της Ευρωπαϊκής ‘Ενωσης.

Αυτό εκτιμούν οι New York Times, σε δημοσίευμα που αναλύει τις άμεσες συνέπειες της λιτότητας στην πολιτική ζωή της Ευρώπης, συνδέοντάς την
με την πτώση των κεντρώων κομμάτων, όπως το ΠΑΣΟΚ, και την άνοδο των «κομμάτων του περιθωρίου».


Εξαιτίας της τελευταίας τετραετίας των εξαντλητικών μέτρων σχεδόν σε
όλη την Ευρώπη, εκατομμύρια ψηφοφόροι της μεσαίας και εργατικής τάξης έχασαν την πίστη τους στην ικανότητα των κυρίαρχων πολιτικών κομμάτων
να προστατεύσουν τα στοιχειώδη συμφέροντά τους, αναφέρει το δημοσίευμα.

Σε αυτό επισημαίνεται ακόμη, το λυπηρό παράδοξο του κινδύνου που διατρέχει το ευρωπαϊκό κίνημα, το οποίο σχεδιάστηκε στα συντρίμμια του φασισμού και των δύο Παγκοσμίων πολέμων και τώρα υπονομεύει τα ίδια τα δημοκρατικά επιτεύγματά του, στην εφαρμογή της οικονομικής πολιτικής.

‘Οπως επισημαίνουν οι New York Times, με ελάχιστες εξαιρέσεις, τα κόμματα της Κεντρο-αριστεράς, που για χρόνια προωθούνταν ως υπερασπιστές των αδυνάτων, πληρώνουν ήδη τις συνέπειες.

«Οι Δημοκρατικοί στην Ιταλία, οι Σοσιαλιστές στη Γαλλία και την Ισπανία, όπως και το ΠΑΣΟΚ στην Ελλάδα, έχοντας δεσμευτεί για περικοπές αρκετών χρόνων ακόμη, χάνουν ολοένα και περισσότερο την επαφή τους με την απελπιστική κατάσταση των νέων που δεν έχουν προοπτική εργασίας, τους ιδιοκτήτες σπιτιών που δεν μπορούν να συμβαδίσουν με τους αυξανόμενους λογαριασμούς, τους ηλικιωμένους εργαζόμενους που αντιμετωπίζουν μακροχρόνια ανεργία, την αύξηση των ορίων ηλικίας για τη συνταξιοδότηση και τη μείωση στις συντάξεις».

Με τους περισσότερους στην Ελλάδα, την Πορτογαλία και την Ισπανία, να ξέρουν πλέον, τουλάχιστον ένα άτομο που καταστράφηκε από τις συνέπειες της κρίσης και της κυβερνητικής πολιτικής λιτότητας, «οι πολιτικοί ακόμη προτιμούν να προσποιούνται ότι πρόκειται απλά για έναν φυσιολογική ύφεση στον κύκλο των επιχειρήσεων, που θα περάσει», επισημαίνει η ανάλυση.

Παράλληλα, κάνοντας αναφορά στην παραδοχή του ΔΝΤ, πως υποτίμησε τις αρνητικές συνέπειες του πρώτου μνημονίου και του προγράμματος λιτότητας στην Ελλάδα, υπογραμμίζει πως αν και η ομολογία είναι ένα θετικό γεγονός, το ΔΝΤ «δεν δείχνει πρόθεση να μειώσει τις παρόμοιες αρνητικές συνέπειες του διάδοχου προγράμματος που είναι τώρα σε εφαρμογή».

Αυτό είναι ένας λόγος, που δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός, ότι εκατομμύρια ψηφοφόροι των κεντρώων κομμάτων, τώρα δίνουν ψήφο διαμαρτυρίας σε «λαϊκιστικά κόμματα του περιθωρίου» που εκφράζουν το θυμό του κόσμου, ακόμη κι αν «πρακτικά προσφέρουν ελάχιστες εναλλακτικές», όπως εκτιμούν οι New York Times.

Παράλληλα, η Ελλάδα και η Ιταλία διαμόρφωσαν «αφύσικους και ασταθείς συνασπισμούς» κυβερνήσεων, αποτελούμενους από πολιτικούς «πολλοί από τους οποίους πέρασαν τις τελευταίες δεκαετίες κατηγορώντας ο ένας τον άλλο για την ηθική και την ακεραιότητα. Είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς, πώς αυτά τα περίεργα ζευγάρια μπορούν να συγκεντρώσουν τη στήριξη του κόσμου, για τις πολιτικά δύσκολες διαρθρωτικές κινήσεις».

Επισημαίνοντας πως το κοινωνικό συμβόλαιο της Ευρώπης, που διαμόρφωσαν μεταπολεμικά τα κόμματα, προβάλλοντας πως θα μείωναν τη φτώχεια και θα ανέβαζαν το βοιωτικό επίπεδο, έχει πλέον κατακερματιστεί, η ανάλυση καταλήγει, πως στις δεκαετίες έπειτα από τον Α' Παγκόσμιο πόλεμο, οι κυβερνήσεις αντιμετώπισαν την κρίση με λιτότητα και κατέληξαν να χάσουν τη δημοκρατία. Και αυτή είναι μία ιστορία «που η Ευρώπη πρέπει να φροντίσει να μην επαναληφθεί».


Τμήμα ειδήσεων defencenet
Αντιγραφή: @radical30

09.06.2013


=====================



Κούρεμα και στις καταθέσεις;


Οι βδομάδες περνάνε, οι μήνες περνάνε και τα πράγματα όχι μόνο δεν δείχνουν να βελτιώνονται, αλλά δείχνουν να χειροτερεύουν. Το φιάσκο της διαχείρισης της κρίσης στη Κύπρο, το φιάσκο με τη συγχώνευση τη Εθνικής με την Eurobank, και οι ανόητες δηλώσεις ανώτατων Ευρωπαίων αξιωματούχων ότι οι καταθέσεις είναι εγγυημένες μόνο μέχρι 100 χιλιάδων € (λες και καλούν όσους έχουν πάνω από 100 χιλ. να στείλουν τα λεφτά τους στη Σιγκαπούρη, το Χόνγκ Κονγκ, το Τορόντο, κλπ.), έχουν κλονίσει την εμπιστοσύνη των πολιτών όχι μόνο στα πιστωτικά ιδρύματα, αλλά και σε αυτούς που χειρίζονται το μέλλον μας.

Το νέο θέμα που άνοιξαν οι Ευρωπαίοι Εταίροι, είναι αυτό του κουρέματος των καταθέσεων, δηλαδή της μερικής δήμευσής τους. Κάποιοι ισχυρίζονται οι καταθέσεις πρέπει πλέον να θεωρούνται ως ριψοκίνδυνο επενδυτικό προϊόν, και ότι εφόσον έχεις κατάθεση άνω από 100 χιλ. ευρώ, πρέπει εσύ, ο καταθέτης, να γνωρίζεις πόσο «επικίνδυνη» και μη αξιόπιστη είναι η τράπεζα στην οποία τοποθετείς τις αποταμιεύσεις σου!

Λες και είναι δουλειά του κάθε καταθέτη να αξιολογεί την αξιοπιστία κάθε Ευρωπαϊκής εμπορικής τράπεζας, όταν οι ίδιοι οι Υπουργοί Οικονομικών και οι Κεντρικές Τράπεζες που βασική δουλειά τους είναι η εποπτεία των τραπεζών, -και πληρώνονται γι’ αυτό- δεν έχουν κάνει σωστά τη δουλειά τους.

Αν στο τέλος επιβληθεί κάποιο «κούρεμα» στις καταθέσεις, πρέπει να ξεκαθαρισθεί το ποιές καταθέσεις θα αφορούσε κάποια τέτοια δήμευση; Προφανώς τις καταθέσεις πάνω από τις €100 χιλιάδων ανά δικαιούχο.

Επίσης, πρέπει να ξεκαθαρισθεί αν α υπήρχε διαφορετική αντιμετώπιση για κάθε τράπεζα, όπως έγινε στη Κύπρο! Αλλά για την περίπτωση της Ελλάδας, όλες οι Ελληνικές τράπεζες είναι βαθειά στο κόκκινο (παρά τις ανοησίες που λέγονται και γράφονται για την «ανθεκτικότητα του Ελληνικού τραπεζικού συστήματος». Αν η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και οι ειδικοί μηχανισμοί της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν τροφοδοτούσαν τις Ελληνικές τράπεζες με ρευστότητα πάνω από 130 δισεκατομμύρια €, για ποιά θωράκιση θα μιλάγαμε.

Προφανώς αν επιβληθεί από την Τρόικα κάποιο αναγκαστικό κούρεμα, τότε θα έπρεπε να γίνει η ίδια οριζόντια περικοπή στις καταθέσεις σε όλες τις «Ελληνικές» τράπεζες που χρειάστηκαν και χρειάζονται χρηματοδότηση από τους Ευρωπαϊκούς μηχανισμούς και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, «συστημικές» και μη.

Γιατί ένας καταθέτης σε μια μικρότερη τράπεζα να έχει χειρότερη αντιμετώπιση από τον καταθέτη μιας μεγάλης - «συστημικής» τράπεζας που είναι πιο κοντά στην εξουσία, αλλά που έχει ανοίγματα πολλών δισεκατομμυρίων που θα καλύψουν οι Έλληνες φορολογούμενοι;

Θα ήταν τουλάχιστον ύποπτη οποιαδήποτε διαφορετική μεταχείριση μεταξύ των καταθέσεων στις δήθεν «συστημικές» και στις μη συστημικές (δηλαδή τις μικρότερες) τράπεζες, δεδομένου (1) των κατηγορηματικών διαβεβαιώσεων και της Τράπεζας της Ελλάδος και του Υπουργού Οικονομικών ότι «όλες οι καταθέσεις είναι εξασφαλισμένες», και (2) γιατί ποτέ κανένας «αρμόδιος» δεν προειδοποίησε τους καταθέτες έγκαιρα και επίσημα ότι οι καταθέσεις σε κάποιες συγκεκριμένες τράπεζες θα τύχουν άλλης μεταχείρισης.

Δηλαδή, αν επιβληθεί κούρεμα, αυτό θα πρέπει να είναι, ως ποσοστό, ίσου ύψους για όλες τις τράπεζες, ψευτοσυστημικές και μη και να έχει τον τύπο κάποιου ειδικού φόρου επί του εισοδήματος από τόκους από καταθέσεις.

Εντωμεταξύ, κανένα από τα λαλίστατα κόμματα, ούτε η Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων της Βουλής φαίνεται να έχουν μελετήσει τα θέματα αυτά. Κανένα επιστημονικό συμβούλιο (αν υπάρχει), κανενός κόμματος δεν έχει δημοσιοποιήσει κάποια στοιχειωδώς σοβαρή μελέτη για το τι πραγματικά θα μπορούσε να γίνει για την ανασυγκρότηση του τραπεζικού συστήματος και για να αποφύγουμε τα χειρότερα. Πολλοί δεν έχουν καν πάρει χαμπάρι ποιά ακριβώς είναι τα προβλήματα και πως θα μπορούσαν να αντιμετωπιστούν, πριν είναι πολύ αργά!



zougla.gr
Πέτρος Δούκας (Aπόψεις)



================



Βουλευτές σε Σαμαρά: «Κάνε το όπως οι Κύπριοι»
Ρεπορτάζ: Σταθόπουλος Σωτήρης

Ούτε… τροπολογία δεν περνά πλέον από το κοινοβούλιο, έπειτα από το ηχηρό «όχι» της Κύπρου στην τρόικα. Τα νέα δεδομένα για Σαμαρά, Βενιζέλο και Κουβέλη από τη «ζαριά» ρίσκου του Αναστασιάδη.

«Εάν αυτή η ζαριά βγει στον Αναστασιάδη, τότε τίποτα δεν θα μείνει
ίδιο και για την Ελλάδα».

Με τη φράση αυτή περιέγραφε στο Real.gr έμπειρο κοινοβουλευτικό στέλεχος της ΝΔ, τις χθεσινές δραματικές εξελίξεις στην Κύπρο, το
ηχηρό «όχι» στις αποφάσεις του Eurogroup και τις επιπτώσεις που
θα έχει αυτή η απόφαση, για τη διαχείριση που κάνει ο πρωθυπουργός
Αντώνης Σαμαράς με την τρόικα.

Οι εξελίξεις στην Κύπρο μονοπώλησαν τη συζήτηση των πολιτικών
αρχηγών στο Μέγαρο Μαξίμου, με τις πρώτες δηλώσεις εκ μέρους
της κυβέρνησης να γίνονται δημοσίως από τον κυβερνητικό εκπρόσωπο,
ο οποίος εξέφρασε τη στήριξη της Αθήνας στις αποφάσεις του Κυπριακού λαού – μήνυμα το οποίο μετέφερε και ο πρωθυπουργός στον Νίκο Αναστασιάδη στην τηλεφωνική επικοινωνία που είχαν χθες το βράδυ.

Οι τοποθετήσεις Βενιζέλου και Κουβέλη μπροστά στις τηλεοπτικές κάμερες ήταν κάτι παραπάνω από τυπικές, αφού οι δυο πολιτικοί αρχηγοί ζήτησαν αλλαγή των αποφάσεων του Eurogroup, επιχειρώντας - ιδιαίτερα ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, να αποσυνδέσει την περίπτωση της Κύπρου από αυτήν της Ελλάδας.

Ωστόσο και οι τρεις πολιτικοί αρχηγοί, στη συνάντηση που είχαν,
ξέτασαν προσεκτικά τα νέα δεδομένα που δημιουργεί η απόφαση
της Κύπρου να επιστρέψει την «καυτή πατάτα» στα χέρια της Ευρώπης, γνωρίζοντας ότι από σήμερα θα βρεθούν σε ένα ασφυκτικό περιβάλλον πιέσεων από την αντιπολίτευση και όχι μόνο, για τους όρους κάτω από
τους οποίους συζητούν και διαπραγματεύονται με την τρόικα.

«Η ζαριά της Κύπρου είναι βαριά και εάν αποδώσει, τότε κανείς βουλευτής δεν θα τολμήσει να ψηφίσει ούτε… τροπολογία», σημείωνε στο real.gr
πρώην υπουργός της ΝΔ, ο οποίος, μετά από συζήτηση που είχε με αρκετούς «γαλάζιους» βουλευτές, εκτίμησε ότι «η βουλή δεν πρόκειται να περάσει πλέον την παραμικρή κυβερνητική απόφαση» ακόμη και εάν αυτή αφορά υπογεγραμμένες συμφωνίες της κυβέρνησης με την τρόικα.

Η εξέλιξη στην Κύπρο «σκάει» στα χέρια του Αντώνη Σαμαρά, στην πιο κρίσιμη περίοδο της διαδικασίας ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών. Διαδικασία που κινείται με ρυθμούς «χελώνας» και η οποία σκιάζεται πλέον από τον εφιάλτη ενός «ατυχήματος» στις κυπριακές τράπεζες που δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα.

Οι πληροφορίες του real.gr αναφέρουν, πως στα διοικητικά συμβούλια των τριών τραπεζών (CPB, Κύπρου, Ελληνική) καταγράφονται σοβαρές ενστάσεις ως προς την υπογραφή για τη χορήγηση της «άδειας» στο ελληνικό δημόσιο, να προχωρήσει στη διαδικασία εξαγοράς του ενεργητικού και παθητικού των τριών ιδρυμάτων από ελληνικά ή ελληνικό τραπεζικό σχήμα.

Το ηχηρό «όχι» της Κύπρου, βρίσκει την κυβέρνηση Σαμαρά «ανοιχτή» στις διαπραγματεύσεις με την τρόικα, δυσχεραίνοντας ακόμη περισσότερο την πολιτική, αλλά και επικοινωνιακή διαχείριση των εξελίξεων. Ήδη, σύσσωμη
η αντιπολίτευση, έχει εξαπολύσει επίθεση εναντίον της τρικομματικής κυβέρνησης, με τον ΣΥΡΙΖΑ να επιχειρεί να ορθώσει ένα «τείχος» ανάμεσα στην Αθήνα και τη Λευκωσία, προκειμένου να οικοδομήσει μια επιχειρηματολογία, που στηρίζεται στο ότι «η κυβέρνηση Σαμαρά, όχι μόνο άφησε μόνη της την Κύπρο, αλλά προσπάθησε να λειτουργήσει και κόντρα στα συμφέροντά της».

«Μικροπολιτικά παιχνίδια και πολιτικό τυχοδιωκτισμό», καταλογίζει το Μαξίμου στην Κουμουνδούρου, χωρίς ωστόσο να έχει, επί του παρόντος, καταλήξει στη «γραμμή άμυνας» που θα υιοθετήσει στο εσωτερικό μέτωπο, περιμένοντας το που θα κάτσει η μπίλια με τις εναλλακτικές της Λευκωσίας και τις αντιδράσεις των δανειστών.