«Σχέδιο Για Τον Νέο Αμερικανικό Αιώνα» (PNAC)

Είναι αξιοσημείωτο: Μετά την 11η Σεπτέμβρη τα πράγματα εξελίχτηκαν όπως περίπου τα περιέγραφε το περίφημο «Σχέδιο Για Τον Νέο Αμερικανικό Αιώνα» (PNAC) που ιδρύθηκε το 1997, με απολύτως ξεκάθαρους και διακηρυγμένους στόχους: Την απόλυτη και με κάθε μέσο επιβολή της αμερικανικής κυριαρχίας στον κόσμο κατά τον 21ο αιώνα.

Στα «μανιφέστα» του PNAC, που είδαν το φως της δημοσιότητας τόσο τον Ιούνη του 1997, όσο και το Νοέμβρη του 2000 (το δεύτερο, δηλαδή, μόλις ένα χρόνο πριν από τους Δίδυμους Πύργους) γινόταν καθαρό πως η αμερικανική κυριαρχία θα περνούσε μέσα από «προληπτικούς» πολέμους, μέσα από την καθυπόταξη έως και κατάργηση του ΟΗΕ (που παρουσιαζόταν σαν ένα «φόρουμ για αριστερίζοντες, αντισιωνιστές και αντιιμπεριαλιστές») και μέσα από την επιβολή της κρατικής τρομοκρατίας ως παρονομαστή των διεθνών σχέσεων.

Μάλιστα, στο «μανιφέστο» του Νοέμβρη του 2000 περιέχεται και μια ενδιαφέρουσα «προφητεία»: «Εάν σημειωθεί ένα καταστροφικό συμβάν, όπως ένα νέο Περλ Χάρμπορ, αυτό θα έχει καταλυτικές συνέπειες» για να τεθεί το αμερικανικό σχέδιο σε εφαρμογή μια ώρα αρχύτερα. Αυτά τα έλεγαν οι εμπνευστές του σχεδίου ένα χρόνο πριν από τους Δίδυμους Πύργους...

Οικονομική διάσταση

Η κτηνωδία και η καταστροφή που ακολούθησε του Δίδυμους Πύργους αποτέλεσε και αποτελεί, ταυτόχρονα, μια υπερκερδοφόρα μπίσνα για τα μονοπώλια του ολέθρου:

Σύμφωνα με τις πιο συντηρητικές εκτιμήσεις το άμεσο κόστος του πολέμου μόνο σε Αφγανιστάν και Ιράκ υπολογίζεται ότι έχει ανέλθει ήδη στο 1,5 τρισ. δολάρια.

Από το 2001 και μετά, πάνω από 10,5 εκατομμύρια δολάρια δίνονται κάθε ώρα (!) από το Αμερικανικό Πεντάγωνο στο Μινώταυρο του στρατιωτικο-βιομηχανικού συμπλέγματος για τη συνέχιση των επιχειρήσεων («National Priority Project cost of war»).

Κατά τον νομπελίστα Στίγκλιτς το συνολικό κόστος του πολέμου σε Αφγανιστάν και Ιράκ ξεπερνάει αθροιστικά από το 2001 τα 6 τρισ. δολάρια!

Δεν πρόκειται για χρήματα που πληρώνουν οι ΗΠΑ. Είναι τα χρήματα που πληρώνει η ανθρωπότητα για να τρέφεται ο Μινώταυρος του ιμπεριαλισμού.

Με αυτά τα χρήματα που κερδίζουν οι πετρελαϊκές εταιρείες και το στρατιωτικοβιομηχανικό σύμπλεγμα θα μπορούσε εντός των ΗΠΑ:

1) Να έχει εξασφαλιστεί η υγειονομική περίθαλψη 2 φορές για όλο τον πληθυσμό των ΗΠΑ των 300 εκατομμυρίων ανθρώπων.
2) Να έχει εξασφαλιστεί η επάνδρωση της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης με 30 εκατομμύρια δασκάλους.
3) Να έχει εξασφαλιστεί η πανεπιστημιακή εκπαίδευση όλων των αποφοίτων δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης για την επόμενη 30ετία.
4) Να έχουν κατασκευαστεί 16 εκατομμύρια συγκροτήματα κατοικιών.
5) Να έχει εξασφαλιστεί πάνω από 15 φορές η ασφάλιση των 50 εκατομμυρίων ανασφάλιστων Αμερικανών πολιτών.
6) Με το κόστος ενός μόνο μήνα πολέμου θα μπορούσε να έχει 6πλασιαστεί η δαπάνη για την έρευνα εναντίον του καρκίνου.
7) Με το κόστος μιας μόνο μέρας του πολέμου θα μπορούσε να έχει εξασφαλιστεί η πανεπιστημιακή εκπαίδευση για 200.000 φτωχούς φοιτητές.

Και κάτι ακόμα:
Με το κόστος του 1,5 τρισ. δολαρίων των πολέμων σε Ιράκ και Αφφγανιστάν θα μπορούσε να έχει εξαλειφθεί η πείνα παγκοσμίως πάνω από 10 φορές.
Τίποτα απ' όλα αυτά, όμως, όπως η εξάλειψη της πείνας και η εξασφάλιση περίθαλψης και εκπαίδευσης στους ανθρώπους δεν επιφέρει το επιδιωκόμενο για τους καπιταλιστές κέρδος.
Ως εκ τούτου, τα μονοπώλια για την εξασφάλιση του κέρδους τους επιδίδονται στη γνωστή εκείνη ιστορία, την ιστορία του πολέμου. Βλέπετε ο πόλεμος, όπως είχε ευφυώς επισημάνει ο Κλάουζεβιτς, δεν είναι παρά η συνέχιση της πολιτικής με άλλα μέσα.

email: mpog@enikos.gr

http://radicalworld.forumotion/net