ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ...

... που θα έλθει με το χρόνο σιγά σιγα, ως που να είναι πλήρης. Τα έχω όλα στο μυαλό μου πεντακάθαρα, πως θα μπορούσε να ήταν διαφορετκά. Γέρασα, αυτό δεν είναι μια δική άποψη ή κάποια ιατρική εκτίμηση, είναι ένα γεγονός. Στις 29 Μαϊου, 2012 συμπλήρωσα τα 82 μου χρόνια, άρα στις 25 Αυγούστου θ είμαι 82+8 μηνών, δηλαδή 83-4, άρα 83.

Αστεία πράγματα για πρόλογος, αν πρόκειτα για μια εξομολόγηση που
όσα πρόκειτα να ακουστούν, δεν κρύβουν τη πρόθεση να κερδίσω ούτε κατανόηση, ούτε οίκτο, ούτε αυγκατάβαση, ούτε να δικδικήσω κάποια ελαφριντικά.. για να μή μιλήσω για δίκαιο. Δεν αισθάνομαι αθώος αλλά
πολύ περισσότερο, δεν αισθάνομαι σαν ο μοναδικός ένοχος.

Όταν "χαλάει" μια οικογένεια που έμεινε ενωμένη από το 1961 έως το 1975, με δύο παιδιά (δύο αγόρια), δεν χαλάει για το τίποτα. Πρέπει να υπάρξουν λόγοι, ένας δεν αρκεί. Και πρέπει νσ είναι σοβαροί.

ΣΥΒΕΧΊΖΕΤΑΙ