Περί εθελοδουλείας..

Περί εθελοδουλείας

«Προς το παρόν θέλω απλώς να καταλάβω πώς συμβαίνει σε τόσους πολλούς ανθρώπους, σε τόσα πολλά χωριά, σε τόσες πολλές πόλεις, σε τόσα πολλά έθνη να υποφέρουν κάποιες φορές κάτω από έναν και μόνο τύραννο, ο οποίος δεν έχει άλλη εξουσία από την εξουσία που του έχουν δώσει, ο οποίος είναι σε θέση να τους βλάψει μόνο στον βαθμό στον οποίο επιθυμούν να τον υπομείνουν, ο οποίος δεν μπορεί να τους κάνει κανένα κακό, εκτός αν προτιμήσουν να τον ανεχθούν παρά να τον αντιπαλέψουν...

Ενα χαρακτηριστικό της αδυναμίας του ανθρώπινου είδους είναι ότι συχνά πρέπει να υπακούμε στη δύναμη. Πρέπει να κάνουμε υποχωρήσεις, δεν μπορούμε να είμαστε πάντα οι δυνατότεροι. Συνεπώς, όταν ένα έθνος εξαναγκάζεται από την τύχη του πολέμου να υπηρετήσει μία και μοναδική κλίκα, όπως συνέβη με την πόλη των Αθηνών και την εξουσία των Τριάκοντα Τυράννων, κάποιος δεν πρέπει να εκπλήσσεται που το έθνος υπακούει, αλλά απλώς να θλίβεται από την κατάσταση ή μάλλον, αντί να εκπλήσσεται ή να θλίβεται, να συλλογιέται υπομονετικά το κακό και να προσμένει με ελπίδα ένα ευτυχέστερο μέλλον...

Οι τύραννοι θα μοιράσουν με γενναιοδωρία οκτώ γαλόνια στάρι, ένα γαλόνι κρασί κι ένα σηστέρσιο και τότε όλοι θα φωνάξουν δίχως ντροπή «ζήτω ο βασιλεύς!». Δεν αντιλαμβάνονται οι χαζοί ότι απλώς ξαναπαίρνουν ένα μερίδιο από τη δική τους περιουσία και ότι ο κυριάρχός τους δεν θα μπορούσε να τους δώσει αυτό που πήραν χωρίς προηγουμένως να το έχει πάρει από τους ίδιους. Πάντα έτσι συμπεριφερόταν ο όχλος –έτοιμος με λαχτάρα να δεχθεί δώρα που δεν μπορούν να γίνουν εντίμως αποδεκτά και άσωτα–, αναίσθητος στον εξευτελισμό και στις προσβολές που δεν γίνονται εντίμως ανεκτές...».

Σχόλιο:

Ενα μικρό απόσπασμα από ένα επίσης μικρό βιβλίο σχεδόν 70 σελίδων με τον τίτλο «Περί εθελοδουλείας» που γράφτηκε τον 16ο αιώνα από τον Ετιέν ντε λα Μποεσί. Θα εκπλαγείτε για το πόσο σύγχρονα δείχνουν κάποια σημεία του. (Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΠΑΝΟΠΤΙΚΟΝ)

radical30.