Χρήστος Κρετσόβολης

Γράμμα από τη φυλακή…

Δε γεννήθηκα άμεμπτος, ούτε αθώος. Μπορεί και να γεννήθηκα κατευθείαν ένοχος. Πολύ περισσότερο, δεν υπήρξα υπόδειγμα. Έμαθα τη ζωή σαν παιχνίδι, στην αρχή. Αργότερα, κατάλαβα ότι είναι τέχνη να ζεις.

Εκφράζω την αλήθεια μου, όπως την αντιλαμβάνομαι υποκειμενικά, σαν κρατούμενος που πληρώνει την απαξία των πράξεών του. Και πάνω απ’ όλα, εκπροσωπώ μόνο τον εαυτό μου. Αδίκησα τη ζωή όσο με αδίκησε κι εκείνη, χωρίς συμψηφισμούς ή κλάματα.

Για σας που κυκλοφορείτε ελεύθεροι, είμαι ο ‘’κακός’’ της ιστορίας και σαφώς η σύλληψή μου βοηθάει το κοινωνικό σύνολο να ζει χωρίς έγνοιες, αφού ο ένοχος κρατείται -άρα δεν κινδυνεύετε από μένα. Μπορείτε να κοιμάστε ήσυχοι.

Μπορεί να είμαι τόσα ή και περισσότερα ακόμη. Χρεώστε μου ό,τι θέλετε. Εξάλλου, είμαι στη μειονεκτική θέση του κρινόμενου. Όμως, δε θα δεχτώ ποτέ να γίνω υποκείμενο ή αντικείμενο, σάκος του μποξ ή σκουπίδι του συστήματος που βρίσκει τους ενόχους, για να λάμψει το ‘’καλό’’. Αρνούμαι να μπω στο περιθώριο της φυλακής, της κοινωνίας, της ζωής, απλά επειδή είμαι κρατούμενος.

Δικαιολογίες ή ελαφρυντικά δεν ψάχνω. Μπορώ να βρω, όμως. Όλα στη ζωή, ακόμη και οι δικαιολογίες και τα ελαφρυντικά, άλλοτε σου προσφέρονται, άλλοτε τα εφευρίσκεις και άλλοτε τα αγοράζεις.

Ξεκίνησα αυτό το παράθυρο επικοινωνίας για να θυμηθείτε πως υπάρχω. Είμαι μέρος της αλάθητης κοινωνίας σας. Το κακό, το ατίθασο, το άτακτο, όμως εξακριβωμένα, μέρος της. Ίσως και να με αποβάλλατε δίκαια από κοντά σας. Παρόλα αυτά, είμαι γιος σας, ανιψιός σας, άνδρας σας, αδελφός σας, ψηφοφόρος ή αναγνώστης σας, γείτονας, ακόμη και φίλος σας.

Πρέπει να σας θυμίσω πως υπάρχω, αφού συντηρώ το σύστημα από πολλές απόψεις. Οικονομικά, κυρίως όμως και πάνω απ’ όλα, σας προσφέρω κάτι που χρειάζεστε για να ξεχωρίζετε. Την ευχαρίστηση της κρίσης. Την ηδονή της κρητικής. Αν δεν έκανα λάθη δε θα είχαν δουλειά οι κριτές και τα φωτοστέφανα θα περίσσευαν.

Κι όμως, δεν είμαι όσο άσωτος νομίζετε. Μπορεί και να είμαι λιγότερο κακός από ό,τι σας είπαν. Κι ίσως, όσο κι αν σας φαίνεται παράξενο, να έχω καρδιά, ίδια με τη δική σας. Δεν αποζητώ τον οίκτο σας. Ίσως τον αξίζω, όσο τον αξίζουν ή τον δικαιούνται και αρκετοί συμπολίτες σας που βρίσκονται εκτός φυλακής.

Χρήστος Κρετσόβολης
Κλειστές Φυλακές Τρικάλων