ΤΣΑΜΠΙΟΝΣ ΛΙΓΚ 2012-13

Ολυμπιακός: Η πιο άτυχη ομάδα του Τσάμπιονς Λιγκ


Όσκαρ ατυχίας πρέπει να δώσει η UEFA στον Ολυμπιακό, καθώς είναι η ομάδα που έχει αποκλειστεί 4 φορές με 9 βαθμούς και πάνω, ενώ 6 ομάδες έχουν προκριθεί με 7β. και αρκετές τερμάτισαν πρώτες με τους ίδιους βαθμούς!
Οι τυχεροί; Μίλαν, Παναθηναϊκός, ΑΠΟΕΛ και άλλοι.

Διαβάστε τη λίστα του Sport24.gr...
Επιμέλεια: Γρηγόρης Μπάτης

Καλές οι μεταγραφές, καλή η τακτική και τα συστήματα, καλές οι υποδομές και τ
α καινούργια γήπεδα, καλύτερες οι εξαιρετικές εμφανίσεις, αλλά τι να τα κάνεις όλα αυτά αν σου λείπει η τύχη. Γιατί και στο ποδόσφαιρο, χωρίς τύχη δεν πας πουθενά...

Ένα λαμπρό παράδειγμα για όσα σας γράφουμε είναι οι πορείες του Ολυμπιακού και όσα έχει περάσει στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση. Η τύχη τις περισσότερες φορές του έχει γυρίσει την πλάτη και το όνομά του μπορεί να γραφτεί στην ιστορία, ως η πιο άτυχη ομάδα της διοργάνωσης.

Οι 365 μέρες που πέρασαν, άλλαξαν πολλά πρόσωπα και καταστάσεις στον Ολυμπιακό και όμως τα αποτελέσματα...

Διαβάστε έξι ενδιαφέροντα στοιχεία, από την πορεία του Ολυμπιακού στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ

Δεν θα αναφερθούμε, φυσικά, στα παιχνίδια που έχει χάσει τόσα χρόνια στα τελευταία λεπτά η ομάδα του Πειραιά, αλλά στη συγκομιδή βαθμών και στους αποκλεισμούς που τον έχουν πληγώσει. Δεν είναι τυχαίο πως ο Ολυμπιακός έχει αποκλειστεί 4 φορές έχοντας μαζέψει 9 βαθμούς και πάνω (3 με 9 και μια με 10) και διατηρεί μια αρνητική πρωτιά.

Ο Ολυμπιακός έχει 4 αποκλεισμούς με 9+ βαθμούς και ακολουθούν Ντιναμό Κ. & Αϊντχόβεν με 2

Συγκεκριμένα, τη σεζόν 2000-01 οι "ερυθρόλευκοι" είχαν 9 βαθμούς, αλλά αποκλείστηκαν από Βαλένθια (13) και Λιόν (9)
- Το 2004-05 είχαν 10 και τους απέκλεισε η Μονακό (12) και η Λίβερπουλ (10)
- Η κατάρα συνεχίστηκε πέρσι (Αρσεναλ 11, Μαρσέιγ 10, Ολυμπιακός 9)
- Και φέτος (Σάλκε 12, Άρσεναλ 10, Ολυμπιακός 9)

Αν γυρίσουμε πίσω τον χρόνο και κοιτάξουμε τις χρονιές που περνούσαν οι δύο πρώτες ομάδες (κάποτε περνούσαν μονάχα οι πρώτοι και οι καλύτεροι δεύτεροι) και το σύστημα βαθμολόγησης ήταν το 3-1-0 , θα δούμε πως, εκτός από τον πρωτοπόρο στην ατυχία Ολυμπιακό, υπάρχουν ακόμα 17 ομάδες που έχουν αποκλειστεί με 9 βαθμούς και πάνω.

Επίσης άτυχες ομάδες είναι οι Ντιναμό Κιέβου και Αϊντχόβεν, που παρά την καλή συγκομιδή βαθμών δεν πέρασαν στον επόμενο γύρο, ενώ η λίστα μεγάλωσε φέτος, αφού Τσέλσι και Κλουζ αποκλείστηκαν με 10 βαθμούς!

Οι πιθανότητες πρόκρισης με 9β. είναι 70% αλλά ο Ολυμπιακός έχει αποτύχει 3 φορές

Ένα στοιχείο που αξίζει να αναφέρουμε, είναι πως 41 ομάδες έχουν συγκεντρώσει 9 βαθμούς στους ομίλους και μόλις 13 αποκλείστηκαν. Οι πιθανότητες δηλαδή για να προκριθεί κάποιος με 9 βαθμούς είναι περίπου 70% και όμως ο Ολυμπιακός δεν τα έχει καταφέρει τρεις φορές.

Οι άτυχοι: Ολυμπιακός (4), Ντιναμό Κιέβου (2), Αϊντχόβεν (2), Γκρασχόπερς, Μαγιόρκα, Λιόν, Ντόρτμουντ, Φενέρμπαχτσε, Παναθηναϊκός, Βέρντερ Βρέμης, Σαχτάρ, Σπαρτάκ Μόσχς, Μπράγκα, Μάντσεστερ Σίτι, Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, Τσέλσι, Κλουζ.


Η άλλη όψη του νομίσματος είναι σαφώς θετικότερη και υπάρχουν παραδείγματα που ομάδες με 9 βαθμούς, όχι μόνο προκρίθηκαν αλλά πήραν και την πρώτη θέση. Εκεί θα βρούμε τα μεγαθήρια της Ισπανίας (Ρεάλ Μαδρίτης, Μπαρτσελόνα), την ισχυρή Βαλένθια και το ΑΠΟΕΛ.

6 ομάδες έχουν προκριθεί με 7β., ενώ 4 τερμάτισαν πρώτοι με 9β.

Η πιο τυχερή ομάδα με διαφορά από τον δεύτερο, είναι η Μίλαν που έχει προκριθεί δύο φορές με 9 βαθμούς και άλλες 2 με 8, ενώ με τους ίδιους βαθμούς έχει προκριθεί δύο φορές και ο Παναθηναϊκός.

Ένα από τα περίεργα είναι πως ο Άγιαξ μάζεψε 8 βαθμούς και στην πρώτη και
στη δεύτερη φάση των ομίλων και πέρασε και τις δύο φορές.

•Στο μεταξύ, δεν είναι μια, δεν είναι δύο, αλλά είναι έξι οι ομάδες που έχουν καταφέρει να προκριθούν στην επόμενη φάση έχοντας συγκεντρώσει μόλις 7 βαθμούς. Και μέσα σ' αυτούς είναι η Ντιναμό Κιέβου που παραπάνω την χαρακτηρίζαμε άτυχη, η Λίβερπουλ, η Λοκομοτίβ Μόσχας, η Γιουβέντους, η Βέρντερ Βρέμης και η Ρέιντζερς.

•18 φορές έχει προκριθεί ομάδα με 8 βαθμούς: Παναθηναϊκός (2), Μίλαν (2), Άγιαξ (2 την ίδια χρονιά), Φέγενορντ, Χέρτα, Γαλατάσαραϊ, Άρσεναλ, Λοκομοτίβ Μόσχας, Σπάρτα Πράγας, Πόρτο, Μπενφίκα, Σάλκε, Ίντερ, ΤΣΣΚΑ Μόσχας, Λιόν.

•28 φορές έχουν προκριθεί ομάδες με 9 βαθμούς: Ρόμα (2), Μίλαν (2), Μπάγερν Μονάχου (2), Σέλτικ (2), Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, Ρόζενμποργκ, Φιορεντίνα, Λιόν, Λιντς, Άρσεναλ, Μπαρτσελόνα, Βασιλεία, Ρεάλ Μαδρίτης, Νιούκαστλ, Μπάγερν Λεβερκούζεν, Βαλένθια, Ρεάλ Σοσιεδάδ, Θέλτα, Λιλ, Βιγιαρεάλ, Ίντερ, Στουτγάρδη, Ζενίτ, ΑΠΟΕΛ.


πηγή: Σπορτ 24

"Η αίσθηση του καθήκοντος"

Ισως κάποιοι παραξενευτείτε, αλλά εμένα, ο Ολυμπιακός με τη Μονπελιέ μου άρεσε περισσότερο στο πρώτο ημίχρονο από ό,τι στο δεύτερο.

Προσοχή: δεν λέω ότι μου άρεσε το ποδόσφαιρο που έπαιξε (ή που δεν έπαιξε). Μου άρεσε, όμως, ότι η ομάδα συμπεριφέρθηκε, για δεύτερο στη σειρά ευρωπαϊκό ματς, όπως θέλει ο προπονητής της. Γιατί ο Ζαρντίμ μια τέτοια ομάδα μπορεί να φτιάξει: μια ομάδα τακτοποιημένη καλά στην άμυνα, δυσκολοκατάβλητη: αυτός ήταν ο Ολυμπιακός του πρώτου ημιχρόνου -στο δεύτερο είδαμε κάτι σημαντικότερο: τον χαρακτήρα του.

Πριν αρχίσει το ματς έγραφα ότι περίμενα στο Μονπελιέ να δω χαρακτήρα: το ματς που προέκυψε απάντησε κυρίως σε αυτή μου την προσμονή.

Ο Ολυμπιακός αμύνθηκε σωστά και συντεταγμένα -ίσως και υπερβολικά, με αντίπαλο μια ομάδα που προσπάθησε να παίξει επιθετικά σαφώς πιο πολύ από ό,τι ο πρωταθλητής Ελλάδας. Οταν βρέθηκε να χάνει από ένα γκολ που πρόδωσε τη χρόνια αδυναμία, του άψογου κατά τα άλλα Κοντρέρας, στο ψηλό και δυνατό παιχνίδι, ο Ζαρντίμ έκανε δυο «δύσκολες» αλλαγές:

Αντικατέστησε υποχρεωτικά τον μαχητή Τζεμπούρ με τον Μήτρογλου και τον καλό Γκρέκο με τον Αμπτούν. Σημαντική αποδείχτηκε και η τρίτη, καθώς με την είσοδο του Λυκογιάννη ο Αμπτούν άλλαξε πλευρά και έτσι κατάφερε να δημιουργήσει το γκολ της νίκης -όμως αυτά είναι σημαντικές πλην όμως λεπτομέρειες: το βασικό είναι ότι είδαμε χαρακτήρα, μολονότι το επιθετικό παιχνίδι ακόμα παραμένει ανοργάνωτο.

Μετά το σε βάρος του γκολ, ο Ολυμπιακός πήρε μέτρα αφήνοντας στη Μονπελιέ αντεπιθέσεις. Κινδύνεψε κάνα δυο φορές, αλλά πίεσε. Οχι πολύ οργανωμένα, αλλά με φρέσκους παίκτες μπροστά. Και με ποδοσφαιριστές όπως ο Τοροσίδης π.χ., που άρχισαν να παίρνουν πρωτοβουλίες έπειτα από ένα ημίχρονο που απλώς κρατούσαν θέσεις στην άμυνα.

Μεταμόρφωση

Για να είμαστε δίκαιοι με την πραγματικότητα, δεν υπήρξε κάποιου τύπου θεαματική μεταμόρφωση μετά το γκολ των Γάλλων: απλά η ομάδα έδειξε ότι πιστεύει πως, παίζοντας με την μπάλα λίγο πιο πολύ, μπορεί να κερδίσει.
Είναι δε ενδιαφέρον, ότι υπήρξε μια κοινή βεβαιότητα -\η πίστη όλων.

Αυτό είναι μια ουσιαστική διαφορά σε σχέση με ό,τι συνέβαινε παλιότερα: στα χρόνια του μεγάλου μαύρου σερί στα εκτός έδρας ματς αρκούσε ένα γκολ του γηπεδούχου ή καμιά φορά ένα επεισόδιο (ένας τραυματισμός, μια κάρτα κ.λπ.) για να χάσει ο Ολυμπιακός τη συνοχή του. Οι δε αντιδράσεις μετά το γκολ που δέχονταν ήταν συνήθως σπασμωδικές: ήττες από ομάδες όπως η Μόλντε και η Χέρενφεϊν ή η Λιλ και η Μακάμπι, ήρθαν όταν απλώς το παιχνίδι «στράβωσε» και ο Ολυμπιακός έπρεπε να διαχειριστεί την μπάλα.

Ο Γιώργος Αμανατίδης έλεγε στην εκπομπή που κάνουμε με τον Γιώργο Λιώρη στη Νοva, ότι σε αυτές τις περιπτώσεις ξυπνούσαν μνήμες αποτυχιών, μνήμες που πλέον σε αυτή την ομάδα δεν υπάρχουν. Αυτό είναι σαφώς σπουδαίο!

Τρία

Ο Ζαρντίμ ξέρει, ότι στα χέρια του δεν έχει μια ομάδα που δεν κερδίζει ποτέ εκτός έδρας, αλλά μια ομάδα που πέρυσι έκανε σε πέντε εκτός έδρας εμφανίσεις τρία «διπλά». Επομένως, όταν αποφάσισε να κάνει το σχήμα επιθετικότερο, γνώριζε ότι η ομάδα μπορεί να κυνηγήσει την ισοφάριση αρχικά και τη νίκη στη συνέχεια με πίστη. Γι' αυτό και δεν έβγαλε τους μέτριους Μασάντο και Φουστέρ, αλλά τον Γκρέκο: ήθελε με την προσθήκη του Αμπτούν, ακόμα μεγαλύτερη ποιότητα και ακόμα καλύτερη υποστήριξη του φορ. Βοήθησε από τον πάγκο έναν Ολυμπιακό που δεν ψάχνει πια άλλοθι για αποτυχίες.

Συναγερμός

Σε αυτό υπάρχει και μια διοικητική συμβολή -μια διαφορά, αν θέλετε- μεταξύ του Ολυμπιακού του Κόκκαλη και αυτού του Μαρινάκη:

Ο Μαρινάκης ξεκίνησε με μια σκληρή και οικονομικά οδυνηρή αποτυχία:
τον αποκλεισμό από τη Μακάμπι. Παρ' όλο, όμως, που ήταν μόνο ένα μήνα πρόεδρος, δεν το άφησε να περάσει στο ντούκου και δεν κανάκεψε την ομάδα σαν στοργικός μπαμπάς, όπως έκανε στις ευρωπαϊκές αποτυχίες ο Κόκκαλης.

Απέλυσε τον Λίνεν, έδιωξε τον Ντιόγο, έκανε σαφές ότι τα λάθη πληρώνονται ακριβά και κάποια είναι ασυγχώρητα. Πρόσφατα πήγε στου Ρέντη, όχι για να τάξει πριμ, αλλά για να θυμίσει ότι υπάρχουν μπροστά έξι ματς στα οποία ζητάει έξι νίκες: κυρίως ο πρόεδρος δεν άφησε να πλανάται
η εντύπωση πως γίνεται ένα νέο ξεκίνημα, στο οποίο επιτρέπεται να συλλέξεις στο Τσάμπιονς Λιγκ μια σειρά από ήττες. Ακόμα και η πρόσληψη του Νικοπολίδη και η επιστροφή του Ράντου, σήμαναν συναγερμό.

Καθήκον

Ο Ολυμπιακός πήγε στο Μονπελιέ γνωρίζοντας ότι πρέπει να κάνει ό,τι μπορεί για να κερδίσει. Στο παιχνίδι του ακόμα έχει να βελτιώσει πολλά.
Αλλά υπάρχει γνώση της αποστολής και με αίσθηση καθήκοντος: δεν είναι τόσο δεδομένα αυτά. Γύρισε, έχοντας αποδείξει ότι έχει χαρακτήρα.
Και τώρα οφείλει να προσπαθήσει να προκριθεί: από αυτόν εξαρτάται.

Χρήσιμη

Τα δύο ματς που έδωσε ο Παναθηναϊκός στο ΟΑΚΑ, κόντρα σε δυο φιλόδοξες, αλλά μπλαζέ ευρωπαϊκές ομάδες, όπως η Τότεναμ και η Λάτσιο, επιβεβαίωσαν τη γενικότερη εντύπωση ότι οι «πράσινοι» δεν είναι μια ομάδα του πεταμού, αλλά μια ομάδα με δυνατότητες. Μόνο που αυτές για να φανούν χρειάζεται μελέτη του αντιπάλου, προσπάθεια και πίστη, κι αυτά δεν είναι δεδομένα στον ΠΑΟ δυστυχώς φέτος.

Κόντρα στη Λάτσιο, ο Παναθηναϊκός έκανε ένα ακόμα περίεργο ματς.
Δεν κατάλαβε ότι οι ακραίοι αμυντικοί της ιταλικής ομάδας ήταν το αδύναμο σημείο της και δεν πίεσε τα μέτρια στόπερ της ή, για την ακρίβεια, το έκανε πολύ καθυστερημένα. Αρκούσε στο δεύτερο ημίχρονο να βγει από το ματς
ο Φορναρόλι (και να παίξει ο ΠΑΟ με 11 παίκτες) και να περάσουν ο Κουίνσι και ο Μαυρίας ώστε να πιεστούν λίγο οι πλάγιοι του Πέτκοβιτς, για να βρει ο Τοτσέ το γκολ της ισοπαλίας στη μοναδική ίσως οργανωμένη προσπάθεια των γηπεδούχων στο ματς.

Ο ΠΑΟ φαίνονταν να φοβάται μια ομάδα που περπατούσε, που άνοιξε το σκορ με ένα ασυνήθιστα αστείο αυτογκόλ του Σεϊταρίδη, που δεν είχε σκοπό να του κάνει κανένα απολύτως κακό. Αν ψάχνουμε μια απόδειξη, του πόσο λίγο πιστεύει στην ομάδα του ο Φερέιρα, το χθεσινό παιχνίδι είναι η καλύτερη!! .

Βέβαια η τελική ισοπαλία κακό αποτέλεσμα δεν είναι. Ο ΠΑΟ παραμένει στη μάχη της πρόκρισης (έστω και χωρίς νίκη στα τρία πρώτα ματς) και μπορεί να ανεβάσει λίγο το ηθικό του, αφού μια ισοφάριση στο τέλος δημιουργεί πάντα ευφορία. Οπως περίπου συνέβη και με την Τότεναμ, η ισοπαλία θα του είναι χρήσιμη στο πρωτάθλημα: τουλάχιστον θα πάει με ηθικό στην Κρήτη.

Κανένα πρόβλημα...

Μεγάλη μάχη ετοιμάζεται να δώσει ο Παναθηναϊκός, για να μη γίνει η αναδιάρθρωση και οι νομικοί του επεξεργάζονται σχέδια που προβλέπουν ακόμα και μπλοκάρισμα του πρωταθλήματος. Καθόλου δεν τον νοιάζει τον Γιάννη Αλαφούζο ότι θα έχει κόντρα όλο τον κόσμο: τον ενδιαφέρει μόνο
η "νομιμότητα". Το θέμα είναι από πότε; Γιατί ο Γιάννης Ιωαννίδης λέει, ότι όταν τον συνάντησε στην αρχή του καλοκαιριού και μίλησαν για την αναδιάρθρωση, δεν είχε κανένα πρόβλημα!!


Αντώνης Καρπετόπουλος
sportday.gr

Τέτοιες νίκες φτιάχνουν «μέταλλο» ομάδας

Η χθεσινή νίκη του Ολυμπιακού στη Γαλλία επί της πρωταθλήτριας της χώρας, Μονπελιέ με 2-1 ήταν σημαντική για πολλούς λόγους. Όχι μόνο επειδή οι «ερυθρόλευκοι» μένουν στο «κόλπο» της πρόκρισης, ούτε επειδή πήραν τρεις βαθμούς και δεν είναι πλέον στην τελευταία θέση του ομίλου. Πολύ απλά τέτοιες μεγάλες νίκες φτιάχνουν το «μέταλλο» μιας ομάδας, γιατί πρέπει να λαμβάνει κάποιος υπ' όψιν και τις συνθήκες κάτω από τις οποίες επιτεύχθηκε αυτή η νίκη.

Ο Ολυμπιακός δεν κέρδισε απλά το χθεσινό παιχνίδι, το έφερε «τούμπα» γιατί βρέθηκε πίσω στο σκορ χωρίς μάλιστα η αντίπαλος του μέχρι το 49
που έγινε το 1-0, να έχει δημιουργήσει ευκαιρίες για να σκοράρει. Οι «ερυθρόλευκοι» μπορεί να μην εντυπωσίασαν από πλευράς θεάματος, σίγουρα όμως εντυπωσίασαν με τα ψυχικά αποθέματα που επέδειξαν μετά το γκολ που δέχθηκαν. Ανέτρεψαν το εις βάρος τους σκορ και στο 91' πήραν μια τεράστια νίκη η οποία αποκτά πολύ μεγάλη σημασία για τη συνέχεια του ομίλου.

Κανείς μάλιστα δεν πρέπει να ξεχνά ότι η Άρσεναλ «δεινοπάθησε» για να κερδίσει στο Μονπελιέ την πρώτο αγωνιστική, ενώ η γαλλική ομάδα πήρε ισοπαλία στη Γερμανία απέναντι στη Σάλκε. Μπορεί επίσης κάλλιστα να ισχυριστεί κάποιος, ότι αν οι «ερυθρόλευκοι» είχαν ρισκάρει περισσότερο στο πρώτο ημίχρονο της αναμέτρησης ίσως να έφταναν πιο εύκολα στη νίκη απέναντι στη γαλλική ομάδα.

Είναι πάντως πολύ σημαντικό ότι ο Ολυμπιακός από πέρυσι «σφυρηλατεί» έναν δυνατό ευρωπαϊκό χαρακτήρα σαν ομάδα, έχοντας να επιδείξει σημαντικές εντός αλλά κι εκτός έδρας νίκες. Η ψυχολογία των «ερυθρόλευκων» είναι πλέον διαφορετική σε σχέση με αυτό που είχαμε συνηθίσει από την ομάδα του λιμανιού πριν το 2011 και αυτό το αναγνωρίζουν όλοι.

Πλέον ο Ολυμπιακός «χτυπάει» τα παιχνίδια κι εκτός έδρας και δείχνει να έχει αφήσει στο παρελθόν το κόμπλεξ των απογοητευτικών εμφανίσεων μακριά από το γήπεδο του. Αυτό είναι αναμφίβολα ένα πολύ μεγάλο κέρδος για τους πειραιώτες και το ζητούμενο φυσικά είναι να συνεχίσουν σε αυτούς τους ρυθμούς οι πρωταθλητές Ελλάδας.

Η κριτική που ασκήθηκε στον προπονητή του Ολυμπιακού, Λεονάρντο Ζαρντίμ, για την εικόνα που παρουσίασε η ομάδα του λιμανιού σε αρκετά ματς του ελληνικού πρωταθλήματος ήταν δικαιολογημένη. Όπως επίσης είναι υποχρεωμένος κάποιος να αναγνωρίσει πως διαχειρίστηκε σωστά το χθεσινό παιχνίδι, κάνοντας και τις σωστές αλλαγές. Ο Αμπντούν που μπήκε στο ματς στο 61' βοήθησε πολύ, ενώ ο Μήτρογλου ήταν αυτός που πέτυχε το γκολ της νίκης. Ο τελευταίος μπήκε στη θέση του Τζιμπούρ που τραυματίστηκε, αλλά ούτως ή άλλως θα έμπαινε στο ματς παίρνοντας βέβαια τη θέση άλλου παίκτη.

Στο πρώτο ημίχρονο της αναμέτρησης ο Ολυμπιακός δεν μπόρεσε να «πατήσει» καλά στο γήπεδο γιατί ο Μασάντο δεν κατάφερε ν' ανταποκριθεί στις απαιτήσεις του ματς, ενώ και ο Τοροσίδης με τον Χολέμπας δεν έκαναν κούρσες από τα άκρα για να παίξει ο Ολυμπιακός με έξτρα παίκτη στην επίθεση από δεξιά κι αριστερά. Αν σε αυτά προσθέσετε και την αστάθεια του Φουστέρ, γίνεται εύκολα αντιληπτό γιατί οι πρωταθλητές Ελλάδας δεν μπόρεσαν να κυκλοφορήσουν τη μπάλα. Οι μοναδικές καλές στιγμές των «ερυθρόλευκων» προήλθαν από τον Γκρέκο, που από ένα σημείο και μετά κουράστηκε.

Τα πράγματα άλλαξαν στο δεύτερο ημίχρονο λόγω δύο στοιχείων. Πρώτον, μετά το 1-0 ο Ολυμπιακός δεν είχε τίποτε να χάσει κι αποφάσισε να ρισκάρει και δεύτερο,ν ο Μασάντο και οι δύο ακραίοι μπακ ανέβασαν αισθητά την απόδοση τους. Ο Πορτογάλος μέσος πήρε πρωτοβουλίες, κράτησε μπάλα, μοίρασε το παιχνίδι δεξιά κι αριστερά και από τι στιγμή που μπήκε στο ματς ο Αμπντούν και ανέβηκαν αρκετές φορές Χολέμπας και Τοροσίδης, υπήρχε η δυνατότητα και οι γραμμές του Ολυμπιακού να είναι πιο κοντά, αλλά και η ομάδα του λιμανιού να έχει περισσότερους παίκτες κοντά στην περιοχή των Γάλλων.

Αυτό σε συνδυασμό με τη σιγουριά που ενέπνεαν οι δύο στόπερ (Μανωλάς και Κοντρέρας) έδωσε στους πειραιώτες τη δυνατότητα να κερδίσουν πολλά μέτρα στο γήπεδο. Ο Ολυμπιακός δεν περίμενε πλέον τη Μονπελιέ αμυνόμενος (όπως στο πρώτο μέρος όταν το σκορ ήταν 0-0) αλλά είχε μεγαλύτερη συμμετοχή στο παιχνίδι κι έβγαλε κόντρα επιθέσεις στη γαλλική ομάδα.

Το «άστρο» των πειραιωτών έλαμψε χθες βράδυ στον γαλλικό ουρανό, αλλά αυτό έγινε επειδή οι πρωταθλητές Ελλάδας αποφάσισαν μετά από ένα πολύ μέτριο πρώτο μέρος, να προκαλέσουν την τύχη τους. Την προκάλεσαν, ρίσκαραν και στο φινάλε δικαιώθηκαν. Η εικόνα άλλωστε της Μονπελιέ δεν ήταν τέτοια που να δημιουργεί την εντύπωση ότι ήταν η ομάδα που δεν μπορούσε να της «βγάλει» φάσεις ο Ολυμπιακός. Και φάσεις της «έβγαλε» και δύο γκολ της έβαλε για να πάρει μια πολύ μεγάλη νίκη.

Χριστόφορος Ευαγγελάτος
sentragoal.gr

Pre game ανασκόπηση: Τι έχουμε δει από τον Ζαρντίμ μέχρι τώρα;

Η Μονπελιέ έχει τα προβλήματά της στο γαλλικό πρωτάθλημα αλλά στο Τσάμπιονς Λιγκ έχει παίξει, για την ώρα, πολύ καλά: δεν έπρεπε να χάσει
από την Αρσεναλ, αδικήθηκε από τη διαιτησία αλλά έφυγε με ισοπαλία από
τη Γερμανία, μολονότι από τη Σάλκε έχανε με 2-0. Η συζήτηση για τις απουσίες της είναι λάθος: σε ένα ματς κάθε απουσία είναι διαχειρίσιμη.

Η Μονπελιέ έχασε και δεν αντικατέστησε τον περσινό σκόρερ της, Ζιρού, όμως έχει σκοράρει και στα δυο ματς στο Τσάμπιονς Λιγκ και μάλιστα νωρίς -πράγμα που δείχνει πως δεν της λείπει ούτε η πίστη ούτε η συγκέντρωση. Το θέμα είναι τι θα κάνει ο Ολυμπιακός: το ματς προσφέρεται για μια σύνοψη του τι έχουμε δει από τον Ζαρντίμ μέχρι τώρα.

O Τζεμπούρ χαρακτήρισε το ματς του Ολυμπιακού με την πρωταθλήτρια Γαλλίας «τελικό». Εν μέρει έχει δίκιο: αν ο πρωταθλητής ηττηθεί απόψε, μένει με τις περίφημες «μαθηματικές ελπίδες» που είναι η πιο συνηθισμένη έκφραση που χρησιμοποιούμε όταν θέλουμε να πούμε πως κάποιος έχει σχεδόν αποκλειστεί και πρέπει να γίνουν θαύματα για να προκριθεί. Ακριβώς για αυτόν τον λόγο απόψε θα δούμε αν ο Ολυμπιακός του Ζαρντίμ έχει κάτι απαραίτητο σε μια καλή ομάδα, δηλαδή χαρακτήρα.

Ψήγματα χαρακτήρα είδαμε στο «Εμιρεϊτς» με την Άρσεναλ: ο Ολυμπιακός ήταν σε κακιά στιγμή, είχε ταξιδέψει στο Λονδίνο με τον προπονητή του ανοιχτά αμφισβητούμενο, έκανε μια καλή εμφάνιση στο πρώτο ημίχρονο, αλλά κατέρρευσε μαζί με τον Ντιακιτέ, που εμφανώς ανέτοιμος δεν άντεξε την πίεση των γηπεδούχων στο β' ημίχρονο. Απόψε χρειάζεται πολύ περισσότερη συγκέντρωση, σοβαρότητα, τσαμπουκάς. Όλα αυτά ακόμα δεν τα έχουμε δει πολύ - ίσως γιατί στο ελληνικό πρωτάθλημα του Ολυμπιακού δεν του χρειάζονται παρά σπάνια.

Καλό

Τι καλό έχουμε δει από τον Ολυμπιακό του Ζαρντίμ; Πρώτον έχουμε δει τον Πορτογάλο να χρησιμοποιεί πολλούς παίκτες και σε γενικές γραμμές σωστά. Πλην της πρωτοτυπίας με τους τερματοφύλακες, η διαχείριση των υπολοίπων μοιάζει η πρέπουσα: όλοι σχεδόν έχουν πάρει τις ευκαιρίες τους και όποιος από τους καινούριους τις εκμεταλλεύεται καθιερώνεται στη 14άδα (Μανωλάς, Σιόβας, Κοντρέρας, Μήτρογλου), όποιος δεν τις εκμεταλλεύεται γυρνάει στον πάγκο (Φετφατζίδης, Φέισα), όποιος δείχνει καλά στοιχεία και πρέπει να υποστηριχθεί, μολονότι δεν σκίζει, υποστηρίζεται, καθώς ο κόουτς σέβεται προσπάθεια και δυνατότητες: οι περιπτώσεις του Μασάντο και του Γκρέκο είναι οι πιο ενδεικτικές. Αν ο Ζαρντίμ αδικεί κάποιους, αυτοί είναι ο Τάτος, ο Ζαραδούκας και ο Βλαχοδήμος, οι οποίοι θα πάρουν τις ευκαιρίες τους πιθανότατα στα ματς του Κυπέλλου που ξεκινάει κι αυτό σε λίγο.

Περσινοί

Η αλήθεια είναι πως οι καλύτεροι του Ζαρντίμ είναι -για την ώρα- οι περσινοί. Ο Χολέμπας κάνει σπουδαία ματς, ο Μοντέστο είναι πολύ πιο χρήσιμος από ό,τι περιμέναμε, ο Μανιάτης παραμένει σταθερή αξία, όπως φυσικά και ο Ιμπαγάσα, ενώ ο Φουστέρ και ο Αμπντούν βοηθάνε πολύ, παρ' όλο που η φυγή του Βαλβέρδε δημιουργούσε απορίες για το καθοριστικό της παρουσίας τους.

Φυσικά εντυπωσιάζει ο Τζεμπούρ, που κάνει με τον Πορτογάλο τα καλύτερα ίσως ματς της καριέρας του παίζοντας σαν καθαρός φουνταριστός.
Ο Τζεμπούρ και η εξαιρετική εκμετάλλευση των στημένων φάσεων είναι ο λόγος που ο Ολυμπιακός είναι σταθερά επιθετικά αποτελεσματικός στο ελληνικό πρωτάθλημα: στο Τσάμπιονς Λιγκ ,μέχρι τώρα, από την επίθεση λείπουν κάποιες απαραίτητες συνεργασίες και περισσεύουν οι ατομικές πρωτοβουλίες -η γοητεία του θεσμού τους κάνει όλους πιο ατομιστές. Το ’χαμε δει και πέρυσι.

Δοκιμάζει

Ο Ολυμπιακός του Ζαρντίμ παίζει λιγότερο μεθοδικά, αλλά ίσως περισσότερο ψυχωμένα από τον Ολυμπιακό του Βαλβέρδε στην αντίστοιχη εποχή. Πέρυσι ο Ολυμπιακός έπαιρνε γκολ σχεδόν αποκλειστικά από τους επιθετικούς του και από τα στόπερ του σε στημένες φάσεις. Φέτος φτάνουν πιο εύκολα στο γκολ οι μέσοι και οι ακραίοι του: ο Μασάντο έχει σπαταλήσει πολλές ευκαιρίες, αλλά επειδή ο τρόπος παιχνιδιού τον διευκολύνει στο να βγαίνει φάτσα με την εστία, αργά ή γρήγορα, θα ρθουν και τα γκολ. Το ίδιο ισχύει και για τον Μανιάτη και τον Αμπντούν (που ήδη βρήκαν γκολ), αλλά και για τον Γκρέκο που από τον προπονητή ενθαρρύνεται να δοκιμάζει το πόδι του περισσότερο.

Άμυνα

Σιγά σιγά στρώνει και η άμυνα. Ο Μανωλάς και ο Σιόβας (που απόψε θα λείψει πολύ) δείχνουν τη χρησιμότητά τους, ο Κοντρέρας θα είναι σε λίγο σε φουλ φόρμα. Λείπουν τα καλά ματς του Τοροσίδη, πάει καλά ο Μοντέστο ως κόφτης, αλλά θέλει συχνά ανάσες, είναι απαραίτητος στο ανασταλτικό παιχνίδι ο Μανιάτης, που κάνει πολλά.

Νομίζω ότι αυτό το δίμηνο έχουμε δει όλα όσα ο Ζαρντίμ μπορεί να κάνει: ένα καλό αποτέλεσμα με τη Μονπελιέ θα λύσει την ομάδα που θα παίξει ακόμα καλύτερα, ένα κακό θα δημιουργήσει νέες πιέσεις. Αλλά ο κόουτς αυτό κυρίως μπορεί: αν αρκεί ή όχι θα το δούμε αυτό τον μήνα. Αρχής γενομένης από απόψε.


Αντώνης Καρπετόπουλος
sportday.gr

================


Και κάτι από εμένα:

Το αποψινό ματς είναι αυτό που θα κρίνει τη φετινή χρονιά του Ολυμπιακού. Τυχόν ήττα, που θα σημάνει κατά πάσα πιθανότητα και αποκλεισμό από την Ευρώπη, θα επιβεβαιώσει ότι ο Ολυμπιακός έκανε φέτος ένα βήμα προς τα πίσω σε σχέση με πέρυσι, ακόμη κι αν στη συνέχεια της χρονιάς κατακτήσει το νταμπλ. Άλλωστε νταμπλ κατέκτησε και πέρυσι, όπου έφτασε στους «16» του Europa με ορισμένες καταπληκτικές ευρωπαϊκές βραδιές και μάλιστα με έξι πολύ σπουδαίες νίκες…
Για να δούμε λοιπόν τα αποψινό ματς και τα ξαναλέμε αύριο(Πέμπτη)...

@radical30

Champions League

ΑΡΣΕΝΑΛ - ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ 3-1


Το είχαμε πει από την πρώτη στιγμή ότι ο Ζαρντίμ θα παίξει τελείως διαφορετικό ποδόσφαιρο από αυτό του Βαλβέρδε.

Αυτό το διαφορετικό φάνηκε χθες το βράδυ και στο Emirates. Μόνο που αυτό το διαφορετικό ήταν οργανωμένο, είχε σχέδιο και έδειξε ότι ο Πορτογάλος σιγά σιγά περνά τη φιλοσοφία του στην ομάδα. Και είναι μία φιλοσοφία που βασίζεται στην καλή αμυντική λειτουργία.

Αν μάλιστα τα πρόσωπα ήταν διαφορετικά (πόσο πολύ λείπει ο Αβράαμ), τότε ίσως και το αποτέλεσμα να ήταν διαφορετικό. Ο Ολυμπιακός χθες προδόθηκε και από τις απουσίες του. Πόσο διαφορετικά θα μπορούσαν να είναι τα πράγματα αν έπαιζε ο Τόρο, αντί του Ντιακιτέ, αν έπαιζε ο Αβράαμ αντί του Μανωλά, κι αν η τελευταία αλλαγή δεν ήταν ο Πάντελιτς, αλλά ο Τζεμπούρ.

Με τα αν δεν γίνεται κουβέντα. Κουβέντα γίνεται με αυτά που συνέβησαν και ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα η εικόνα του Ολυμπιακού ήταν κάτι παραπάνω από θετική.

Με την... παράδοση που θέλει στο Τσάμπιονς Λιγκ ο Ολυμπιακός να... γεννά αμυντικά χαφ κάθε χρόνο (πρόπερσι ήταν ο Μοντέστο, πέρυσι ο Μανιάτης και φέτος ο Σιόβας) και τον Κοντρέρας να επιβεβαιώνει όσους θεωρούσαμε ότι η εμπειρία και η κλάση του σε αυτό το επίπεδο θα μετρήσουν, ο Ολυμπιακός κερδίζει και αυτοπεποίθηση.

Φυσικά κερδίζει και σε κλάση. Ο Μήτρογλου είναι κλάση. Η εμφάνισή του (παίκτης με το ύψος του και την τεχνική του) είναι βέβαιο ότι συγκέντρωσε πολλά βλέμματα Βρετανών προπονητών επάνω του. Αλλά αυτό είναι το λιγότερο. Το περισσότερο είναι ότι στην Ελλάδα έχουμε ένα σπουδαίο φορ που προσθέτει πράγματα στο παιχνίδι του και κυρίως σοβαρότητα και πειθαρχία.

Οσο για την πρόκριση, ναι μεν δεν τέλειωσε μαθηματικά, αλλά είναι δύσκολη υπόθεση. Η Μονπελιέ είναι εξαιρετική ομάδα και το έδειξε και στη Γερμανία. Ακόμη και η τρίτη θέση, δύσκολη θα είναι, αλλά με την Αρσεναλ για σύμμαχο ο Ολυμπιακός μπορεί να ελπίζει. Χρειάζεται φυσικά αποτέλεσμα στη Γαλλία, πράγμα όχι εύκολο όπως μας έδειξαν και τα δύο πρώτα ματς της Μονπελιέ στη διοργάνωση...


SDAY.GR

-------------------------


Ανδρέας Δημάτος
O Ολυμπιακός παραμένει ομάδα!

Mπορεί να μην είναι ο περσινός Ολυμπιακός (και δεν θα μπορούσε να είναι), αλλά παραμένει κανονική ομάδα που μπορεί να ασχολείται μόνο με το ποδόσφαιρο, να τοποθετεί ψηλά των πήχη των προσδοκιών του απέναντι σε πολύ μεγάλες ομάδες, να στέκεται με απόλυτη αξιοπρέπεια σε πολύ... μεγάλα γήπεδα και σε τελική ανάλυση να διαψεύσει όσους περίμεναν τη διάλυσή του στο Λονδίνο!

Σε καμία περίπτωση ο Ολυμπιακός με τις 14 συμμετοχές στη διοργάνωση δεν μπορεί να πανηγυρίζει επειδή έχασε 3-1 από την Αρσεναλ, αλλά οι άνθρωποί του μπορεί να είναι ανακουφισμένοι από το γεγονός ότι έκανε στο «Εμιρέιτς» και κυρίως στο πρώτο ημίχρονο την πιο πειστική με διαφορά εμφάνιση της εφετινής σεζόν, κάτι που είχε συμβεί και πέρυσι στο ίδιο γήπεδο με την ίδια αντίπαλο την ίδια χρονική στιγμή.


Την ώρα που οι παραδοσιακοί του αντίπαλοι ζουν τραγελαφικές καταστάσεις και διανύουν από τις χειρότερες χρονικές περιόδους της ιστορίας τους, ο Ολυμπιακός μπορεί να ασχολείται μόνο με την αγωνιστική του βελτίωση και κυρίως με τα αισιόδοξα μηνύματα που προέρχονται και από τους τέσσερις νεαρούς Ελληνες ποδοσφαιριστές που αγωνίστηκαν σε ολόκληρο το 90λεπτο.

Τον Μανιάτη τον γνωρίζαμε, ο Μήτρογλου απλώς επιβεβαίωσε ότι μπορεί πλέον να σταθεί και σε ψηλό επίπεδο βελτιώνοντας τους δείκτες της αποτελεσματικότητάς του, ο Σιόβας ήταν εντυπωσιακός και ολοκληρωμένος ως αμυντικός χαφ λύνοντας πολλά από τα προβλήματα του Ζαρντίμ στο εν λόγω ματς (και καλύπτοντας μεταγραφικά λάθη του καλοκαιριού), ενώ ο χρόνος δουλεύει υπέρ του Κώστα Μανωλά για τον οποίο πολλοί αγνοούν ότι είναι μόλις 21 ετών και χωρίς ακόμα την εμπειρία από τέτοια ματς.

Το ζητούμενο δεν είναι αν το τελικό 3-1 αδικεί ως σκορ τουλάχιστον τον Ολυμπιακό. Για την ακρίβεια ο Ολυμπιακός του πρώτου ημιχρόνου αδικείται και μάλιστα πολύ για το ότι βρέθηκε πίσω στο σκορ, ενώ εκείνος είχε τις ευκαιρίες. Το ζητούμενο είναι ότι ο Ολυμπιακός δεν είναι πλέον η ομάδα που προσφέρεται για καταστροφές και για... διάλυση που πολλοί περίμεναν στο Εμιρέιτς.

Ο Ολυμπιακός ηττήθηκε γιατί δεν πρόκειται ποτέ ελληνική ομάδα να διατηρήσει το ρυθμό τέτοιων αγώνων και κυρίως τέτοιων ομάδων όπως η Αρσεναλ για 90 λεπτά. Με βάση το ρυθμό των αγώνων του εφετινού ελληνικού πρωταθλήματος μόνο το πρώτο 45λεπτο του ματς είχε το τρέξιμο περίπου... τεσσάρων ματς της Superleague.

Mπορεί το κλίμα να ήταν περίεργο πριν από το ματς, κάτι που άμεσα ακουμπούσε τον Λεονάρντο Ζαρντίμ, μπορεί οι επιλογές του για την αρχική ενδεκάδα να έδινε το πάτημα ακόμα και για εξτρίμ προβλέψεις περί άμεσων εξελίξεων μετά το ματς, αλλά ο Ολυμπιακός σε καμία περίπτωση δεν έχει ανάγκη να μπει στη δίνη των εξωαγωνιστικών εξελίξεων των παραδοσιακών του αντιπάλων.

Μπορεί να παραμείνει προσηλωμένος μόνο σε ποδοσφαιρικά ζητήματα όπως το αν ο Ντιακιτέ θα μπορέσει να του δώσει λύσεις (κάτι που δεν έδειξε στο ντεμπούτο του εμφανώς εκτός ρυθμού και χωρίς τρεξίματα που είναι το βασικό χαρακτηριστικό του), για το αν θα έπρεπε το καλοκαίρι να αποκτήσει τερματοφύλακα εγνωσμένης αξίας και εμπειρίας, για το πόσο καλύτερα θα ήταν τα πράγματα αν είχε αποκτήσει αμυντικό χαφ. Η κουβέντα μπορεί να γίνεται αλλά μόνο για ποδοσφαιρικά ζητήματα και μάλιστα με υψηλές προσδοκίες.

Και για να μην το πάμε πολύ μακριά δεν είναι καθόλου τυχαίο το ότι την ημέρα που ο Ολυμπιακός αντιμετώπιζε την Αρσεναλ στο Λονδίνο για το Champions League, ο Παναθηναϊκός «τελείωνε» με συνοπτικές διαδικασίες τον αρχηγό της εθνικής ομάδας, ενώ στην ΑΕΚ... ξεκατινιάζονταν όλοι εναντίον όλων. Στην παρούσα χρονική στιγμή το ότι οι Πειραιώτες δεν έχουν λόγο να ασχολούνται με τέτοια ζητήματα αποτελεί πολυτέλεια.

Και με την εμφάνισή τους λίγη ώρα αργότερα στο «Εμιρέιτς» έδειξαν ότι ο δικός τους κόσμος είναι πολύ διαφορετικός για λόγους που δεν είναι της παρούσης να αναλυθούν. Οι διαφορές πάντως είναι εμφανείς και σημαντικές...

Και ο Ολυμπιακός αλλά και ο Φερνάντο Ζαρντίμ βγαίνουν ψυχολογικά κερδισμένοι από το ματς με την Αρσεναλ παρά την ήττα. Του εφετινού Ολυμπιακού του αρκεί να σταθεί με την ίδια αξιοπρέπεια και στα υπόλοιπα τέσσερα ματς του ομίλου. Για μία ήσυχη χρονιά...


GOAL.GR

============


ΑΡΣΕΝΑΛ - ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ 3-1


Αχ ρε Ολυμπιακέ...

Όπως πέρυσι, έτσι και φέτος, ο Ολυμπιακός έκανε εξαιρετικό παιχνίδι κόντρα στην Άρσεναλ, στο «Έμιρεϊτς», αλλά έφυγε και πάλι ηττημένος, αυτή τη φορά με σκορ 3-1...

Ο Ζερβίνιο (42’) άνοιξε το σκορ, ενώ ο Μήτρογλου με κεφαλιά-οβίδα (45’+1’) έκανε το 1-1, όμως ο Ποντόλσκι «σκότωσε» τους Πειραιώτες στο 56’ και ο Ράμσεϊ διαμόρφωσε το τελικό αποτέλεσμα στις καθυστερήσεις.

Οι «ερυθρόλευκοι» θα μπορούσαν να φύγουν με κάτι καλύτερο από το Λονδίνο. Εξαιρετικός ο Κοντρέρας, «αποκάλυψη» ο Σιόβας σε ρόλο αμυντικού χαφ.

Στο άλλο παιχνίδι του ομίλου, η Σάλκε έμεινε στο 2-2 με την Μονπελιέ, κάτι που βάζει «φωτιά» και δίνει νέο ενδιαφέρον για τις επόμενες αγωνιστικές.

Πως έπαιξε:

Με εκπλήξεις τους Γκρέκο και Ντιακιτέ στην αρχική ενδεκάδα ο Ζαρντίμ παρέταξε τον Ολυμπιακό με τον Μέγιερι κάτω από τα δοκάρια. Ο Ντιακιτέ ήταν δεξιά, ο Χολέμπας αριστερά και οι Κοντρέρας και Μανωλάς στο κέντρο της άμυνας. Οι Σιόβας, Μανιάτης και Μασάντο ξεκίνησαν στον άξονα και οι Γκρέκο και Φουστέρ πλαισίωναν τον Μήτρογλου.

Το ματς:

Αχ Ευρώπη…

Θυμίζοντας σε μεγάλο βαθμό τον περσινό Ολυμπιακού του Εμιρέιτς, οι παίκτες του Ζαρντίμ εμφανίστηκαν στον αγωνιστικό χώρο, έτοιμοι για όλα. Με προσήλωση στα αμυντικά τους καθήκοντα, με τον Σιόβα να έχει… εξαφανίσει τον Καθόρλα και τον Μασάντο με τον Φουστέρ να δημιουργούν συνεχώς προβλήματα, οι «ερυθρόλευκοι» έφταναν με σχετική… ευκολία στην εστία του Μανόνε.

Μπορεί ο Μασάντο, σε δύο περιπτώσεις, να σπατάλησε ευκαιρίες και ο Ζερβίνιο, στην μοναδική, ουσιαστική, απειλή για την εστία του Μέγιερι να άνοιξε το σκορ τρία λεπτά πριν το τέλος του πρώτου μέρους, όμως αυτό δεν επηρέασε καθόλου τους Πειραιώτες. Ο «εξαφανισμένος» μέχρι τις καθυστερήσεις του πρώτου μέρους, Γκρέκο, έκανε εξαιρετική σέντρα στον Μήτρογλου, ο οποίος… δεν χαρίζεται και με κεφαλιά έκανε το 1-1 στέλνοντας τις δύο ομάδες στα αποδυτήρια από εκεί που ξεκίνησαν, την ισοπαλία.

Μία και φαρμακερή…

Το δεύτερο ημίχρονο ξεκίνησε με τον Ολυμπιακό να μπαίνει και πάλι με ρόλο… παθητικό και να προσπαθεί να «κρατήσει» την Άρσεναλ μακριά από τα καρέ του. Αυτό έγινε σε έναν μεγάλο βαθμό, όμως όπως και στο πρώτο μέρος έτσι και μετά οι Άγγλοι έφτασαν στο γκολ στην πρώτη τους επίσκεψη στην περιοχή του Μέγιερι. Ο Μανωλάς έκανε λάθος εκτίμηση, ο Ζερβίνιο έστρωσε στον Ποντόλσκι και εκείνος δεν είχε πρόβλημα να πετύχει το 2-1.

Οι κινήσεις στην σκακιέρα έγιναν από τον Ζαρντίμ, ο Πορτογάλος φόρτωσε την μεσαία του γραμμή αλλά και τα εξτρέμ με τους Ιμπαγάσα και Αμπντούν και τα υπόλοιπα λεπτά κυλούσαν με τον Ολυμπιακό να κερδίσει μέτρα στη μεσαία γραμμή, όμως η καλά διαβασμένη άμυνα των Άγγλων, έκλεινε κάθε πιθανό διάδρομο για τους Πειραιώτες. Το μόνο που άλλαξε ήταν το τελικό αποτέλεσμα, με τον Ράμσεϊ να «κρεμάει» τον Μέγιερι, στις καθυστερήσεις και να διαμορφώνει το τελικό 3-1.

Το τελευταίο σφύριγμα της λήξης βρήκε τον Ολυμπιακός να φεύγει ηττημένος, όμως να δείχνει πως έχει τις δυνατότητες να πετύχει κάτι αντίστοιχο με την περσινή σεζόν, όπου μετά το φινάλε της δεύτερης αγωνιστικής είχε δύο ήττες, όμως, τελικά, έπαιξε την πρόκριση μέχρι την τελευταία αγωνιστική. Συγκινητική και η παρουσία του κόσμου των Νταμπλούχων Ελλάδας, ο οποίος δεν σταμάτησε να φωνάζει και να «σπρώχνει» την ομάδα του σε κάτι καλύτερο.

Οι συνθέσεις των δύο ομάδων:

Άρσεναλ (Αρσέν Βενγκέρ): Μανόνε, Βερμάελεν, Κοσιελνί, Τζένκινσον, Γκιμπς, Αρτέτα, Τσάμπερλέιν (70’ Γουόλκοτ), Καθόρλα, Ποντόλσκι (80’ Ράμσεϊ), Ζερβίνιο (80’ Ζιρού), Κοκλέν

Ολυμπιακός (Λεονάρντο Ζαρντίμ): Μέγιερι, Σιόβας, Μανιάτης, Μασάντο (81’ Πάντελιτς), Κοντρέρας, Χολέμπας, Μανωλάς, Φουστέρ, Ντιακιτέ (73’ Ιμπαγάσα), Γκρέκο (67’ Αμπντούν), Μήτρογλου.


πηγή: sday.gr

Γράφει ο ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΒΕΡΒΕΛΕΣ

Το «θράσος» και η μεγάλη αλήθεια...


Είδα πολλά, διάβασα περισσότερα... Τον Κυριάκο Παπαδόπουλο τον γνώρισα όταν ήρθε στον Ολυμπιακό. Και δεν σας κρύβω, όταν τον είδα στην προετοιμασία έπαθα... ζημιά. Με σωματοδομή που παρέπεμπε σε ποδοσφαιριστή 28 ετών, στα καλύτερά του, σου έδινε την αίσθηση πως έχει τα φόντα να κάνει μεγάλη καριέρα. Αν θα την κάνει ή όχι, θα φανεί στο μέλλον. Τα πρώτα μηνύματα για τον ίδιο, πάντως, είναι άκρως ενθαρρυντικά.

Πολλοί στράβωσαν με τη στάση που κράτησε στο Καραϊσκάκη το βράδυ της Τρίτης. Ίσως γιατί είχε προηγηθεί η βράβευσή του από τον Σάββα Θεοδωρίδη. Δεν είναι για... καλοπιάσματα όμως αυτά, επαγγελματίας είναι, τι περιμένατε δηλαδή να κάνει; Πόσω μάλιστα όταν έχει δείξει ενδιάμεσα μια περίεργη στάση... Και εμένα μου γύρισαν τʼ... άντερα όταν τον είδα στο Facebook να πανηγυρίζει τη νίκη του ΠΑΟΚ επί της Τότεναμ. Γιατί από τον Ολυμπιακό και μεταγραφή πήρε, αλλά και χρήματα. Δεν είχε μικρό συμβόλαιο, βλέπετε, στο διάστημα της παραμονής του στο Λιμάνι.

Αυτό, όμως, που μπορώ να καταγράψω, είναι πως ο Κυριάκος Παπαδόπουλος ό,τι κερδίζει το κερδίζει με την αξία του, με τη μαγκιά του, με το ποδοσφαιρικό του θράσος. Τέτοιο έχει μπόλικο, σε ορισμένους φαίνεται υπερβολικό, αλλά πολλοί έκαναν καριέρα έτσι. Μέσα σε μια γενική τρέλα. Άλλο αν στα μάτια ορισμένων αυτό δείχνει μια εικόνα του... ενοχλητικού.

Βάζοντας κάτω τα δεδομένα στο ματς με τη Σάλκε, αποδεδειγμένα έκανε μεγάλο ματς. «Έσβησε» τον Τζιμπούρ σε όσες προσωπικές μονομαχίες είχαν, «καθάρισε» τη φάση του Μασάντο νωρίς, πέτυχε ένα γκολ που ακυρώθηκε κακώς, όπως φάνηκε. Και τον... στήνουμε απέναντι, επειδή λέει διαμαρτυρήθηκε στον διαιτητή και στον βοηθό. Δεν μου... καίγεται καρφί και ας με παρεξηγήσετε κάποιοι. Δεν ονειροβατώ. Είδα τον Ριβάλντο να μου δείχνει δάχτυλα, είδα και άλλους να είναι αχάριστοι. Τα νομίσματα, όμως, έχουν δύο πλευρές.

Είδα και τον Μιχάλη Κωνσταντίνου να τρελαίνεται για ένα γκολ που έβαλε πάνω από τη γραμμή στον Παναθηναϊκό. Είδα και τον Σπανούλη να βγάζει γλώσσα φέτος στο μπάσκετ. Τίποτα δεν με χάλασε. Και όπως ξέρω και γουστάρω να δω την ακραία αντίδραση, ίσως πρέπει να είμαι και έτοιμος να τη δεχθώ. Αυτή είναι η σκληρή πραγματικότητα του επαγγελματικού, πλέον, ποδοσφαίρου. Γιατί κρατήστε στην άκρη του μυαλού σας πως και ο Παπαδόπουλος μπορεί να θεωρεί πως αν δεν υπήρχε Σάλκε σήμερα δεν θα ήταν ούτε βασικός στην Εθνική, ούτε θα έκανε Ρώσους και Μουρίνιο να ασχολούνται μαζί του...

Την ίδια ώρα, τα δικά του μηνύματα από το τι εστί Ολυμπιακός και Champions League πήρε ο Κώστας Μανωλάς. Μέσα σε ένα γκολ, ένα πέναλτι, και γενικά προβληματικά αμυντική εικόνα, δεν καταλαβαίνω πώς έκανε κάποιους να πιστεύουν ότι ήταν και καλός. Στην ηλικία του Κυριάκου είναι, αλλά τίποτα δεν θα είναι εύκολο, και αυτό πρέπει να συνειδητοποιήσει. Ναι μεν έχει τη στήριξη πολλών μέσα στην ομάδα, αλλά αυτή μόνο δεν φτάνει.

Ο ίδιος θα πρέπει να βοηθήσει τον εαυτό του, Να βελτιωθεί, να δείξει πολύ καλύτερο πρόσωπο. Όταν δηλαδή σε κατάσταση πανικού έδιωχνε την μπάλα όπου-όπου, απέναντι ο Κυριάκος έκανε παιχνίδι και έπαιζε με κάθετη πάσα στον Χούντελαρ, έχοντας πάρει μέτρα. Α! Και όσον αφορά στο ποδοσφαιρικό θράσος...

Ο... τρελός Παπαδόπουλος, στο πρώτο ημίχρονο βάζει χέρι στον κατά δέκα χρόνια μεγαλύτερό του συμπαίκτη, επειδή δεν μάρκαρε τον Τζιμπούρ σε ένα κόρνερ. Και πώς να μην παίξει;

(Το κείμενο δημοσιεύθηκε στον «ΓΑΥΡΟ» στις 20/09/2012)

Στο "μικρφόφωνο" ο Νίκος Αλέφαντος:

• Εβδομάδες ατελείωτες τα λέμε. Μέχρι και στήλη έβγαλα προ καιρού για το ματς με τη Σάλκε με τίτλο «Μακάρι να πέσω έξω»… Δεν έπεσα έξω όμως. Ο Ολυμπιακός σε όλη του την προετοιμασία, στα φιλικά, αλλά και στα ματς του πρωταθλήματος ήταν πρόβλημα.

• Να ξεκινήσω όμως απ’ τη Σάλκε. Ήταν καλύτερη ομάδα, τι να λέμε. Άξιζε τη νίκη. Όλοι οι παίκτες της στεγνοί, ενώ του Ολυμπιακού κρεμάγανε, όλοι οι παίκτες της πειθαρχημένοι, γρήγοροι, ντερέκια, με καλό πλάνο, με τακτική στο γήπεδο. Δεν έχουν τους φαντεζί παίκτες, αλλά έχουν καλή τεχνική, μεγάλη αντοχή, και ομαδικότητα. Είναι πολύ καλά προπονημένοι, αυτός ο Ολλανδός προπονητής είναι καλός, την ξέρει τη δουλειά, δεν είναι μυρωδιάς...

• Σου έβαλε 2 γκολ μέσα στο Καραϊσκάκη, έβαλε και άλλο ένα γκολ που κακώς ακυρώθηκε, έχασε και πέναλτι, είχε και ευκαιρίες.

• Είδα από κοντά έναν καταπληκτικό Κυριάκο Παπαδόπουλο. Το καλοκαίρι στο EURO είχα πει στη στήλη ότι είναι από τους καλύτερους σέντερ μπακ στην Ευρώπη! Τώρα που τον είδα από κοντά μου έκανε μεγαλύτερη εντύπωση. Εκπληκτική η εξέλιξή του. Είναι μεγάλη μονάδα για τη Σάλκε. Ήταν φανταστικός. Μακράν καλύτερος από τους σέντερ μπακ του Ολυμπιακού. Και έχει φτιάξει και την τεχνική του κατάρτιση, έκανε κάτι μπαλιές. Στο δε ψηλό παιχνίδι τους κατάπινε. Εδώ ο άνθρωπος πήδηξε με το κεφάλι και κέρδισε τη μπάλα από τον Μέγερι που πήδηξε με τα χέρια! Και σου έβαλε τέτοιο γκολ! Τραγικό…

• Στον Ολυμπιακό υπήρχε που υπήρχε πρόβλημα, ήρθε να κάνει και αψυχολόγητα πράγματα σε αυτό το ματς ο προπονητής του. Όλο τον καιρό έβαζε τον Κάρολ, στα φιλικά έβαζε τον Κάρολ, στο πρωτάθλημα έβαζε τον Κάρολ, και σου βάζει ξαφνικά τον Μέγερι στο Τσάμπιονς Λιγκ. Τι είναι το Τσάμπιονς Λιγκ, μήπως είναι… Κύπελλο Ελλάδας; Πειράματα κάνεις στο Τσάμπιονς Λιγκ; Καταρχήν ήταν άδικο για τον Κάρολ, ήταν σαν να τον τιμώρησε για τα Γιάννενα. Μα ο Σιόβας έφταιγε περισσότερο στο γκολ, όχι ο Κάρολ. Ο Κάρολ του φώναξε «διώξε». Και σε έσωσε στο τέλος στα Γιάννενα, μην το ξεχνάμε. Ο Κάρολ σε έσωσε.

• Επίσης, πας να βάζεις για πρώτη φορά μαζί Μέγερι-Μανωλά-Κοντρέρας. Στο Τσάμπιονς Λιγκ; Έχεις τρελαθεί; Για τον Κοντρέρας έχω πει από το καλοκαίρι ότι είναι αργός και στις μονομαχίες δεν τα καταφέρνει πια γιατί μεγάλωσε. Ο Μανωλάς ενώ έχει προσόντα, συνεχίζει να κάνει παιχνίδι γειτονιάς... Τακτική δεν έχει μάθει ακόμα, δούλεψέ τον ατομικά. Μένε μαζί του μετά το τέλος της προπόνησης και δούλεψέ τον.

• Γενικώς καμία συνεννόηση και συνεργασία τα σέντερ μπακ μας φέτος. Η άμυνα μπάζει σε κάθε ματς. Είναι φοβερό αυτό το πράγμα. Μας έχουν γυρίσει χρόνια πίσω. Είχαμε βρει την ησυχία μας με τον Μέλμπεργκ και τον Αβραάμ. Χτυπάει ο Αβραάμ, ξέρουν ότι θα έχουν μία απώλεια, αφήνουν και τον Μέλμπεργκ να φύγει. Όλο το καλοκαίρι φώναζα «πηγαίντε πάρτε πίσω τον Μέλμπεργκ». «Η καλύτερη μεταγραφή που μπορείτε να κάνετε, θα είναι να πάρετε πίσω τον Μέλμπεργκ».

• Μασάντο δεν υπήρχε πάλι. Κακώς βγήκε ο Αμπντούν, τον Μασάντο έπρεπε να βγάλει. Φουστέρ ανύπαρκτος. Μανιάτης λίγα πράγματα. Μοντέστο γέρος. Πέρναγαν ανενόχλητοι οι της Σάλκε.

• Απορώ τι κάνανε στην προετοιμασία που τους έτρεχε σε ταξίδια ταλαιπωρίας στη χώρα του, απορώ που διάβαζα ότι κάνει δυνατές προπονήσεις. Εγώ είδα έναν Ολυμπιακό να μην μπορεί να κοντράρει τη Σάλκε στα τρεξίματα. Έτσι όπως έβλεπα τις δύο ομάδες, άλλα 2 ημίχρονα μπορούσε να βγάλει η Σάλκε απέναντι σε αυτόν τον Ολυμπιακό.

• Όλο το καλοκαίρι έλεγα στη στήλη ότι δεν μου αρέσει καθόλου η διάταξη των παικτών στα στημένα, ότι είναι σαν παιδική χαρά στα στημένα και ότι απορώ αν δουλεύουν στις στημένες φάσεις. Το ματς λοιπόν με τη Σάλκε είναι για σεμινάριο προς αποφυγήν σε ό,τι αφορά τη λειτουργία της άμυνας στις στημένες φάσεις.

• Για τον Ιμπαγάσα τι να πω. Δεν τον ξεκίνησε, ο λόγος που μπορώ να σκεφτώ είναι ότι ήταν κουρασμένος. Όμως ο Ιμπαγάσα έχω ξαναπεί ότι τους καθαρίζει όλους στα χαφ αυτούς που έχει ο Ολυμπιακός, τι Μασάντο και τι Γκρέκο, κακώς δεν τον ξεκούρασε στα Γιάννενα και τον άφησε σε όλο το παιχνίδι μέσα.

• Για τον Μήτρογλου ξεκάθαρα είπα στη στήλη πριν το ματς ότι εγώ θα ξεκινούσα με Τζιμπούρ και Μήτρογλου μαζί. Όχι να τον ρίξει μέσα αλλαγή όταν χάνει, τον κάνεις τον παίκτη να μπαίνει απογοητευμένος.

• Είναι σκάουτινγκ αυτό που γίνεται; Ο Ολυμπιακός ήταν μια χαρά πέρσι, τι ήθελε, έναν χάφαρο 6άρι ήθελε και αφού πουλήθηκε ο Μιραλάς, έναν εξτρέμαρο. Χάλασε η ομάδα και πήγαν και μαζέψανε δέκα χαφ μεσαίου βεληνεκούς. Χαλάσαμε την άμυνα, δεν φτιάξαμε τα χαφ και μείναμε και χωρίς εξτρέμ.

• Από τον προπονητή όμως δεν βλέπω πλάνο, δεν βλέπω σχέδιο, δεν βλέπω τακτική στο παιχνίδι του Ολυμπιακού. Άλλαξε μία πετυχημένη συνταγή, χάλασε τη φιλοσοφία που είχε μάθει να παίζει η ομάδα με το πρέσινγκ, αλλά δεν έφερε κάποια συγκεκριμένη τακτική, κάτι να δούμε ρε παιδί μου να το κάνει σωστά και αυτοματοποιημένα.

• Έχουν και οι παίκτες ευθύνη πάντως, με ρωτάει ο Σινάνογλου λόγου χάρη για τον Τοροσίδη. Δεν είναι εικόνα αυτή που δείχνει ο Τοροσίδης. Ανεπίτρεπτο για την κλάση του, έχει να παίξει σπουδαία ματς 1 χρόνο. Έχει κάνει και καραφλίτσα, σαν γριά ήταν με τη Σάλκε. Τι ζωή κάνει; Βάρυνε.

• Ας μου πει κάποιος πού έχω άδικο σε όσα λέω. Μακάρι να έλεγαν την αλήθεια μέσα στην ομάδα το καλοκαίρι, θα είχαν αποφευχθεί πολλά. Τώρα θα πας να παίξεις στην Άρσεναλ. Με αυτά τα σέντερ μπακ θα πας και με αυτούς τους κόφτες; Η Άρσεναλ έχει έρθει σε φόρμα, πολυβόλο θα είναι, πώς θα την μαζέψεις.