Πρόκληση και για τους δύο

Ο Ολυμπιακός, πέρυσι στην Τούμπα, έκανε το καλύτερο ίσως εκτός έδρας παιχνίδι του επί των ημερών του Βαλβέρδε, όταν για το πρωτάθλημα κέρδισε με 0-2.

Τέλος Φεβρουαρίου, στο απόγειο της (προγραμματισμένης) φόρμας του,
ο Ολυμπιακός είχε κάνει ένα εκπληκτικό πρώτο εικοσάλεπτο, με δύο γκολ (Αμπντούν, Μιραλάς), ένα δοκάρι (Ιμπαγάσα), πολύ πρέσινγκ και πρωταγωνιστή τον Τζεμπούρ. Οταν ο ΠΑΟΚ έμεινε με δέκα μετά τη συνηθισμένη αποβολή παίκτη του (τότε ήταν ο Λάζαρ), ο πρωταθλητής κατέβασε ταχύτητα και περιορίστηκε στα διαδικαστικά.

Ομως φέτος, ο Ολυμπιακός παίζει διαφορετικά και το περσινό ματς δύσκολα θα αποτελέσει παράδειγμα. Ο Ζαρντίμ πρέσινγκ ψηλά και ξόδεμα δυνάμεων από το πρώτο λεπτό δεν θέλει. Οπότε το τι ακριβώς θα μας παρουσιάσει δεν είναι προβλέψιμο.

Στην περίπτωση του ΠΑΟΚ, το δικό μου μεγάλο «ερωτηματικό» είναι αν η ομάδα του Δώνη μπορεί να ξαναδείξει στην Τούμπα τα όσα καλά έκανε στο ματς με τον Αρη. Γιατί αμφιβάλλω; Γιατί, εκτός του καταπληκτικού ματς με τον Αρη, οι αγώνες όπου ο ΠΑΟΚ έπαιξε πραγματικά καλά είναι λίγοι, κι αυτό μολονότι οι αντίπαλοί του στην Τούμπα δεν έκαναν τίποτα σπουδαίο: με την εξαίρεση του Αστέρα Τρίπολης, οι αντίπαλοι του ΠΑΟΚ στα παιχνίδια στην Τούμπα (Πανθρακικός, ΑΕΚ, Πλατανιάς, Ραπίντ Βιέννης) δεν είχαν διακριθέντες! Κι όμως, ενώ ήταν παραστάσεις για ένα ρόλο, ο ΠΑΟΚ ικανοποίησε μόνο κατά διαστήματα.

Σχέδιο

Σχέδιο είδα στο παιχνίδι του ΠΑΟΚ με τον Αρη. Η ανάπτυξη από το πλάι, η αξιοποίηση του Αθανασιάδη, η επιθετική άμυνα και οι οργανωμένες αντεπιθέσεις έπειτα από πρέσινγκ (αυτό που ονομάζουμε transition game) με έκαναν να πιστεύω ότι κάτι νέο γεννιέται στη Θεσσαλονίκη από τον Δώνη. Μετά ήρθαν οι τραυματισμοί, οι αποβολές του Λόρενς και του Λάζαρ και το φρενάρισμα πάνω στο καλύτερο. Το παιχνίδι έγινε μονοδιάστατο, οι βαθιές μπαλιές στον Αθανασιάδη «κανόνας», το τρέξιμο του Σαλπιγγίδη δεν φτάνει για να καλύψει δυσκολίες στην ανάπτυξη, η συνύπαρξη του Σταφυλίδη με τον Λίνο δεν είναι αρμονική και τα μόνα καλά νέα είναι η σοβαρότητα του Κουμάλο και ο Κάτσε που τρέχει για τρεις. Το καλό για τον ΠΑΟΚ είναι ότι έναν τρόπο επιθετικού παιχνιδιού τον ξέρει και τον έδειξε με τον Αρη. Το κακό ότι έχει καιρό να παίξει καλά.

Ζητήματα

Ο Ολυμπιακός έχει τα δικά του ζητήματα. Πέρυσι ο Βαλβέρδε στη διαχείριση των ποδοσφαιριστών πήρε άριστα -αλλά κράτησε όσους ήθελε: βεντέτες όπως ο Τζεμπούρ, ο Μιραλάς, ο Ιμπαγάσα ουσιαστικά δεν είχαν αναπληρωματικούς.
Ο Ζαρντίμ προσπαθεί μέχρι τώρα να τους έχει όλους ετοιμοπόλεμους: δεν είναι ό,τι πιο εύκολο.

Στην Τούμπα πάει για πρώτη φορά με δύο μεγάλα διλήμματα: το πρώτο είναι αν θα επαναφέρει τον Κοντρέρας, χαλώντας το δίδυμο των πιτσιρικάδων (Μανωλάς - Σιόβας) που τόσο καλά τα πήγαν στη Γερμανία. Το δεύτερο αφορά το ποιον θα διαλέξει μεταξύ Τζεμπούρ και Μήτρογλου: ανεξάρτητα από την επιλογή, θα έχει για πρώτη φορά δυσαρεστήσει κάποιον. Η τακτική, από την άλλη, νομίζω θα είναι διαφορετική από πέρυσι, αλλά αρκετά δεδομένη: νομίζω ότι ο Ολυμπιακός θα περιμένει στην αρχή τον ΠΑΟΚ, θα προσπαθήσει να αντέξει την πίεση, ώστε να χτυπήσει μετά στις αντεπιθέσεις, όπως έκανε με την ΑΕΚ. Αν βρεθεί πίσω στο σκορ και χρειαστεί να κυνηγάει, όπως στο «Κλ. Βικελίδης» π.χ., δύσκολα θα γυρίσει το ματς. Αν από την άλλη αντέξει, μπορεί ακόμα και να κερδίσει, παρά την κούρασή του.

Λογική

Μπορεί να κάνω λάθος, αλλά μου φαίνεται ότι ο Δώνης, έπειτα από τρεις μήνες στη Θεσσαλονίκη, μοιάζει λίγο κουρασμένος: ο ΠΑΟΚ του στα τελευταία ματς (με Πλατανιά, Πανιώνιο, Παναθηναϊκό) έτρεξε και πίεσε λιγότερο, δημιούργησε λιγότερο, πρέσαρε λιγότερο. Αν ο ΠΑΟΚ επαναλάβει αυτές τις εμφανίσεις, η μόνη ελπίδα του Δώνη είναι οι παίκτες να εμφανιστούν τουλάχιστον όσο ψυχωμένοι ήταν κόντρα στον Αρη: αν το σχέδιο έχει πάει λίγο στην άκρη, το μόνο που μπορεί να κάνει την ομάδα αποτελεσματική είναι το περίσσιο πάθος -αυτό που π.χ. δεν υπήρχε κόντρα στον Παναθηναϊκό.

Κάποιοι στη Θεσσαλονίκη ισχυρίζοντ, ότι οι αντίπαλοι προπονητές διάβασαν
το παιχνίδι του Δώνη και βρήκαν τρόπους να το εξουδετερώσουν: αυτό στην περίπτωση του Ρότσα π.χ. ισχύει. 'Ομως σε μια τέτοια περίπτωση, η λύση δεν
είναι να εγκαταλείψεις το παιχνίδι σου, αλλά να το κάνεις ακόμα πιο αποδοτικό, δηλαδή να προσπαθήσεις πιο πολύ.

Νικητής

Ο ΠΑΟΚ θα κερδίσει , αν μας δείξει ότι έχει όντως σχέδιο, αλλά και μονάδες με προσωπικότητα, όπως κάποτε. Ο Ολυμπιακός θα κερδίσει, αν μας ξαναδείξει στο γήπεδο όσα έκανε στο ματς με την ΑΕΚ, στο οποίο, για όσους καταλαβαίνουν, έκανε περίπατο. Οι δύο προπονητές, αν χάσουν το ματς, θα βρεθούν πάλι στο κέντρο της κριτικής: και ο Μαρινάκης και ο Σαββίδης απολύτως ευχαριστημένο από τη δουλειά τους δεν μοιάζουν. Υπάρχει μια ατμόσφαιρα ισοπαλίας, αλλά το ματς είναι πρόκληση. Αυτός που θα καταφέρει να ανταποκριθεί στην πρόκληση θα κερδίσει.


Καλή άμυνα

Η ΑΕΚ ψάχνει ένα αποτέλεσμα ώστε να αποκτήσει επιτέλους κεκτημένη ταχύτητα: μιλώντας με όρους βαθμολογίας, το παιχνίδι της «Ενωσης» με τον Λεβαδειακό είναι ίσως το σημαντικότερο της αγωνιστικής, αφού το αποτέλεσμά του απασχολεί επτά-οκτώ ομάδες! Ελεγα στην αρχή της χρονιάς ότι η ΑΕΚ θα καταφέρει αγωνιστικά να σωθεί, γιατί χάρη στη δύναμη της φανέλας της μπορεί να κάνει σε ένα μήνα ένα μεγάλο σερί αποτελεσμάτων μεσούσης της περιόδου -πράγμα σχεδόν αδύνατο για τις υπόλοιπες ομάδες που στόχο έχουν την παραμονή. Μετά το ματς με τον Λεβαδειακό θα δούμε αν έφτασε η ώρα. Με νίκη το νερό θα έχει μπει στ' αυλάκι, αλλιώς αρχίζει πάλι ο μεγάλος τρόμος.

Ο Λίνεν μοίρασε μπράβο για την άμυνα και σκοπεύει να κρατήσει σε αυτή την ίδια τετράδα που έπαιξε κόντρα στη Βέροια -παρά την επιστροφή του Γιάγκο. Λέω ότι θα κάνει πολύ καλά για έναν κυρίως λόγο: τόσο ο Βασιλείου όσο και ο Ναπολεόνι (που ίσως αγωνιστεί στην κορυφή της επίθεσης) είναι παίκτες γρήγοροι που παίζουν σέντερ φορ κατά συνθήκη και μόνο, και συνηθίζουν να γυρνοβολάνε στο γήπεδο ξεκινώντας μακριά από την περιοχή: ο Κοντοές ως στόπερ αλλά και ο Κορδέρο και ο Φέτσης ως κόφτες, κόντρα σε τέτοιους κυνηγούς, είναι περισσότερο απαραίτητοι από τον βαρύ Γιάγκο. Ο Λίνεν γνωρίζει ότι η καλή κάλυψη στα μετόπισθεν μπορεί να φέρει σιγουριά στην επίθεση: αυτό ήταν που κυρίως φάνηκε στη Βέροια -η καλή άμυνα.

Καλή άμυνα δεν έχει μια ομάδα που δέχεται ένα μόνο γκολ σε κάθε ματς παίζοντας όλη πίσω, αλλά μια ομάδα που παίζοντας κανονικά δεν αφήνει στον αντίπαλο πολλές ευκαιρίες. Επειδή το θέμα έχει ενδιαφέρον, προσεχώς θα το εξηγήσω.



Τα πέρα-δώθε

Θα τους φάνε τα πέρα-δώθε τον Ταχτσίδη και τον Γκέντσογλου. Οταν η Ρόμα παίζει Σάββατο ο Ταχτσίδης το παίρνει εύκολα το αεροπλάνο για να περάσει ένα βράδυ Κυριακής στην Αθήνα. Το ίδιο κάνει και ο Γκέντσογλου που είναι πιο τυχερός, καθώς διαλέγει πότε θα 'ρθει, μια που η ιταλική Β' Εθνική παίζει πάντα Σάββατο απόγευμα: με λίγη τύχη ο Σάββας προλαβαίνει εμφάνιση στην αθηναϊκή νύχτα και Σαββατόβραδο -όπως π.χ. μια εβδομάδα πριν. Η κάψα που έχουν οι δύο για έξοδο θυμίζει νεοσύλλεκτους φαντάρους: μόνο μη μας πάρουν είδηση, παιδιά...