H (αμαρτωλή) ΒΟΥΛΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

Μαύρο το μέλλον των Ελλήνων προβλέπει το ΔΝΤ

Κατασπάραξαν οικονομικά τους Ελληνες εργαζόμενους και συνταξιούχους οι κυβερνήσεις Παπανδρέου, Παπαδήμου και Σαμαρά και «ξεκοκάλισαν» με πρωτοφανή φορολογική αγριότητα τον ελληνικό πληθυσμό, ομολόγησε ακόμη και το... ΔΝΤ (!) στην έκθεσή του για την ελληνική οικονομία που δόθηκε στη δημοσιότητα.

Η σύγκριση με τις υπόλοιπες χώρες της Ευρωζώνης που βρίσκονται υπό μνημονιακό καθεστώς, την οποία κάνει το ΔΝΤ, είναι άκρως αποκαλυπτική. Στο συνολικό πακέτο περικοπών, στην Ελλάδα το 80% προέρχεται από τις μειώσεις μισθών και συντάξεων και τον περιορισμό ή την κατάργηση κοινωνικών δαπανών. Στις υπόλοιπες μνημονιακές χώρες όμως της Ευρωζώνης, το αντίστοιχο ποσοστό ανέρχεται στο 60% του συνόλου των περικοπών. Με το φορολογικό «γδάρσιμο» των Ελλήνων τα τελευταία χρόνια, οι άμεσοι φόροι με τα αλλεπάλληλα χαράτσια έφτασαν να αποτελούν το 54% των εσόδων του κράτους, ενώ στις ομοιοπαθείς ευρωπαϊκές χώρες ανέρχονται στο 46%.

Το κωμικοτραγικό είναι ότι, αφού κάνει με κριτική διάθεση αυτές τις επισημάνσεις, το ΔΝΤ στη συνέχεια προτείνει να... συνεχιστεί η ίδια πολιτική και να μονιμοποιηθούν τα «έκτακτα» χαράτσια, όπως η ψευδεπίγραφη «εισφορά αλληλεγγύης», που υποτίθεται ότι θα έπαυε να καταβάλλεται από το 2015, οι φόροι στα ακίνητα κ.λπ.

Δεν του φτάνουν αυτά του ΔΝΤ, απαιτεί και 25.000 «στοχευμένες απολύσεις» δημοσίων υπαλλήλων, μόνο μέσα στο 2013. Αναδεικνύοντας έμμεσα το ψευδέστατο του κυβερνητικού ισχυρισμού ότι δήθεν δεν θα υπάρξουν άλλα μέτρα περικοπών μισθών, συντάξεων και επιδομάτων, το ΔΝΤ απαιτεί μέχρι τον Αύγουστο φέτος να έχουν προσδιοριστεί επακριβώς νέα μέτρα για πρόσθετα έσοδα ύψους 4 δισ. ευρώ για τη διετία 2015-2016.

Το ΔΝΤ κρίνει ότι η χώρα μας δεν ξεπουλάει την κρατική περιουσία της με τους ρυθμούς που ήθελαν και επέβαλαν στα χαρτιά οι ξένοι δανειστές. Γι' αυτό και προβάλλει την απαίτηση, αν μέχρι τον Ιούνιο εξακολουθεί να μη θεωρείται ικανοποιητικός ο ρυθμός των ιδιωτικοποιήσεων, τότε να καθαιρεθούν και να απομακρυνθούν οι Ελληνες από τη διοίκηση του οργανισμού εκποίησης της κρατικής περιουσίας ΤΑΙΠΕΔ (Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου) και να αντικατασταθούν με «ξένους ειδικούς»! Να αναλάβουν δηλαδή ξένοι να πουλήσουν απευθείας σε άλλους ξένους χιλιάδες ακίνητα του ελληνικού κράτους! Εκτακτα!

Ενώ πάντως η ΕΕ και το ΔΝΤ είναι άτεγκτοι στα ζητήματα της περικοπής μισθών και συντάξεων εκατομμυρίων Ελλήνων, δείχνουν αντιθέτως μια εκπληκτική ευελιξία στη δραστική περικοπή προϋπολογιζόμενων εσόδων του κράτους είτε από τους φοροφυγάδες είτε από τις ιδιωτικοποιήσεις. Αρχικά έλεγαν ότι η Ελλάδα θα εισπράξει 50 δισ. από τις ιδιωτικοποιήσεις ως το 2015. Επειτα κατέβασαν το νούμερο αυτό στα 45 δισ. ευρώ και μάλιστα όχι ως το 2015, αλλά ως το 2020. Τώρα το ΔΝΤ εκτιμά ότι το ποσό αυτό θα πέσει στα 23,5 δισ., στο μισό δηλαδή του αναθεωρημένου στόχου ως και το 2016.

Στο μεταξύ απέτυχε παταγωδώς ο στόχος της είσπραξης 3,2 δισεκατομμυρίων ευρώ μέσα στο 2012 - έπιασαν μόνο... 100 εκατομμύρια (το 3% του στόχου!), όπως αναφέρει έκθεση της Κομισιόν που κατατέθηκε στην ομοσπονδιακή Βουλή της Γερμανίας, όπως αναφέρει η εφημερίδα «Βεστντόιτσε Αλγκεμάινε Τσάιτουνγκ (WAZ)». Μέσα σε αυτό το αλαλούμ έχει να γίνει τρομερό φαγοπότι λεηλασίας της ελληνικής δημόσιας περιουσίας.

Αυτό όμως το επιθυμούν και το προωθούν διακαώς το ΔΝΤ και η ΕΕ, δεν προσπαθούν να το αποτρέψουν. Κάθε άλλο. Αντιθέτως, μέλημά τους είναι πώς να μην αποκτήσει η Ελλάδα αντιμνημονιακή κυβέρνηση. «Οι εκλογές αποτέλεσαν έναν ισχυρό πολιτικό κραδασμό, με το ριζοσπαστικό αριστερό κόμμα να έρχεται δεύτερο έπειτα από μια προεκλογική εκστρατεία σθεναρά αντίθετη στις πολιτικές του προγράμματος (σ.σ. της τρόικας). Εξτρεμιστικά κόμματα έγιναν επίσης δημοφιλή.

Παρ' όλα αυτά προέκυψε μια κυβέρνηση που στήριξε το πρόγραμμα» αναφέρει στην έκθεσή του το ΔΝΤ. Δεν καθησυχάζει όμως και προειδοποιεί: «Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν αυξανόμενη στήριξη στον ΣΥΡΙΖΑ και σε άλλα αντιμνημονιακά κόμματα. Αυτό δεν θα είχε ως αποτέλεσμα μόνο καθυστερήσεις, αλλά θα οδηγούσε σε πολιτική κρίση, πυροδοτώντας χρεοκοπία ή και έξοδο της χώρας από το ευρώ».

Το ΔΝΤ προσπαθεί να υποβάλει δηλαδή την ευνοϊκή για τη συγκυβέρνηση Σαμαρά, Βενιζέλου, Κουβέλη άποψη, ότι η περίπτωση σχηματισμού κυβέρνησης με πυρήνα τον ΣΥΡΙΖΑ ισοδυναμεί περίπου με έξοδο ή αποβολή της Ελλάδας από την Ευρωζώνη, με τη χρεοκοπία της χώρας μάλιστα να έχει προηγηθεί. Ενώ η νέα περικοπή μισθών και συντάξεων προφανώς δεν ενοχλεί το ΔΝΤ.


πηγή: ethnos.gr

Tο ρολόϊ στον κύριο!!

Αν και κατάκοπος ο Γιάννης Ιωαννίδης, άνοιξε την πόρτα του στην Ερασιτεχνική ΑΕΚ και στα παιδιά της Ορίτζιναλ. Σχετικά με το αίτημα τους για διαχειριστικό έλεγχο στην ΑΕΚ από το 2004 ως και εντεύθεν. Κι επειδή ο κόουτς, όπως του αρέσει να τον αποκαλούν, μιλάει πάντα με τη γλώσσα της αλήθειας ήταν ρητός και ξεκάθαρος: "Δεν σας συμφέρει να ζητάτε έλεγχο. Αν μπει μέσα το ΣΔΟΕ θα βρει μαργαριτάρια και θα σας κλείσει".

Ο υφυπουργός Αθλητισμού Γιάννης Ιωαννίδης είχε συνάντηση με αντιπροσωπεία της Ερασιτεχνικής ΑΕΚ και ...

Το ρολόι στον κύριο! Που, χωρίς ντροπή, επιμένει να υποδύεται τον Υφυπουργό Αθλητισμού. Καταρχήν σε ποιο άλλο κράτος οι οπαδοί κάνουν πορεία και χτυπάνε την πόρτα του αρμόδιου Υπουργού για να του ζητήσουν να διενεργηθεί έλεγχος στην ομάδα που υποστηρίζουν; Για να διαπιστωθεί αν έχουνε γίνει ρέφες κι από ποιους. Αυτό υποτίθεται είναι εκ των ουκ άνευ. Ότι αποτελεί υποχρέωση της Πολιτείας. Δεν είναι στη διακριτική ευχέρεια της.

Ο Ιωαννίδης, όμως, το πήγε ακόμα πάρα πέρα. Ότι δεν τους συμφέρει: ότι αν γίνει έλεγχος, υπάρχει η πιθανότητα να κλείσει το μαγαζί. Σαν Υπουργός που υποτίθεται ότι είναι κάτι ξέρει παραπάνω. Σ' αυτόν τον τομέα, άλλωστε, είναι που έχουν πέσει με τα μούτρα: πως θα την σκαπουλάρει ο Άρης (και μαζί με αυτόν η ΑΕΚ) γι να συνεχίζει να παίζει στο πρωτάθλημα και συνεχίζεται ο ίδιος να εκλέγεται βουλευτής. Κάθε πρωί ασχολείται με τον Άρη και το βράδυ τρέχει στις γιορτές και τις βραβεύσεις. Του ΠΣΑΚ, της Ολυμπιακής Επιτροπής και προχθές του ΠΣΑΠ.

Για αυτό λέγαμε στην αρχή ότι ήταν κατάκοπος. Από βράβευση σε βράβευση κι από πίτα σε πίτα. Και δεν κάνει ούτε ένα ρεπό. Κάθε Κυριακή πρωί πρέπει να πηγαίνει στην εκκλησία. Στη Θεσσαλονίκη του Άνθιμου και του Παναγιώτη Ψωμιάδη, όποιος πολιτικός δεν πάει κάθε Κυριακή στην εκκλησία, για να τον βλέπει ο κόσμος ότι κάνει το σταυρό του, δεν έχει καμία τύχη.

Ξεφύγαμε, όμως... Δεν είναι μόνο ο Άρης και η ΑΕΚ που παίζουν λόγω Ιωαννίδη ερήμην στο πρωτάθλημα. Κοντά στα χλωρά τη σκαπουλάρανε και τα ξερά. Ο ΟΦΗ και ο Πανιώνιος. Και τώρα τον Γενάρη μάλιστα κάνουν και μεταγραφές. Χωρίς να έχουν φορολογική ενημερότητα. Που εκδίδεται για ομάδες και μόνο. Και ειδικά της εκλογικής περιφέρειας του Υφ. Αθλητισμού. Όχι εκατό ευρώ να χρωστάς σαν απλός πολίτης, δεν παίρνεις ενημερότητα, αλλά ούτε καν μια κλήση στην τροχαία. Αν πρόκειται, όμως, για ποδοσφαιρική ομάδα ο Έφορος κάθεται σούζα στο ένα πόδι. Σαν τον πελαργό.

Και δεν είναι μόνο η ΑΕΚ και ο Άρης. Στα 28 εκατομμύρια ευρώ είναι τα χρέη του ΠΑΟΚ στην Εφορία. Ποιος, όμως, να τολμήσει να τα ζητήσει; Την άλλη μέρα το Υπουργείο Μακεδονίας-Θράκης θα γίνει λαμπόγυαλο. Στην Ελλάδα φόρους υποχρεώνεται να πληρώνει ο απλός πολίτης. Ο απλός μαλάκας, δηλαδή.
Αν δεν πληρώσεις το χαράτσι μέσω της ΔΕΗ σου κόβουνε το ρεύμα. Αν είσαι Παναθηναϊκός και χρωστάς στο ΟΑΚΑ οι προβολείς ανάβουνε κανονικά και με το νόμο. Κι αν είσαι ΑΕΚτζης και ζητάς να γίνει έλεγχος για να διαπιστωθεί αν και ποιοι έχουνε κάνει τραβηχτικές από το ταμείο, πέφτεις απάνω στον Ιωαννίδη. Που σου λέει στη ψύχρα: "κάτσε στα αβγά σου, γιατί έτσι και μπει το ΣΔΟΕ, μπορεί να κλείσει το μαγαζί και να βρεθείτε στη Δέλτα Εθνική".

Έτσι πάει. Το ΣΔΟΕ είναι για όλους τους άλλους πλην του ποδοσφαίρου. Συμπέρασμα: αυτό που έχουμε ξαναπεί και με κάθε αφορμή ξαναλέμε. Τα τελευταία τρία χρόνια έχουνε αλλάξει στην Ελλάδα τα πάντα. Η χώρα έχει καταρρεύσει κι έχει χρεοκοπήσει. Οικονομικοί κολοσσοί φαληρίσανε και ρίξανε κανόνι. Οι άνεργοι κοντεύουνε να φτάσουνε στο ενάμιση εκατομμύριο. Ο μισθός έχει κατέβει κάτω κι από τα πέντε κατοστάρικα. Οι μοναδικοί που δεν έχουνε πάρει χαμπάρι είναι οι Πολιτικοί.

Η ίδια λογική, η ίδια νοοτροπία, η ίδια πρακτική: πρώτα και πάνω από όλα το ρουσφέτι. Πως θα ψήσουμε τα κορόιδα για να ξαναπάρουμε τις ψήφους τους. Κι επειδή στην Ελλάδα, όταν πεθαίνει ένα κορόιδο δέκα γεννιούνται, ο Ιωαννίδης θα βγαίνει μέχρι τα 90 του.

Το ρολόϊ στον κύριο Ιωαννίδη, επομένως!

Κώστας Καίσαρης
SPORT24
----------------

Αν και το παραπάνω κείμενο είναι γραμμένο από αθλητικό συντάκτη και σε αθλητική εφημερίδα, προσωπικά το θεωρώ εξόχως πολιτικό και άκρως επίκαιρο, μετά τα όσα απερίγραπτα βιώνουμε και βλέπουμε να συμβαίνουν καθημερινά, με φόντο την πολιτική ζωή της χώρας μας. Ρολογάδικο θα πρέπει να διαθέτει κανείς, όταν αποπειράται να αποδώσει τα του Καίσαρος τω Καίσαρι, στα τερτίπια των αναξιόπιστων πολιτικών που διαφεντεύουν την πατρίδα μας….

@radical30

Κατά φαντασίαν σκευωρίες και άλλα διηγήματα


Πρώτα μια γενική διαπίστωση. Αυτά που είδαμε στη Βουλή τις τελευταίες ημέρες στέλνουν τον κοινοβουλευτισμό ένα σκαλί παρακάτω στη συνείδηση των πολιτών. Σχεδόν όλοι έβαλαν το χεράκι τους.

Οι ακροδεξιοί με τις αθλιότητές τους, δυσφήμισαν ακόμη και αυτό το δικαίωμα της ελευθερίας του λόγου. Η κυβερνητική παράταξη έδειξε, με την αμηχανία των κομμάτων που τη συγκροτούν, ότι δεν ήταν σε θέση να αρθεί στο ύψος των περιστάσεων. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ήταν σε θέση να στοιχειοθετήσει την δική του πρόταση παραπομπής. Το ΠΑΣΟΚ έριξε στα σκυλιά έναν πρώην υπουργό του, χωρίς να έχουν οι επικεφαλής του το τακτ ούτε καν να τον ακούσουν, όπως έκανε προς τιμήν του ο Φώτης Κουβέλης.
Η ΝΔ αερολογούσε και ο Πρωθυπουργός έκανε τον Ιανό, εμφανιζόμενος ως …βουλευτής στη ψηφοφορία, η οποία από μόνη της εξελίχτηκε σε εξευτελιστική διαδικασία.

Από το Βατερλώ αυτής της εικόνας διασώθηκαν μόνο η σοβαρή παρουσία της Αλέκας Παπαρήγα και η σοφή επιλογή του Γ. Παπανδρέου να μην πάρει μέρος στην παράσταση. Για την οποία υπάρχει ένα κουίζ: τι ήταν πιο βασανιστικό; Να βλέπει κανείς τον Βαγγέλη Βενιζέλο να χειροκρότει –ως πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ!- τον Βοριδη ή να τον ακούει να αναπτύσσει τις θεωρίες καταδίωξης του;

Ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ έδειξε για μια ακόμη φορά, ότι δεν μπορεί να ιεραρχήσει τα πράγματα και να εντάξει το λόγο και την παρουσία του σε αυτή την ιεράρχηση, αποφεύγοντας βερμπαλισμούς και ανούσιες λογοκλοπίες. Κανείς δεν του έχει εξηγήσει, ότι δεν μπορεί ένας πολιτικός αρχηγός να χρησιμοποιεί φράσεις όπως «πολιτική αλητεία» και άλλες ατάκες των τηλεοπτικών παραθύρων. Αφού θέλει να κάνει τον διωκόμενο, σαν τον Ανδρέα Παπανδρέου, ας τον κάνει σωστά τουλάχιστον.

Η παρουσία του αυτές τις ημέρες στη Βουλή, ήταν μια παράσταση από την οποία εμφανώς προσδοκούσε να ανακτήσει το χαμένο κύρος του. Αλλά ο τρόπος που το προσπάθησε και τα σημεία στα οποία εστίασε, μάλλον το αντίθετο αποτέλεσμα φέρνουν. Απαντούσε για πράγματα για τα οποία δεν κατηγορείται. Μετέτρεπε κλασσικές πολιτικές συμπεριφορές πολιτικών του αντιπάλων απέναντι του, σε διώξεις εναντίον του. Λες και έχει το ακαταδίωκτο και όποιος του κάνει πολιτική επίθεση, ή τον αμφισβητεί, διαπράττει ανοσιούργημα. Όποιος δεν δέχεται ότι η περίοδος που ήταν υπουργός Οικονομικών πρέπει να περάσει στην ιστορία, είναι συνωμότης.

Έλεος! Άλλο οι «Δέκα μέρες που συγκλόνισαν τον κόσμο» και άλλο οι …δέκα μήνες που ήταν υπουργός ο ίδιος. Πέραν αυτών, εντυπωσιάζει ο τρόπος που αντιλαμβάνεται την πολιτική, σε ό,τι τον αφορά τουλάχιστον.

Ο Βενιζέλος συνέχισε να κατηγορεί τον ΣΥΡΙΖΑ ότι έστησε σκευωρία εναντίον του. Αλλά κανένα από τα στοιχεία που παρουσίασε ως τώρα δεν συνιστά ένδειξη σκευωρίας. Ο Τσίπρας επιδόθηκε σε μια κλασσική πολιτική αντιπαράθεση από την οποία ο καθένας κρίνεται. Ο Βενιζέλος σκευωρούσε όταν αγόρευσε στη Βουλή εναντίον των υπουργών της ΝΔ στις διάφορες Εξεταστικές επιτροπές; Προς τι αυτή η εύκολη προσφυγή σε διατυπώσεις που είναι αναντίστοιχες προς την πραγματικότητα;

Αυτή τη φορά εστίασε τους ισχυρισμούς του στο ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έδωσε προς δημοσίευση τη λίστα Λαγκάρντ. Το είπε και άλλες φορές. Αλλά κάνει ένα λάθος: σε μια χώρα με ελευθεροτυπία, δεν υπάρχει απεχθέστερο είδος πολιτικής ρητορικής, από εκείνη που οδηγεί κάποιον όταν δημοσιεύεται κάτι, να μην εξετάζει αν είναι ακριβές γνήσιο και πραγματικό, αλλά ποιος το «έδωσε», γιατί δημοσιεύτηκε και άλλα τέτοια. Αλίμονο αν επικρατήσει αυτή
η κουλτούρα στους πολιτικούς.

Αλλά ας δεχθούμε ότι το «έδωσε» κάποιος από τον ΣΥΡΙΖΑ. Και λοιπόν; Από πού κι ως που αυτό συνιστά σκευωρία κατά του Βενιζέλου; Γιατί συνιστά σκευωρία γενικώς;

Ο Κ. Βαξεβάνης πήρε μια λίστα -από οποίον και αν την πήρε, αυτή είναι η επιτυχία του ρεπορτάζ- και τη δημοσίευσε. Και καλά έκανε. Ο Βενιζέλος πού κολλάει εν προκειμένω και χαλάει τον κόσμο γι αυτό; Και γιατί το θεωρεί μέρος σκευωρίας εναντίον του; Γιατί στρέφεται κατά της δημοσίευσης;

Υπάρχει και η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ να παραπεμφθεί σε προανακριτική. Ότι έχει δηλαδή ενδεχομένως ποινικές ευθύνες. Εκεί μάλιστα να διαμαρτυρηθεί. Να υπερασπιστεί τον εαυτό του. Να καταγγείλει ότι αδίκως τον δρομολογούν για το σκαμνί γιατί δεν προκύπτει κανένα στοιχείο ποινικής επιβάρυνσης του.

Όχι ότι δεν ισχύει πως δεν αξιοποιήθηκε επί των ήμερων του η λίστα. Ισχύει και παραισχύει. Όχι γιατί δεν ισχύει ότι απέφυγε να ενημερώσει και τον Παπαδήμο ως υπουργό του και τον Σαχινίδη ως διάδοχο του. Κι αυτό ισχύει. Αλλά δεν συνιστούν ποινικά αδικήματα. Διότι δεν τεκμηριώνεται με κανένα τρόπο ότι το έκανε σκοπίμως και με δόλο. Απλως δεν τους ενημέρωσε. Αυτό κρίνεται, αλλά δεν είναι αδίκημα.

Συνεπώς, η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ για ποινικές ευθύνες του Βενιζέλου, είναι ανυπόστατη και αδικεί τον Βενιζέλο. Όπως είναι γελοίο να λένε οι Συριζαιοι ότι θα εκβίαζε κόσμο με το στικάκι προεκλογικά.

Αλλά ούτε αυτά συνιστούν σκευωρία βεβαίως. Στο πολιτικό παιχνίδι είναι. Έχουν και έχουν ακουστεί τέτοια πράγματα. Δεν σημαίνει ότι όσοι τα λένε είναι σκευωροί.

Εκείνο που αποφεύγει ο Βενιζέλος, γιατί βρίσκεται απολύτως εν αδίκω, είναι ότι έχει πολιτικές ευθύνες. Τις οποίες δεν έχει αναλάβει, δεν το επιτρέπει ενδεχομένως ο εγωισμός του. Αντί γι' αυτό, αρπάχτηκε από την υπόθεση και άρχισε να λέει απίστευτα πράγματα.

Είπε π.χ. ότι του χρωστάμε χάρη που κράτησε το στικάκι γιατί χάρη σε αυτό κινήθηκαν τα πράγματα στη συνέχεια. Αν είναι δυνατόν να ακούγονται τέτοιοι ισχυρισμοί. Με ποιο δικαίωμα ο Βενιζέλος, κρατούσε ως βουλευτής -θα μπορούσε να είναι ακόμη και ιδιώτης- ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα πολιτών και τα έστελνε και στον πρωθυπουργό μάλιστα;

Από που κι ως που ο ίδιος, ή ο πρωθυπουργός και όποιος άλλος αναρμόδιος, πρέπει να γνωρίζουν ποιος έχει καταθέσεις στο εξωτερικό -ακόμη και αν είναι νόμιμες;

Δεν του έκανε καμία εντύπωση ότι ο Αντώνης Σαμαράς δεν άνοιξε καν το στικάκι, αλλά το έστειλε στο ΣΔΟΕ; Δεν μπορούσε να το στείλει κατ' ευθείαν ο Βενιζέλος, αν νόμισε ότι έτσι βοηθούσε; Και ποιά εγγύηση ασφάλειας έχει ένα τέτοιο υλικό, όταν βρίσκεται στη διάθεση ενός βουλευτή ή ενός πολίτη;

Και το ίδιο φυσικά ισχύει και για τα άλλα ντοκουμέντα, του υπουργείου Άμυνας εξαιρούμενου, που λέει ότι κατέχει ο Βενιζέλος. Πόσο διασφαλισμένα είναι στα χέρια του; Και καλά να έχει. Αλλά γατί το διατυμπανίζει κιόλας;

Με ποια αναλυτικά εργαλεία πρέπει να ερμηνεύουμε κάποιον που λέει στη Βουλή, ότι η σκευωρία στήθηκε για να... αποκρύψει το έργο του ως υπουργός οικονομικών. Δικαιούνται να πιστεύει ό,τι θέλει για το έργο του. Άλλα από που βγαίνει ότι υπάρχει οργανωμένη απόπειρα να υποτιμηθεί, όταν επ' αυτού του έργου αποφάνθηκε ο ελληνικός λαός σε δυο διαδοχικές εκλογές το καλοκαίρι και δεν άλλαξε γνώμη όπως προκύπτει από τις δημοσκοπήσεις;

Τι σημαίνει όταν ένας Έλληνας πολιτικός αρχηγός λέει για τις συζητήσεις του με τον Σόϊμπλε: «Συζητήσαμε πολλές φορές με τον κ. Σόιμπλε το σενάριό σας (του ΣΥΡΙΖΑ), αυτό που οδηγούσε μέσα από τη μονομερή καταγγελία του μνημονίου και το μονομερές μορατόριουμ στην έξοδο της χώρας από το ευρώ και στο δράμα της επιστροφής στη δραχμή»;

Παραδέχεται ότι συζητούσε πώς θα εμποδίσουν την υλοποίηση της βούλησης του ελληνικού λαού! Γιατί περί αυτού πρόκειται. Λέει ακόμη ότι συζητούσαν πώς δεν θα εφαρμοστεί πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ, που θα έθετε την Ελλάδα εκτός Ευρωζώνης. Πιθανόν να την έθετε. Αλλά για να εφαρμοστεί αυτό το πρόγραμμα, σημαίνει ότι θα είχε εγκριθεί προηγμένως από τον ελληνικό λαό. Ποιος ανέθεσε στο Βενιζέλο να φροντίζει εκ των προτέρων για την ακύρωση της βούλησης του;

Το πιο ασύλληπτο από όσα είπε αυτές τις ημέρες ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, είναι ότι καταγγέλλει τον ΣΥΡΙΖΑ για κάτι που ο ΣΥΡΙΖΑ διακηρύσσει: να πέσει η κυβέρνηση. Αυτή δεν είναι η δουλειά όλων των αντιπολιτεύσεων; Αυτό δεν επιδιώκουν τα κόμματα εκτός κυβέρνησης; Δεν είναι αυτό βασικός κανόνας της Δημοκρατίας;

Όσο για το επιχείρημα ότι δεν είναι ώρα αυτή να αλλάξουμε κυβέρνηση, είναι από τα άγραφα. Κυβερνήσεις οι χώρες αλλάζουν ακόμη και κατά τη διάρκεια πολέμων. Όσο για το υπονοούμενο, ότι η αξιωματική αντιπολίτευση πρέπει να βοηθήσει τώρα την κυβέρνηση για να βγει η χώρα από την κρίση, είδαμε ποσό είχε βοηθήσει ο ίδιος όταν ήταν αντιπολίτευση για να μην μπούμε στην κρίση.

Επιπλέον, από πού προκύπτει ότι ο Βενιζέλος και οι συν αυτώ είναι οι μόνοι κατάλληλοι να κυβερνούν και αποτελεί έγκλημα καθοσιώσεως να φύγουν και να έλθουν άλλοι -εφόσον θα τους επιλέξει ο ελληνικός λαός; Δεν παραπέμπουν όλα αυτά στην παλιά Δεξιά, που θεωρούσε μόνο τον εαυτό της αντάξιο του έθνους και της πατρίδας και συνεπώς έπρεπε να κυβερνάει αδιατάρακτα;

Υπάρχει και κάτι τελευταίο. Αυτή η στάση του πρόεδρου του ΠΑΣΟΚ προβάλλεται από το κόμμα του ως …επιτυχής και ο ίδιος ως Ηρακλής που άντεξε τη σκευωρία και αποκάλυψε τους σκευωρούς.

Αλίμονο στους ιδίους, αν πιστεύουν ότι αυτό είναι πολιτική.


Γ. Λακόπουλος
protagon.gr

Πλήρης αναμένεται και σήμερα ο νέος διασυρμός της Βουλής, με δράστες τους ηγέτες των κομμάτων της συγκυβέρνησης Αντώνη Σαμαρά, Ευάγγελο Βενιζέλο και Φώτη Κουβέλη!

Ανατριχιαστικές είναι οι πληροφορίες που διοχετεύονταν χθες από τη ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και τη ΔΗΜΑΡ, αναφορικά με το πώς σκέπτονται οι ηγέτες τους να μεθοδεύσουν τους τρόπους ψηφοφορίας για την παραπομπή ή όχι σε προανακριτική επιτροπή του Γιώργου Παπακωνσταντίνου, του Ευάγγελου Βενιζέλου, του Γιώργου Παπανδρέου και του Λουκά Παπαδήμου.

Εμείς προτιμούμε να μην πιστέψουμε τίποτα από όσα φρικτά ακούγονται και να κάνουμε υπομονή λίγες ώρες ακόμη ώστε να διαπιστώσουμε εμπράκτως τι θα επιλέξουν οι τρεις κυβερνώντες αρχηγοί. Το μόνο που πάντως φαίνεται να αποκλείουν κατηγορηματικά, είναι η πάγια διαδικασία που ακολουθεί το Κοινοβούλιο σε παρόμοιες περιπτώσεις. Να στηθούν δηλαδή τέσσερις κάλπες, όσοι και οι προτεινόμενοι προς παραπομπή, και ο κάθε βουλευτής να ρίξει μυστικά την ψήφο του υπέρ ή κατά της παραπομπής ενός εκάστου εκ των τεσσάρων κρινομένων. Ακριβώς την προβλεπόμενη μυστικότητα της βουλευτικής ψήφου είναι αποφασισμένοι να καταργήσουν στη συγκεκριμένη περίπτωση οι κυβερνώντες!

Ο λόγος είναι απλούστατος: Αν η ψηφοφορία είναι μυστική, δεν αποκλείεται καθόλου πολλοί ή λίγοι βουλευτές της ΝΔ, ακόμη και εσωκομματικοί του αντίπαλοι στο ΠΑΣΟΚ να ψηφίσουν υπέρ της παραπομπής του Ευ. Βενιζέλου! Ακόμη πιθανότερο είναι κατά δεκάδες βουλευτές από πολλές πτέρυγες της Βουλής να ψηφίσουν υπέρ της παραπομπής του Γιώργου Παπανδρέου. Ενώ όμως σε περίπτωση παραπομπής του Γ. Παπανδρέου ελάχιστοι είναι εκείνοι ακόμη και μέσα στο ΠΑΣΟΚ που θα θλίβονταν -αντιθέτως, μεγάλο τμήμα του πληθυσμού θα πανηγύριζε και η κυβέρνηση θα κέρδιζε πόντους-, η περίπτωση του Ευ. Βενιζέλου είναι διαμετρικά αντίθετη. Οχι μόνο η παραπομπή του, αλλά ακόμη και η αποφυγή της για λίγες ψήφους θα είχε σοβαρότατες πολιτικές συνέπειες.

Η αποκάλυψη ότι δεκάδες βουλευτές των κυβερνώντων κομμάτων ή και κάποιοι του ΠΑΣΟΚ ψήφισαν υπέρ της παραπομπής του Ευ. Βενιζέλου, θα διερρήγνυε οριστικά και αμετάκλητα τις σχέσεις ΝΔ - ΠΑΣΟΚ. Κάτι τέτοιο θα οδηγούσε με μαθηματική ακρίβεια στην πτώση της κυβέρνησης Σαμαρά. Θα λάμβανε χώρα μάλιστα μέσα σε ένα τέτοιο πολιτικό κλίμα, που ο Αντώνης Σαμαράς θα ήταν αδύνατον να συγκροτήσει κυβέρνηση με πυρήνα το κόμμα του.

'Ακρως αμφισβητήσιμο θα ήταν και το ενδεχόμενο να σχηματιστεί οποιαδήποτε μνημονιακή κυβέρνηση, εναρμονισμένη με τις εντολές της Γερμανίας εκ των προτέρων. Είναι συζητήσιμο φυσικά τι είδους πολιτική
θα είχε τα περιθώρια να ασκήσει στις παρούσες συνθήκες μια άλλη κυβέρνηση, αλλά την τριανδρία Σαμαρά - Βενιζέλου - Κουβέλη την ενδιαφέρει πρωτίστως να συνεχίσει να κυβερνά η ίδια και όχι ο πρώτος από πρωθυπουργός να καταντήσει αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, μέχρι να τον καθαιρέσουν οι εσωκομματικοί του αντίπαλοι, ο δεύτερος να βρίσκεται αντιμέτωπος ακόμη και με τα κάγκελα της φυλακής και ο τρίτος να επαιτεί την πολιτική μεγαλοψυχία του Αλέξη Τσίπρα, για να παρασιτήσει ως «τσόντα» και στη διάδοχη πολιτική κατάσταση.

Δεν έχει καμία απολύτως διάθεση επομένως ο Αντώνης Σαμαράς, να θυσιάσει την πρωθυπουργία και την εξουσία, επειδή ο άλφα ή ο βήτα νεοδημοκράτης βουλευτής θέλει να βάλει φυλακή τον Βενιζέλο ή τον Παπανδρέου. Είναι αποφασισμένος να τους σώσει, για τον απλούστατο λόγο ότι μόνο έτσι μπορεί να σώσει την πρωθυπουργία του και την παραμονή του στην εξουσία.

Από τη στιγμή δε, που αν γίνει μυστική ψηφοφορία δεν μπορεί να ελέγξει τους βουλευτές του, θα επιλέξει μια διαδικασία που θα τους υποχρεώνει ουσιαστικά να ψηφίσουν φανερά με ποινή τη διαγραφή τους, αν δεν συμμορφωθούν με την εντολή του αρχηγού τους. Θα ήταν βέβαια πολύ διασκεδαστικό να διαγράψει από τη ΝΔ ο Αντ. Σαμαράς δεξιούς βουλευτές για να υπερασπιστεί τον... Βενιζέλο και τον Παπανδρέου, αλλά ακόμη κι αν συμβεί κάτι τέτοιο, πράγμα όχι πιθανό, τελικά θα συνιστά ασήμαντο γεγονός που γρήγορα θα ξεχαστεί.

Οσο για την καταρράκωση και απαξίωση των κοινοβουλευτικών διαδικασιών, πολλοί είναι πλέον αυτοί που δεν αισθάνονται σεβασμό προς τη Βουλή και τους βουλευτές. Υπό το πρίσμα αυτό, ένας εξευτελισμός παραπάνω του Κοινοβουλίου δεν συνιστά και καμιά ανεπανόρθωτη ζημιά, σκέπτονται ίσως και με το δίκιο τους, οι ταγοί της χώρας.

Φήμες που μπορούν να αλλάξουν τα δεδομένα της ευθύνης Παπακωνσταντίνου


Με τη άφιξη του Γιώργου Παπακωνσταντίνου στην Αθήνα, άρχισαν να κυκλοφορούν φήμες και σενάρια σχετικά με την υπόθεση της λίστας Λαγκάρντ, που αν επιβεβαιωθούν θα έχουμε ραγδαίες πολιτικές εξελίξεις.

Άνθρωποι που γνωρίζουν το παρασκήνιο, μας προέτρεψαν να διαβάσουμε προσεκτικά τη δήλωση Παπακωνσταντίνου, μετά τις αποκαλύψεις με την εμπλοκή του στην υπόθεση…

Η δήλωση του αναλυτικά:

«Η σημερινή πρόταση παραπομπής μου σε Προανακριτική Επιτροπή βρίθει ανακριβειών και με θεωρεί εκ προοιμίου ένοχο για αλλοίωση από εμένα ηλεκτρονικών αρχείων που άλλοι είχαν στην κατοχή τους τους τελευταίους 18 μήνες. Πρόκειται για μία καταφανή προσπάθεια να κατασκευαστούν ένοχοι. Δεν έχω καμία σχέση με το αδίκημα το οποίο θίγει κατεξοχήν εμένα, καθώς πρόκειται για μια αλλοίωση που δεν είχα κανένα κίνητρο να κάνω. Είμαι προφανώς στη διάθεση της Βουλής, η οποία οφείλει να κάνει άμεσα τα πάντα για να ερευνήσει αυτή τη σκευωρία. Δεν έχω τίποτα να κρύψω και δεν θα γίνω η πρόθυμη Ιφιγένεια κανενός».

Η προσεκτικότερη ανάγνωση αναδεικνύει:

Πρώτον ότι ο ίδιος δεν αρνείται την αλλοίωση της λίστας αλλά όχι «από εμένα». Δηλαδή έγινε αλλοίωση, αλλά από ποιόν; Γνωρίζει ο κ. Παπακωνσταντίνου, θα μιλήσει στη Βουλή;

Δεύτερον «δεν είχα κανένα κίνητρο να το κάνω», γνωρίζει ποιος είχε κίνητρο;

Τρίτον, μιλάει για σκευωρία και ότι δεν θα γίνει πρόθυμη Ιφιγένεια κανενός. Ξεκάθαρο μήνυμα ότι κάτι γνωρίζει και ότι θα μιλήσει.

Το δεύτερο πράγμα που μας επεσήμαναν οι συνομιλητές μας, ήταν η ενδεχόμενη εμπλοκή της ΕΥΠ στην ανεύρεση της λίστας.

Τι έγινε τελικά; Μήπως η ΕΥΠ είχε βρει πρώτη τη λίστα και είχε ενημερώσει αρμοδίως; Τελικά είχαν δοθεί χρήματα από τα μυστικά κονδύλια για τη λίστα;

Στη συνέχεια μας προέτρεψαν να θυμηθούμε από πού ήρθε η λίστα στα χέρια του κ. Παπακωνσταντίνου και ποια πολιτικά γεγονότα είχαμε στη συνέχεια.

Οι Γάλλοι αποφάσισαν να δώσουν το αντίγραφο που αφορούσε την Ελλάδα, ώστε να αξιοποιηθεί όπως έκαναν οι άλλες χώρες της ΕΕ. Ήταν πρωτοβουλία της τότε Υπουργού Οικονομικών Κριστίν Λαγκάρντ. Στην αρχή δεν είχε διευκρινιστεί πως είχε φτάσει η λίστα στην Αθήνα, κυβερνητικές πηγές άφηναν να εννοηθεί ότι ήρθε μέσω μυστικών υπηρεσιών.
Σήμερα γνωρίζουμε από τις καταθέσεις ότι η λίστα δόθηκε θεσμικά στα χέρια του κ. Χαλαστάνη του πρέσβη μας στην Γαλλία.

Όμως, αυτή η λίστα κατέληξε “μυστηριωδώς”, στα χέρια του Παπακωνσταντίνου όχι μέσω διπλωματικής οδού, αλλά πως;
Πρέπει άμεσα να ελεγχθεί ο πρέσβης κ. Χαλαστάνης που περιέργως ακόμα δε έχει μιλήσει για την υπόθεση.

Υπουργός Εξωτερικών εκείνη την εποχή, καθώς όπως ο ίδιος ο κ. Παπακωνσταντίνου έχει πει η λίστα έφτασε στα χέρια του τον Οκτώβριο του 2010,ήταν ο κ. Δημήτρης Δρούτσας. Στον ανασχηματισμό του Σεπτεμβρίου ο κ. Δρούτσας γίνεται Υπουργός Εξωτερικών στη θέση του Γιώργου Παπανδρέου.

Ο κ. Χαλαστάνης δεν ενημέρωσε τον πολιτικό του προϊστάμενο, παραβίασε τη διαδικασία με δική απόφαση ή πήρε εντολή από άλλο ισχυρότερο πολιτικό πρόσωπο;

Στη συνέχεια ενδιαφέρον παρουσιάζει το πολιτικό θρίλερ με την παραίτηση του Γιώργου Παπανδρέου στον Αντώνη Σαμαρά την 15η Ιουνίου του 2011 με πρόσχημα τη δημιουργία κυβέρνηση Εθνικής Σωτηρίας και υπό την πίεση της ψήφισης του μεσοπρόθεσμου εν μέσω κοινωνικών και πολιτικών αντιδράσεων.

Εκείνη την ημέρα οι υπουργοί έπεφταν από αιφνιδιασμό σε αιφνιδιασμό, αδυνατώντας να παρακολουθήσουν και να εξηγήσουν τις εξελίξεις..

Ήταν ενδεικτική η φράση κορυφαίου υπουργού έπειτα από το διάγγελμα του Πρωθυπουργού «είμαι στα χαμένα, τι νόημα είχε αυτό που έγινε;».

Τι είχε γίνει;

Την Τρίτη το βράδυ σε σύσκεψη στο Καστρί αποφασίστηκε να προχωρήσει ο κ. Παπανδρέου σε ανασχηματισμό άμεσα προκειμένου να αντιστραφεί το κακό κλίμα για την κυβέρνηση. Το αποτέλεσμα της σύσκεψης αυτής το πληροφορήθηκαν και άλλοι υπουργοί, στη συνέχεια, όμως, έπεσαν από τα σύννεφα όταν άκουσαν τα περί συγκυβέρνησης με τη ΝΔ.

Ακολούθησαν τηλεφωνικές επικοινωνίες του Παπανδρέου με τον Σαμαρά και αρκετό παρασκήνιο.

Όλοι ανέμεναν τις εξελίξεις, οι οποίες έπειτα από καθυστέρηση ωρών, πήραν ξανά μια νέα τροπή.
Μετά από ένα απίστευτο θρίλερ ακολούθησε συνάντηση του Γιώργου Παπανδρέου με τον Βαγγέλη Βενιζέλο, κανείς δεν έμαθε τι συζητήθηκε.

Το βράδυ, ο κ. Παπανδρέου στο διάγγελμα του έθεσε τέλος στην εκκρεμότητα για το σχηματισμό νέας κυβέρνησης με συνεργασία των δύο μεγάλων κομμάτων, και προανήγγειλε ανασχηματισμό.

Μετά τον ανασχηματισμό και την ολική επαναφορά του Βαγγέλη Βενιζέλου σε θέση Αντιπροέδρου και Υπουργού Οικονομικών οι εκτιμήσεις ήταν ότι ο Γιώργος Παπανδρέου παρέδωσε το δαχτυλίδι στον αντίπαλο του.

Τι ήταν αυτό που ανάγκασε τον Γιώργο Παπανδρέου να ρίξει λευκή πετσέτα; Είχε να κάνει με τη λίστα Λαγκάρντ;
Ο μέχρι πρότινος ισχυρός τσάρος Γιώργος Παπακωνσταντίνου εκπαραθυρώθηκε αλλά δεν βρέθηκε εκτός κυβέρνησης, μετακινήθηκε στο Υπουργείο Περιβάλλοντος.

Ο Δημήτρης Δρούτσας «αντάλλαξε» τη θέση του ΥΠΕΞ με αυτήν του Ευρωβουλευτή που κατείχε ο Σταύρος Λαμπρινίδης.

Ο Παπακωνσταντίνου που είχε σίγουρα εμπλοκή με τη λίστα Λαγκάρντ έφυγε από τη θέση του, όπως και ο Δημήτρης Δρούτσας που η συμμετοχή δεν έχει διευκρινιστεί ακόμα.

Τελικά τι ήταν αυτό που οδήγησε τον Γιώργο Παπανδρέου στην κίνηση του Ιουνίου;

Τι ήταν αυτό που τον οδήγησε στην απόφαση του για δημοψήφισμα και ουσιαστικά στην έξοδο του από την κυβέρνηση και την προεδρία του ΠΑΣΟΚ; Ήταν μόνο οι αντιδράσεις του κόσμου;

Γνώριζε για το περιεχόμενο της λίστας λαγκάρντ και την εμπλοκή συγγενικών προσώπων του Γιώργου Παπακωνσταντίνου;

Είχε ενημερωθεί ο Γιώργος Παπανδρέου από την ΕΥΠ;

Τον είχε ενημερώσει ο Παπακωνσταντίνου για την εμπλοκή συγγενών του;

Ο Βαγγέλης Βενιζέλος είχε ενημερωθεί για το περιεχόμενο της λίστας εκείνη την εποχή; Είχε δει τη λίστα;

Είναι πολλά ταα ερωτήματα που χρειάζονται απαντήσεις και από αυτές θα
κριθούν οι ευθύνες ή όχι όσων εμπλέκονται στο σκάνδαλο Λαγκάρντ που έχει πολλές προεκτάσεις.


newpost.gr
kafeneio-gr.blogspot.com

Αρχοντιλίκια!

του Αντώνη Παπαγιαννίδη


Χρονιάρες μέρες, αλλά θα μας επιτραπεί να ξεκινήσουμε με Βόλφγκανγκ Σόιμπλε. Γιατί; Διότι όταν προέκυψε και στην Γερμανία ζήτημα με λίστες ανθρώπων με καταθέσεις στο εξωτερικό – εκεί, η βασική λίστα είχε αγοραστεί από υπάλληλο τράπεζα του Λιχτενστάιν -, υπήρξαν σημαντικές επιφυλάξεις και αντιρρήσεις σχετικά με την νομιμότητα χρήσης τους για φορολογικούς ελέγχους (λόγω παράνομης κτήσης). Τελικά, κατέληξαν στην Γερμανία σε νομοθετική ρύθμιση που παραμέρισε τα ιερά «προσωπικά δεδομένα», όμως μέχρι τότε τι θα γινόταν;

Ο εκεί Γιώργος Παπακωνσταντίνου ή Βαγγέλης Βενιζέλος – ποιος; ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε en personne! – έκατσε και έγραψε επιστολή που ζητούσε να προχωρήσουν οι έλεγχοι αναπτύσσοντας τα επιχειρήματα τα οποία επέτρεπαν να προχωρήσουν οι έλεγχοι «προσυπογράφοντάς» τα δημοσίως και επισήμως. Και, προσοχή!, το κείμενο αυτό αναρτήθηκε ως φαίνεται και στην ιστοσελίδα του Finanz Minsterium, ώστε να ισχύει και ως δεδηλωμένη κάλυψη για τα στελέχη του υπουργείου στην εκτέλεση των καθηκόντων τους.

Α, ναι, σε όσους θα έκαναν επαφή με υπηρεσίες «ευαίσθητων» χωρών (όπως η Ελβετία, αλλά και το Λουξεμβούργο) δόθηκε η οδηγία να μην… αναφέρονται στην πηγή απόκτησης των αρχικών πληροφοριών, δηλαδή τις με αμφιλεγόμενο τρόπο κτηθείσες λίστες.

Έτσι, οι άθλιοι Γερμανοί! Τώρα, σ’ εμάς, είδαμε την τόσο δυσάρεστη υπόθεση Παπακωνσταντίνου σ’ όλη της την εξέλιξη. Την αποσαθρωτική για τον ίδιο (ουδένα ενδιαφέρει πλην των δικών του ανθρώπων), για το ΠΑΣΟΚ (εδώ οι «δικοί του» είναι περισσότεροι, αν και ετούτη η οικογένεια ταχύτατα συρρικνώνεται), για το πολιτικό σύστημά μας εν γένει όπως είναι και λειτουργεί.

Εκείνο που μένει όταν φύγουν από το προσκήνιο οι πολιτικοί χειρισμοί – ο Βενιζέλος να φορτώσει στον Παπακωνσταντίνου όλη την ευθύνη, Σαμαράς/Βενιζέλος/κύριος Φώτης να σπεύσουν για Προανακριτική ώστε να μην προτείνει (ευρύτερη…) Εξεταστική ο ΣΥΡΙΖΑ κλπ. – και οι συζητήσεις περί ποινικής ευθύνης (όπου τώρα όλοι διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους κατά του τρισάθλιου Νόμου περί Ευθύνης Υπουργών και του αθλιούτσικου Συντάγματος), είναι η αίσθηση ότι το πολιτικό σύστημα είναι τραγικά, είναι απελπιστικά κοντόφθαλμο.

Είναι δε κοντόφθαλμο ακόμη και όταν δεν χαρακτηρίζεται από βλακεία, ευθέως – όπως π.χ. συνέβη στο ασύλληπτο άλλο συμβάν των ημερών: την χοντροκομμένη απάτη/πλαστογραφία στον ΕΟΤ – αλλά «απλώς» λειτουργεί με την αίσθηση, ή μάλλον με την βεβαιότητα, του κλειστού συστήματος. Έτσι λειτούργησε και ο Παπακωνσταντίνου και ο Βαγγέλης Βενιζέλος (δυστυχώς και ο Γιάννης Διώτης: κρίμα!) στην υπόθεση της λίστας. Όμως εμφιλοχωρεί και το άλλο φαινόμενο: το αρχοντιλήκι.

Τι θα πει αυτό; Θα πει ότι ο τρόπος με τον οποίο ο Παπακωνσταντίνου, αλλά και ο πολύ βαρύτερος Βενιζέλος μιλούσε π.χ. στην Βουλή για το πώς χειρίστηκαν, διέθεσαν, ξέχασαν, έχασαν, συναποκόμισαν σπίτι τους κλπ. το στικάκι με την λίστα, δείχνει μια τραγική υπεροψία άρχοντα. Που κάνει ό,τι θέλει. Που λειτουργεί ιδιοκτησιακά.

Αυτό και μόνο θάπρεπε να είχε τιμωρηθεί – βαρύτατα. Τρίχες τα ποινικά! Ανοησίες τα πολιτικά (διαγραφές από το ΠΑΣΟΚ, π.χ.)! Μόνον η περιφρόνηση του κόσμου – και η κάλπη – μπορεί να τιμωρήσει τέτοιου είδους αρχοντιλήκια. Όμως ο λαός, επιλέγει τους άρχοντες που του ταιριάζουν, όχι;


πηγή: tvxs

Ένας παλαιός της πολιτικής, από εκείνους που έχουν δει πολλά τα μάτια τους, μας πήρε νυχτιάτικα, όπως συνηθίζει. Παρά τα χρόνια του ήταν σε έξαψη. Είχε προηγηθεί, βλέπετε, η εκκωφαντική διάσπαση των «Ανεξάρτητων Ελλήνων» και ένιωθε ικανοποιημένος από την επιβεβαίωση των προγνώσεών του. Η αλήθεια είναι ότι την ανέμενε από καιρό. Από την αρχή μιλούσε για τις πολλές «πολιτικές φούσκες» που γέννησε η οικονομική κρίση και αυτή η ευκαιριακή αντιμνημονιακή ομπρέλα, η οποία συστέγασε από ακροδεξιούς έως ακροαριστερούς.

Δεν έχουν τύχη αυτά τα σχήματα» δήλωνε μετά πάθους εδώ και καιρό.
«Όταν θα τελειώσουν οι πολλές συγκρούσεις και η χώρα βρει έναν δρόμο σχετικά ασφαλούς πορείας, θα φανεί το αδιέξοδο όλων των νέων σχημάτων και κομμάτων, δεν θα έχουν τι να πουν, τι να αντιπροτείνουν και τότε είτε θα μεταλλαχθούν για να σωθούν συνεργαζόμενα με άλλα, είτε θα συρρικνωθούν και θα χαθούν» προέβλεπε σε ανύποπτο χρόνο.


Αφού έλαβε λοιπόν την ικανοποίηση που επιζητούσε για την ακρίβεια των προβλέψεών του, ευκαιρίας δοθείσης τον ρωτήσαμε «τι θα γίνει από εδώ και πέρα;»

Άλλο που δεν ήθελε. Άρχισε να ομιλεί με ρυθμό πολυβόλου:

«Άκου, αγαπητέ μου, έξω θα πάμε καλά. Η επαναγορά των ομολόγων θα επιτύχει, παρά τις δυσκολίες και την αφαίμαξη των ελληνικών Τραπεζών. Μπρος - πίσω θα υπάρξουν, αλλά γενικώς θα πάμε καλά. Τα λεφτά θα τα πάρουμε. Τα περισσότερα τώρα και τα υπόλοιπα από τον Γενάρη μέχρι τον Μάρτιο. Η χώρα θα ξανανιώσει σχετική ασφάλεια, θα γίνουν και κάμποσες δουλίτσες, μην ακούς αυτά που λένε οι πεσιμιστές, πολύς κόσμος πάει κι έρχεται τούτο τον καιρό στην Αθήνα. Να ξέρεις υπάρχει ενδιαφέρον για την Ελλάδα και θα εκδηλωθεί.


»Οι αμερικάνοι έχουν λόγους, ενδιαφέρονται, έχουν πέσει και οι τιμές, οι ευρωπαίοι επίσης καλοβλέπουν τις ιδιωτικοποιήσεις, θα πέσουν χρήματα στη χώρα, έχουν όλοι συμφέρον να επικρατήσει πολιτική σταθερότητα και ασφάλεια στην Ελλάδα, δεν την θέλουν θρυαλλίδα, φοβούνται την Ισπανία και την Ιταλία, δεν θα αφήσουν να γίνει εδώ Αίγυπτος. Το μεγάλο πρόβλημα λοιπόν δεν είναι οι ξένοι. Αφού πήραν αυτά που ήθελαν θα βοηθήσουν. Το ζήτημα πλέον είναι εσωτερικό. Ο Σαμαράς και η κυβέρνηση συνεργασίας έχουν μια ευκαιρία να διαμορφώσουν ατμόσφαιρα σταθερότητας και αναγέννησης των προσδοκιών και να την πουλήσουν στο εξωτερικό, ώστε να ανοίξουν δουλειές στην ενέργεια, στον τουρισμό, στα τρόφιμα, στις μεταφορές και αλλού. Αυτό δεν σημαίνει ότι τα κόμματα θα γλιτώσουν.

»Ας μην έχουμε αυταπάτες, αγαπητέ μου, τα παλαιά κόμματα θα διαλυθούν, ούτε σκουπόξυλο δεν θα μείνει, γιατί απλούστατα από τη στιγμή που τελειώνει το ΠαΣοΚ, τελειώνουν και τα κακέκτυπά του. Όλα αντίγραφα του κόμματος που έφτιαξε ο Αντρέας είναι. Ο Καραμανλής ο δεύτερος με τη μάσκα του Παπανδρέου πήγε να κυβερνήσει, γι' αυτό απέτυχε. Και ο ΣΥΡΙΖΑ παλιό ΠαΣοΚ είναι, όλα κατά μια έννοια ΠαΣοΚ είναι. Αυτά τα σχήματα λοιπόν δεν έχουν τύχη, ούτε θα αντέξει στον χρόνο η διάκριση μνημονιακοί - αντιμνημονιακοί, τα πράγματα λοιπόν θα αλλάξουν.

»Ο Σαμαράς μέσα σ' αυτή τη σκληρή πορεία και τις επιλογές της τελευταίας περιόδου μπορεί να μείνει πολιτικά ζωντανός, να μείνει όρθιος, αλλά το κόμμα του θα γίνει κομμάτια, για να επιβιώσει πρέπει να το αλλάξει, να το αναδιοργανώσει, να το αναγεννήσει και στην προσπάθειά του αυτή θα έχει αντιδράσεις από τους Καραμανλήδες. Αν το επιτύχει θα εισπράττει συνεχώς, άχυρα θα πιάνει χρυσάφι θα γίνεται.

»Ο Τσίπρας από την άλλη μεριά, αν δεν ελευθερωθεί από τα σχήματα της παλαιοπολιτικής, θα φθίνει, παρά τα αντιθέτως διαδιδόμενα. Με τους παλαιοπασόκους συνδικαλιστές που έχει μαζέψει δεν μπορεί να πείσει το πιο ενεργό κομμάτι της κοινωνίας που παλεύει και επιζητεί οικονομική σταθερότητα και ασφάλεια. Και στον βαθμό που δεν καλύπτει τον αστικό πληθυσμό θα αφήνει χώρο σε νέα σχήματα κεντροαριστερά, σοσιαλδημοκρατικά που ετοιμάζονται και θα εμφανισθούν σύντομα στο προσκήνιο.

»Υστερα υποτιμούν εκεί στον ΣΥΡΙΖΑ το ενδιαφέρον των Ευρωπαίων. Έχουν βάλει τόσα χρήματα εδώ, αν αισθανθούν ότι πισωγυρίζει η Ελλάδα οι συνέπειες θα είναι μεγάλες και έχουν σχετικά προειδοποιήσει τους πάντες, ότι δεν θα ανεχθούν υπονόμευση της ευρωζώνης από ελληνικούς τυχοδιωκτισμούς. Οπότε, αγαπητέ μου, τα πράγματα δεν θα εξελιχθούν ευθύγραμμα όπως πολλοί νομίζουν. Ότι θα πέσει η κυβέρνηση και θα έλθει κάποια στιγμή τροπαιούχος ο Τσίπρας. Θα μεσολαβήσουν πολλά και γρήγορα. Κόμματα θα αλλάξουν, πρόσωπα θα μετακινηθούν, θα γίνουν συγχωνεύσεις, ιδρύσεις και επανιδρύσεις, τίποτε δεν θα μείνει ως έχει. Αυτό που έγινε με το κόμμα του Καμμένου δεν είναι παρά μόνο η αρχή».

Αυτά είπε απνευστί και, πριν μας καληνυχτίσει, συμπλήρωσε με νόημα: «Το 2013 θα το χαρούμε, δεν πρόκειται να πλήξουμε». Αναμένουμε λοιπόν ...

ΤΟ ΒΗΜΑ

-----------

- Πρώτον. Δεν θα έπρεπε ο αρθογράφος, να αποκαλύψει το όνομα του "σοφού" πολυβολητή συνομιλητή του; Και μάλιστα αφού προσυπογράφει τις απόψεις του; Υποθέτω ότι αναφέρεται στον Κ. Μητσοτάκη με τον οποίο είναι "κώλος και βρακί".

Μάλλον ντρέπεται να τον κατονομάσει και δεν τον αδικώ...

- Δεύτερον. Σίγουρα δεν θα πλήξουμε το 2013. Όχι όμως επειδή θα κάνουμε χάζι όσα πρόκειται να συμβούν στη χρεοκοπημένη και προδοτική πολιτική νομεγκλατούρα, που μας κυβερνά εδώ και μιά τριετία. Δεν του περνάει από το μυαλό ότι δεν πρόκειται να μείνουμε, σαν λαός, άβουλοι παρακολουθητές της νέας πολιτικής "μαγειρικής" που ετοιμάζουν στα άδυτα των δημοσιογραφικών γραφείων και στα φανταχτερά πάνελ των γνωστών ΜΜΕ;

Και βέβαια δεν θα πλήξουμε το 2013. Θα "διασκεδάσουμε" τη φτώχια που
επέβαλαν στον ελληνοκό λαό, με τα κυνηγητά, τα ειδικά δικαστήρια, τις δημεύσεις περιουσιών, όλων αυτών των καθαρμάτων, για να μη μιλήσω για κρεμάλες και νέο Γουδί.

Αν δεν συμβούν όλα αυτά, τότε ένας νέος εμφύλιος θα είναι η θλιβερή κατάληξη και δεν θα τολμήσουν ούτε θα μπορέσουν να τους διασώσουν οι ευρωπαίοι εντολοδόχοι τους. Αυτή τη φορά, τα δύο αντίπαλλα στρατόπεδα δεν θα είναι οι "εθκόφρονες" και οι "κομουνιστές". Θα είναι το 80% του αγανακτισμένου ελληνικού από τη μία πλευρά και οι προδότες έλληνες πολιτικοί με τα αγοραία τσιράκια τους από την άλλη.

Και τέρμα οι αυτοκτονίες των απενωσμένων πολιτών. Υπάρχει και άλλη διέξοδος για τους απελπισμένους πρώην νοικοκυραίους πολίτες...

@radical30