2011. Ένας χρόνος μέσω ptotagon.gr

Ένας χρόνος μέσω protagon
του Κώστα Γιαννακίδη


Δείτε όλη τη χρονιά συγκεντρωμένη εδώ.

Πρέπει να ζούμε στην εποχή που κόβει χρόνο από τα χρόνια. Ναι, 365 είναι οι μέρες τους, αλλά κυλούν πιο γρήγορα, τρέχουν και αναγκάζουν τα ρολόγια να λαχανιάζουν ξωπίσω τους. Αν δείτε ένα προς ένα τα μεγάλα γεγονότα του 2011 θα μπλέξετε, για μία στιγμή, στα δίχτυα της ψευδαίσθησης: πότε έγιναν όλα αυτά; Και όμως έγιναν μέσα σε έναν χρόνο. Παλαιότερα έπιαναν περισσότερο χώρο στο ημερολόγιο, τώρα χωρούν σε 365 ημέρες. Ο χρόνος έγινε τηλεοπτικός, οι εικόνες εναλλάσσονται με απίστευτη ταχύτητα όσο και αν εμείς επιμένουμε ότι η ζωή μας είναι γκρίζα και μονότονη. Λάθος, δεν είναι. Αρκεί να κοιτάξουμε λίγο πιο έξω από τον εαυτό μας, λίγο πιο πέρα από το στενό περιβάλλον μας.

Κάθε χρόνο λέμε ότι ο κόσμος άλλαξε. Μα δεν θα μπορούσε να γίνει και αλλιώς. Ευτυχώς ο κόσμος αλλάζει και, μακροπρόθεσμα, πηγαίνει πάντα προς το καλύτερο. Δυστυχώς, η ματιά για να δει την πρόοδο χρειάζεται να πετάξει πέρα από τα όρια μίας ανθρώπινης συμβατικής ζωής. Κάποιοι είναι τυχεροί, κάποιοι άλλοι δεν είναι. Βέβαια αν το προσεγγίσετε υπαρξιακά, θα συμφωνήσετε ότι όλοι τυχεροί είμαστε που παρακολουθούμε το θαύμα του σύμπαντος με τον μεγαλύτερο δυνατό βαθμό αντίληψης. Αλλά και πάλι, εξαρτάται πού και πότε τα λες αυτά. Ακούγονται γοητευτικά σε ένα καφέ, μα εντελώς ηλίθια στην ουρά του ταμείου ανεργίας. Και αν η προσωπική μας φιλοσοφία συγκροτείται από βιώματα, ελάτε, λοιπόν, θα θυμηθούμε αυτά που μοιραστήκαμε ως ειδήσεις κοινής λήψης, ως συλλογική εμπειρία.

Ξαναδιαβάζουμε άρθρα του protagon.

Δεν ήταν μία καλή χρονιά. Και πιστέψτε μας, δεν ήταν μία χρονιά που φεύγει έτσι απλά, θα στοιχειώσει μέσα σε γεγονότα και συνθήκες των επόμενων ετών. Αν θέλουμε να επιλέξουμε ένα και μοναδικό γεγονός για να αρχίσει η διήγηση, τότε θα ξεκινήσουμε από την απόφαση του Οκτωβρίου για το κούρεμα του δημοσίου χρέους. Από εκεί ξεκίνησαν πολλά, με πρώτες τις πολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα με την ιδέα για δημοψήφισμα. Και αν αρχίζετε να ξετυλίγετε το κουβάρι, θα φτάσετε στην έκπτωση του Παπανδρέου και στην κυβέρνηση Παπαδήμου. Προηγήθηκε παρασκήνιο, αλλά τελικά συγκροτήθηκε μία κυβέρνηση που ξεκίνησε με υψηλή αποδοχή, το μετρήσαμε με δημοσκόπηση. Γι' αυτό και αποφασίσαμε να της διαθέσουμε και βοηθό. Δικαίως μετά παρακολουθήσαμε μεγάλες στιγμές κοινοβουλευτικού βίου με τους βουλευτές να γίνονται πλέον στόχος δίκαιης και άδικης οργής.

Δεν ήταν μία καλή χρονιά και για άλλους λόγους. Ο πλανήτης έγινε θέατρο συγκλονιστικών εξελίξεων που παρακολουθήσαμε μάλλον αμήχανοι ή μέσα από τα παράλογα μας. Την ώρα που η Αίγυπτος διαδήλωνε, όταν ξεκινούσε μία θνησιγενής επανάσταση, οι δικές μας πλατείες φούσκωναν από τους Αγανακτισμένους. Οι Έλληνες βγήκαν στους δρόμους, αλλά έμειναν περιχαρακωμένοι στον κόσμο τους. Αν θέλετε παραμείναμε έγκλειστοι μέσα στην κρίση μας σαν ήρωες του Κυνόδοντα-τουλάχιστον ο Λάνθιμος έφτασε στην τελετή των Όσκαρ με την ταινία που λες και γυρίστηκε για τη Βόρειο Κορέα. Θυμηθείτε πόσα ακόμα έγιναν στον κόσμο χωρίς να τα παρακολουθήσουμε με την ένταση που τους άξιζε. Ναι, μείναμε άφωνοι με τον σεισμό στην Ιαπωνία. Μας εντυπωσίασε ο θάνατος του Οσάμα μπιν Λάντεν. Γευτήκαμε αίμα στον ουρανίσκο παρακολουθώντας το λιντσάρισμα του Καντάφι. Και ακόμα δεν έχουμε καταλάβει τι πλάσμα είναι αυτός που προκάλεσε το μακελειό στη Νορβηγία.

Όμως και εμείς εδώ είδαμε τη βία σε πολλές μορφές. Ήταν μία βίαιη χρονιά, απ' όποια πλευρά και αν τη δείτε. Αρκεί να ανατρέξετε σε όλα τα τερατώδη που σας είπαν ότι θα συμβούν-μέχρι και εμείς βγάλαμε φήμη για τη Μπέσα, το νέο μας νόμισμα. Αρκεί να βγαίνατε στον δρόμο τις μέρες του «μεσοπρόθεσμου» ή να μπαίνατε σε ένα πανεπιστήμιο. Αρκεί να θυμάστε τις μάχες στην Κερατέα. Η φτώχεια, αν δεν χτύπησε την πόρτα μας, βρίσκεται ακριβώς απ' έξω. Τη βλέπεις ακόμα και αν κοιτάζεις βιτρίνες. Η Ελλάδα του μνημονίου βρέθηκε μπροστά σε ένα μέλλον που φοβάται να προβλέψει. Έτσι, λοιπόν, άρχισε να φοβάται. Αλλά και να ζητάει να τη φοβηθούν. Για κάποιους η χώρα έγινε μπορντέλο. Παρά τις υποδομές, έχουμε την αίσθηση ότι η ερωτική διάθεση φθίνει, ακόμα και αν φτιάξεις ατμόσφαιρα, μάθεις να φιλάς ή βρεις ταίρι μέσω Facebook. Αρκεί βέβαια να διώξεις αυτήν την αίσθηση του ετοιμοθάνατου που σε πνίγει. Ηρέμησε, είναι η νεύρωση σου. Εδώ πια τα ΑΤΜ άρχισαν να έχουν προβλήματα και να αναζητούν εξομολογητή, σίγουρα όχι ιερωμένο.

Αρκετοί σκεφτήκατε να φύγετε, να επιστρέψετε στη φύση. Είναι εύκολο; Όχι. Δεν δοκιμάζετε να βάλετε καλύτερα μποστάνι στην ταράτσα ή κανένα πρόβατο στην Εκάλη; Σας δώσαμε και συνταγές για πρωτότυπες γεύσεις, μήπως και περάσετε καλύτερα στο σπίτι-διπλοκλειδωμένοι, με τον φόβο της διάρρηξης. Καλά κάνετε, ούτως ή άλλως η γειτονιά δεν υπάρχει πια.

Βίαια δεν ήταν και όσα παρακολουθήσαμε στο ποδόσφαιρο; Στο σπορ των στημένων αγώνων και των αλλοιωμένων αποτελεσμάτων; Ναι, ήταν. Και ένας Τσάκας δεν έφερε την άνοιξη, μόνο γέλιο. Μας παρηγόρησε, βέβαια, το μπάσκετ του ΠΑΟ και, φυσικά, οι συγκλονιστικές στιγμές του ΠΑΟΚ.

Μετρήσαμε και τις απώλειες της χρονιάς. Πολλές. Πάντα είναι πολλές και σημαντικές, δεν υπάρχει χρόνος χωρίς μεγάλες απώλειες, χωρίς προσωπικότητες που σβήνουν μαζί με το κερί τους. Στην Ελλάδα: Βέγγος, Κύρκος, Παπάζογλου, Ρασούλης, Κακογιάννης, Καμπανέλης, Θέμελης, Ρικάκη. Και ο Στιβ Τζομπς.

Αλλά και μέσα σε αυτό το περιβάλλον καταφέραμε και κοιτάξαμε με λίγο πιο φωτεινή ματιά. Πήγαμε Επίδαυρο στον Σπέισι, μιλήσαμε με τον Κραουνάκη, την Αρβανιτάκη, είδαμε ταινίες στις Κάννες, τη Μήδεια στη θεατρική και στην κοινωνική εκδοχή της. Είδαμε χορό από τα Μπολσόι, αλλά και βαλς εδώ, στην Ελλάδα. Πήγαμε σε τόπους, όπως η Νέα Υόρκη (εστιάσαμε και σε έναν άστεγο) και η Λισαβόνα, αλλά είδαμε και λίγη ιστορία στην Κύπρο.

Στηρίξαμε την καινοτομία, φτιάξαμε μέχρι και ολόκληρο κίνημα! Μαζεύουμε ιδέες, σας προτείνουμε λύσεις και δεν αφήνουμε την αλήθεια να φιμώσει τη δημοσιογραφία. Επιλέγουμε όσα δεν πρέπει να χάσετε στο internet και σας δικτυώνουμε με δράσεις κοινωνικής συμμετοχής. Ένα μεγάλο κομμάτι του protagon είστε εσείς, οι αναγνώστες μας. Καλή χρονιά!



Το protagon το 2011

6.385 άρθρα,
556 συλλογές βίντεο και φωτογραφίας
73.116 σχόλια