Σύνδεση
Πρόσφατα Θέματα
Τροφοδοσία 
Παρόντες χρήστες
50 χρήστες είναι συνδεδεμένοι αυτήν την στιγμή:: 0 μέλη, 0 μη ορατοί και 50 επισκέπτες Κανένας
Περισσότεροι χρήστες υπό σύνδεση 151, στις Τρι 19 Νοε 2019, 12:57
Ο δικός μου "χιονάνθρωπος"
Radical30 World :: Περιεχόμενα :: κλικ > Το Blog/Forum Radical World - Περιεχόμενα :: ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ - ΓΝΩΜΕΣ - ΑΠΟΨΕΙΣ - ΚΡΙΣΕΙΣ :: Η "γωνιά" του Radical30
Σελίδα 1 από 1
Ο δικός μου "χιονάνθρωπος"
radical30 Τετ 03 Φεβ 2016, 06:11
Ο δικός μου "χιονάνθρωπος"
Αφιερωμένο με απέραντη αγάπη και εκτίμηση στον δικό μου ‘’χιονάνθρωπο’’, την αγαπημένη μου 66χρονη σύζυγο, την Ελεθερία.
Έφυγε πρόωρα από τη ζωή, την Τετάρτη 27.01.2016, ύστερα από μια άνιση πάλη με έναν άγρια επιθετικό κσρκίνο και στο τελευταίο 10ήμερο με αφόρητους πόνους σε όλο το κορμί της. Μοναδικά της όπλα σ' αυτό τον άνισο αγώνα, το πείσμα, η δύναμη της ψυχής της και η επιθυμία της να μην είναι εκείνη η αιτία του χωρισμού μας. Δεν το μπόρεσε...
Τώρα βιώνω την πικρή αίσθηση μιας αφόρητης θλίψης και απόλυτης μοναξιάς. Μοναδική μου ανακούφιση, η ολόπλευρη συμπαράσταση του Μανώλη και η αγάπη του Αλέκου, των δύο αγοριών μου και η παρουσία κάποιων λίγων αλλά σημαντικών φίλων και συγγενών.
Δεν θα την ξεχάσω όσο θα υπάρχω. Και θυμάμαι με ανακούφιση τα λόγια της μητέρας μου, όταν έφυγε ο πατέρας μου: «Δημήτρη μου να ξέρεις, ότι οι αγαπημένοι μας πεθαίνουν πραγματικά, μόνο αν εμείς που μένουμε πίσω τους ξεχάσουμε. Όσο τους έχουμε στη ψυχή και το μυαλό μας, όσο πιο πολύ τους μελετάμε και τους μνημονεύουμε, θα παραμένουν ζωντανοί». Πόσο δίκιο είχε...
https://youtu.be/qJVe2u9rsMk
ΔημήτρηςΒαρδαβάς @radical30
.
Αφιερωμένο με απέραντη αγάπη και εκτίμηση στον δικό μου ‘’χιονάνθρωπο’’, την αγαπημένη μου 66χρονη σύζυγο, την Ελεθερία.
Έφυγε πρόωρα από τη ζωή, την Τετάρτη 27.01.2016, ύστερα από μια άνιση πάλη με έναν άγρια επιθετικό κσρκίνο και στο τελευταίο 10ήμερο με αφόρητους πόνους σε όλο το κορμί της. Μοναδικά της όπλα σ' αυτό τον άνισο αγώνα, το πείσμα, η δύναμη της ψυχής της και η επιθυμία της να μην είναι εκείνη η αιτία του χωρισμού μας. Δεν το μπόρεσε...
Τώρα βιώνω την πικρή αίσθηση μιας αφόρητης θλίψης και απόλυτης μοναξιάς. Μοναδική μου ανακούφιση, η ολόπλευρη συμπαράσταση του Μανώλη και η αγάπη του Αλέκου, των δύο αγοριών μου και η παρουσία κάποιων λίγων αλλά σημαντικών φίλων και συγγενών.
Δεν θα την ξεχάσω όσο θα υπάρχω. Και θυμάμαι με ανακούφιση τα λόγια της μητέρας μου, όταν έφυγε ο πατέρας μου: «Δημήτρη μου να ξέρεις, ότι οι αγαπημένοι μας πεθαίνουν πραγματικά, μόνο αν εμείς που μένουμε πίσω τους ξεχάσουμε. Όσο τους έχουμε στη ψυχή και το μυαλό μας, όσο πιο πολύ τους μελετάμε και τους μνημονεύουμε, θα παραμένουν ζωντανοί». Πόσο δίκιο είχε...
https://youtu.be/qJVe2u9rsMk
ΔημήτρηςΒαρδαβάς @radical30
.
radical30- Admin
- Εγγραφή : 28/09/2009
Δημοσιεύσεις : 3499
Τόπος : Πόρτο Ράφτη
Ηλικία : 93 -
Radical30 World :: Περιεχόμενα :: κλικ > Το Blog/Forum Radical World - Περιεχόμενα :: ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ - ΓΝΩΜΕΣ - ΑΠΟΨΕΙΣ - ΚΡΙΣΕΙΣ :: Η "γωνιά" του Radical30
Σελίδα 1 από 1
Δικαιώματα σας στην κατηγορία αυτή
Δεν μπορείτε να απαντήσετε στα Θέματα αυτής της Δ.Συζήτησης
» Forsaken-2015 ******
» The First Grader *******
» Περί των "Κοινών Αγαθών"
» Ο δικός μου "χιονάνθρωπος"
» Δημήτρης Βαρδαβάς
» Η "Νονά"