OI ΨΥΧΑΝΑΛΥΤΕΣ...

Ψυχανάλυση, τώρα...
του Αχιλλέα Πατσούκα

Πάνε οκτώ περίπου χρόνια από την σοβαρή αλλά αποτυχημένη προσπάθεια του σπουδαίου συναδέλφου, καλού μου φίλου και διακεκριμένου ψυχαναλυτή Γιώργου Δαράτου να με πείσει πως η ψυχανάλυση θα με βοηθούσε. Επειδή κανείς πραγματικός τρελός δεν ομολογεί πως δεν είναι καλά, έτσι και εγώ ουδέποτε μπήκα σε αυτή τη διαδικασία.

Ωστόσο από εκείνη την συνάντηση μας, έμεινε χαραγμένη στο μυαλό μου μια κουβέντα του: «πως η ψυχανάλυση σε βοηθάει να καταλαβαίνεις γιατί κάνεις αυτά που κάνεις». Η φράση αυτή επανήλθε στην μνήμη μου με αφορμή τον γενικό ξεσηκωμό και τις διαδηλώσεις που προγραμματίζονται για την επόμενη Τρίτη εξαιτίας της άφιξης της Γερμανίδας Καγκελάριου Ανγκέλα Μέρκελ στην χώρα μας, και δευτερευόντως για τις επιθέσεις που δέχονται την τελευτά περίοδο από ΜΜΕ και από μερίδα πολιτών οι τροικανοί.

Πάντοτε ήμουν υπέρ των διαδηλώσεων ως μέσου διεκδίκησης. Και προφανώς αν ήμουν στην Αθήνα θα πήγαινα και σε αυτή, με την προϋπόθεση να είχαμε ορίσει τον λόγο. Αν διαδηλώνουμε επειδή η κα Μέρκελ βρίσκεται στις υψηλότερες θέσεις του καπιταλιστικού συστήματος που ξεζουμίζει τους λαούς της Ευρώπης κανένα πρόβλημα και εγώ μέσα.

Αν αντιθέτως διαδηλώνουμε για τον πολύ συγκεκριμένο λόγο που έχει να κάνει με την οικονομική βοήθεια που προσφέρει η Γερμανία στην χώρα μας και με τα βαμπίρ ανταλλάγματα που δίδουμε προκειμένου να λαμβάνουμε αυτή, τότε λυπάμαι αλλά σε άλλες πόρτες θα πρέπει να πάμε να διαδηλώσουμε, καθώς αν δεν με γελάει η μνήμη μου ουδέποτε η κα. Μέρκελ πραγματοποίησε από μόνη της εισβολή στην χώρα μας, ούτε έπεσε με κάποιο αλεξίπτωτο.

Άλλοι ήταν εκείνοι που επί δεκαετίες έστρωναν το χαλί έτσι ώστε η Ελλάδα να βρεθεί σε οριακή ανάγκη και αρχικώς να αναγκαστεί να πέσει στα γερμανικά οικονομικά δίχτυα, και στη συνέχεια και μέχρι σήμερα να εκλιπαρούν την κα Μέρκελ να μην μας εγκαταλείψει… Υπενθυμίζω πως την περίοδο της γερμανικής κατοχής πιο μισητοί ακόμα και από τους Ναζί, ήταν οι συμπατριώτες μας όπου συνεργάζονταν μαζί τους.

Εκτός από την Γερμανίδα, καγκελάριο στόχος των ΜΜΕ, αλλά και πολιτών μέσω συχνών προπηλακισμών έχει γίνει η Τρόικα και ιδιαιτέρως ο επικεφαλής του κλιμακίου του ΔΝΤ στη Ελλάδα κ. Πολ Τόμσεν. Ακόμα και ένας πρωτοετής φοιτητής οικονομικού πανεπιστημίου γνωρίζει πως για να κατορθώσεις να γίνεις έστω και θυρωρός στο ΔΝΤ, θα πρέπει τουλάχιστον να «έχεις σκοτώσει την μητέρα σου».

Φέρνοντας άρον, άρον ο πρώην πρωθυπουργός κ. Γ. Παπανδρέου το ΔΝΤ στην Ελλάδα δεν μπορώ να καταλάβω τι περιμέναμε; Είναι περίπου σαν να προσκαλείς στην οικία σου τον Τζακ τον Αντεροβγάλτη για δείπνο -έχοντας πλήρη επίγνωση του ποιος είναι- και κατόπιν να ζητάς από τον Άγιο Πέτρο να σε βοηθήσει να καταλάβεις γιατί σε έσφαξε.

Μάλιστα απ’ ό,τι διαβάζω και ακούω στην περίπτωση της χώρας μας το ΔΝΤ, για τα δικά του πάντα δεδομένα, υπήρξε πολύ λιγότερα σκληρό από τις άλλες χώρες που είχε περάσει κατά το παρελθόν. Αυτό όχι για την καλή του την καρδιά, αλλά προφανώς επειδή δίδει το μικρότερο μέρος των χρημάτων. Ποιος δεν θυμάται την συνέντευξη του Πολ Τόμσεν στους Νέους Φακέλους και στον Αλέξη Παπαχελά με την οποία αποκάλυπτε πως δεν ήταν αυτός που ζητούσε περικοπές μισθών και συντάξεων αλλά η τότε κυβέρνηση.

Η συνέντευξη αυτή μου ήλθε στον νου με αφορμή την επιτυχημένη θεατρική παράσταση «Γεννημένοι διαπραγματευτές» που ύστερα από την επιτυχία που σημείωσε τις δυο προηγούμενες χρονιές, ανεβαίνει τις τελευταίες ημέρες σε Μέγαρο Μαξίμου και υπουργείο Οικονομικών». Το σενάριο της για όσους δεν την έχουν δει λέει «πως η Τρόικα μας ζητάει 1000 και εμείς ως δεινοί διαπραγματευτές και συμπονετικοί απέναντι στον ελληνικό λαό επιτυγχάνουμε, εντελώς συμπτωματικά στο τέλος του χρόνου των διαπραγματεύσεων, να μας επιβάλουν μόνο τα 900 επαχθή μέτρα».

Προσωπικά αρνούμαι να πέσω στην αναμασημένη επικοινωνιακή παγίδα, της «Μητέρας Τερέζας-ελληνικής κυβέρνησης» και της «κακιάς μάγισσας Τρόικας» και επειδή έχουμε χάσει σχεδόν τα πάντα ως χώρα καλό θα είναι να κρατήσουμε έστω τον αντρισμό μας.

Τι εννοώ; Αν και ληστρικός από την ίδρυση του ο ρόλος του ΔΝΤ και αδίστακτη η όλη καριέρα του κ. Τόμσεν, όσο περίεργο και αν ηχεί, δεν παύει ο τελευταίος να είναι σε πιο αδύναμο ρόλο καθώς σε αντίθεση με τον εκάστοτε πρωθυπουργό ή υπουργό των Οικονομικών που έχει την δυνατότητα να τηλεφωνεί σε διευθυντές καναλιών και εφημερίδων και να διαρρέει ότι θέλει, ο ίδιος αυτό το πλεονέκτημα δεν το διαθέτει, με αποτέλεσμα την πραγματική αλήθεια να την μαθαίνουμε κατόπιν εορτής.

Και επειδή οι κυβερνώντες έχουν γεμίσει το βιογραφικό τους μόνον με ψέματα, όσο ντροπιαστικό και αν είναι για εμένα τον ίδιο που το γράφω, θεωρώ πιο αξιόπιστο τον Πόλ Τόμσεν από αυτούς. Αρχίζοντας όπως ξεκίνησα, λέω «μέσα» για την διαδήλωση της Τρίτης, αρκεί αυτή να μην αναζητά όπως συμβαίνει πάντοτε στην Ελλάδα, τους ενόχους σε φαντάσματα του εξωτερικού καθώς οι υπεύθυνοι για την διαπόμπευσή μας κυκλοφορούν με τα κουστουμάκια τους ελεύθεροι από κανάλι, σε κανάλι.


protagon.gr